Remco Evenepoel kroonde zich voor de tweede keer binnen twee dagen tot wereldkampioen bij de junioren. Dinsdag was hij veel te sterk voor de concurrentie op de tijdrit en ook donderdag was er niemand opgewassen tegen het Belgische supertalent. “Dit waren de twee koersen die ik wilde winnen, wat een seizoen!”, glunderende hij na afloop in het flashinterview.

De prestatie van aanstaand Quick-Step Floors-prof Evenepoel is nog indrukwekkender in de wetenschap dat hij door een val een gat van twee minuten moest dichtrijden. “Ik viel op een slecht moment, net voor de klim naar Gnadewald. De mechanieker zag me niet en hielp een ploegmaat van mij. Ik moest de nodige tijd wachten en had een achterstand van zo’n twee minuten voordat ik mijn weg weer kon vervolgen. Ik heb daarna hard moeten werken om terug te komen”, zei de Belg, die rugnummer dertien droeg.

Nadat hij het gat had dichtgereden, waren outsiders Marius Mayrhofer en Andrea Piccolo al vertrokken. “Dat was geen probleem”, lacht Evenepoel. “Mijn ploeggenoot Ilan Van Wilder offerde zich helemaal op, hij deed geweldig werk. Toen het gat nog 25 seconden was, viel een Amerikaan aan. Ik reageerde en aan de top waren we dan nog met drie over. Ik kon die anderen lossen in de afdaling, maar de Duitser (Mayrhofer, red.) kwam terug. Maar ik wist dat ik hem ging lossen, want hij kon op het vlakke niet eens overnemen. Hij moest al snel passen, dus ik ben erg blij!”

Grote Ronde-droom
Evenepoel kwam lopend over de meet met zijn fiets boven zijn hoofd. “Ik wist al hoe ik het ging vieren. Dit waren de twee wedstrijden die ik wilde winnen, wat een seizoen! En dan te bedenken dat we juist tempo wilde maken op de Gnadewald. Door de val moesten we overschakelen op plan-B en heb ik bijna alles alleen moeten doen, maar ik heb het gedaan. Volgend jaar ben ik prof. Ik fiets pas anderhalf jaar, dus ik moet nog veel leren. Ik hoop in de schaduw te blijven en te groeien. Het is mijn droom om alle drie de grote rondes te winnen. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar hopelijk kan ik er ooit één winnen.”