foto: Rabosport

Als er één talent van eigen bodem de afgelopen maanden veel werd besproken dan was het wel Danny van Poppel. De zoon van voormalig topspurter Jean-Paul staat al jaren te boek als een veelwinnaar en reed in zijn eerste seizoen als Rabo-belofte zowat overal waar hij kwam mee voor de prijzen. Onder het motto ”Wat goed is komt snel” lijfde Vacansoleil-DCM hem in en nu komt de pas 19-jarige coureur als jongste prof het WorldTour-circuit binnen. In een uitgebreid gesprek met WielerFlits vertelt Van Poppel over zijn bliksemcarrière, zijn vader, de eerste stappen als neoprof en de turbulente periode waarin de wielerwereld zich bevindt.

Veelwinnaar
”Ik kom net terug uit Spanje waar we een trainingsstage hadden in Benidorm. Daar was het in ieder geval beter weer”, begint Van Poppel het gesprek met een lach. Het is de jonge coureur ten voeten uit: plezier in het wielrennen staat nog altijd voorop, maar ondertussen is hij wel 100% met zijn vak bezig. ”Ik koers al vanaf jeugdcategorie 1 en begon op achtjarige leeftijd met wielrennen. Al snel begon ik wedstrijden te winnen en dit bleef ik ook de jaren daarna doen, bij de nieuwelingen en junioren.” Van Poppel drukt zich zachtjes uit, want in de blauw-gele koerskledij van het Tilburgse Pijnenburg voerde hij een waar schrikbewind over het Nederlandse jeugdwielrennen en won hij talloze wedstrijden.

Uiteraard bleven de prestaties van de jonge Danny niet onopgemerkt door de voornaamste jeugdteams uit Brabant. ”Dikwijls werd me gevraagd of ik niet de overstap wilde maken naar De Jonge Renner of Het Snelle Wiel. Ik bleef echter trouw aan Pijnenburg omdat mijn vrienden er koersten en het dichtbij was. Zo professioneel was het tot en met de junioren nog niet.” Het antwoord tekent de nuchtere Van Poppel, die graag zijn eigen pad kiest. Opvallend genoeg speelde ook vader en succesvol ex-prof Jean-Paul een kleine rol in de keuze van zijn zoon om definitief voor de fiets te kiezen. ”Nee, mijn vader heeft me niet gepusht en thuis praatten we niet zoveel over de koers. Ik denk dat dit voor mij alleen maar goed was zodat ik zelf alles uit kon zoeken en een beslissing kon nemen.”

Afgezien van een korte periode rond zijn tiende, heeft voor Danny de keuze voor de fiets altijd vastgestaan. Even nog twijfelde hij over het veldrijden, waar hij zesmaal Nederlands kampioen in werd. ”Ik zag internationaal te weinig kansen en naarmate ik langer op de weg reed werd mijn techniek in het veld minder. Nadat ik op het WK 2011 in Sankt Wendel na een valpartij de wedstrijd moest verlaten, besloot ik ermee te stoppen.” Van Poppel richtte vanaf dat moment al zijn pijlen op de weg, en met succes. In zijn laatste seizoen als junior overtuigde hij het Rabobank Continental Team van zijn kunnen en tekende hij een tweejarig contract bij de bankploeg.

Het jaar 2012 zou voor de belofteploeg een groot succes worden en voor Van Poppel in het bijzonder. Daar zag het aanvankelijk echter niet naar uit. ”Ik had een slechte winter en dacht dat het voorjaar ook wat tegen zou vallen”, zo vertelt hij een jaar later. ”In Kroatië (Istrian Spring Trophy begin maart, red.) ging het weer als vanzelf en eindigde ik zelfs op het podium.”

Profcontract
Waar eerstejaars beloftes doorgaans de grootste moeite hebben om zich vooraan de koers te handhaven, gold dit voor Van Poppel allerminst. Vrijwel overal waar hij startte liet hij zich van voren zien en gedurende het seizoen werd hij sterker en sterker. Vooral aan de twee ritzeges in de hoog aangeschreven Thüringen-Rundfahrt bewaart hij warme herinneringen. ”In die eerste rit die ik won klopte ik de Kazak Lutsenko, de latere wereldkampioen, maar ook andere internationale toppers in de sprint. Bepaald geen pannenkoeken dus.”

Samen met Moreno Hofland vormde hij al snel een gevreesd duo. ”Moreno is een zelfde type renner als ik. Hoewel hij wat ouder is, hoefde ik niet voor hem onder te doen in de massasprints. Toen ik hoorde dat hij na het seizoen prof zou worden bij Rabobank dacht ik: Waarom ik dan niet?” Van Poppel trok nadien de lijn door en wist ook in de prestigieuze Tour de l’Avenir zijn visitekaartje af te geven. ”In de tweede rit werd ik tweede achter Moreno, wat me erg verbaasde omdat ik een dag eerder nog meezat in een ontsnapping.”

foto: Danny van Poppel (r) naast ploegmaat Moreno Hofland (Sirotti)

Kort na de Tour de l’Avenir kreeg Danny in de smiezen dat hij in beeld was bij Vacansoleil-DCM. ”Hilaire van der Schueren was erg enthousiast en ook Daan Luijkx wilde me graag hebben.” Op de vraag of zijn vader (ploegleider bij de formatie) bemiddeld heeft tussen beide partijen reageert hij kort en bondig. ”Mijn vader was wel op de hoogte van de interesse die het team in mij had. Hij spoorde me echter nooit aan om voor Vacansoleil-DCM te kiezen en heeft mij de beslissing zelf laten maken.”

Toch moest men de nodige moeite doen om hem los te weken bij Rabobank en zijn contract, dat nog voor een jaar doorliep, werd ontbonden. Vlak voor het WK in Valkenburg werd de transfer van de piepjonge coureur definitief beklonken. Van Poppel beseft dat zijn profdebuut op slechts 19-jarige leeftijd bijzonder is, maar blijft hier vrij nuchter onder. ”Dat ik nu de jongste renner in de World Tour word is leuk, maar daar ben ik niet zo mee bezig. Liever concentreer ik mij op het komende seizoen.”

Dat de reacties omtrent zijn intrede in het profcircuit niet louter positief zijn, realiseert Danny zich maar al te goed. ”Veel mensen vinden me te jong, waaronder het management van Rabobank. In mijn eerste jaar zal ik echt nog niet worden ingezet in zware koersen als de Ronde van Vlaanderen en het team zal mij heel rustig brengen.” Van Poppel benadrukt dan ook dat de stap die hij nu maakt wellicht groter lijkt dan die in werkelijkheid is. ”Vacansoleil-DCM heeft bijvoorbeeld de Driedaagse van West-Vlaanderen op het programma staan, een koers waar de beloftes van Rabo ook starten.”

Naar eigen zeggen was het uitgebalanceerde programma dat de ploeg hem bood dan ook de voornaamste reden om naar Vacansoleil-DCM te trekken. Ook op de vraag welke verwachtingen hij koestert voor het komende seizoen reageert hij reëel. ”Ik wil vooral veel leren en kijken welke koersen me liggen. Dat is de stap die ik wil maken in mijn eerste profjaar.”

Vader Jean-Paul
De vraag dringt zich op hoe Danny zichzelf nu eigenlijk typeert als coureur. ”Ik ben een explosieve renner die goed uit de voeten kan op korte klimmetjes en snel is aan de meet. Afgelopen seizoen in Thüringen kon ik ook in de zwaardere ritten goed meekomen. Zeker voor een sprinter.” Het woord is gevallen. Vaak krijgt hij de vraag of hij in de voetsporen van zijn vader Jean-Paul wil treden. Met zijn machtige eindspurt reed van Poppel senior immers een imposante erelijst bij elkaar. ”Ik voel geen druk om de prestaties van mijn vader te evenaren. Ik heet immers Danny en geen Jean-Paul.” Van Poppel ziet zichzelf dan ook niet als een rassprinter en wil bovendien zijn mogelijkheden op andere terreinen verkennen. ”Prologen en korte tijdritten tot een kilometer of zes liggen me goed, maar ook de voorjaarskoersen vind ik mooi.”

foto: Van Poppel senior moest het in zijn tijd vooral van zijn snelle benen hebben (Sirotti)

Als neoprof zal Danny maar sporadisch te maken krijgen met vader Jean-Paul, die in 2013 vooral een technische functie binnen het team zal bekleden. Desalniettemin vindt hij het wel prettig dat zijn vader hem nog enigszins begeleidt tijdens zijn debuutjaar bij de grote mannen. ”Ik denk wel dat ik nog het een en ander van hem kan leren, vooral wat betreft de massasprint. Hoe ik me moet plaatsen en wanneer ik aan moet gaan. Dat soort zaken.” Ondanks dat denkt hij vooral zelf zijn weg te moeten gaan vinden.

Ook aan broer Boy vraagt hij slechts af en toe advies over de harde wereld van de professionele wielersport. Dit verandert wellicht nu de twee elkaar tegenkomen bij Vacansoleil-DCM. De oudste van de twee keert immers, na twee jaar in Amerikaanse dienst, terug op eigen bodem.

foto: Met broer Boy erbij staan er nu drie van Poppels onder contract bij Vacansoleil-DCM (Sirotti)

Aanvankelijk zou Boy in 2013 uitkomen voor het Canadese Spidertech, maar die ploeg liet recent weten de plannen uit te stellen tot 2014. Vacansoleil-DCM had wel oren naar de diensten van de 24-jarige coureur en bood hem een éénjarig contract aan. Danny reageert uitgelaten op de komst van zijn broer. ”Het is een droom die uitkomt voor ons allebei! Wie wil er nou niet samen met zijn broer in een team rijden?”

One of the guys
Van Poppel heeft er zojuist de teambuildingsstage in Benidorm opzitten en kijkt daar tevreden op terug. ”We waren in totaal tien dagen weg en met name de eerste twee trainingsdagen waren erg zwaar.” Daarna ging het beter en begon hij ook te wennen aan het leven tussen de andere profs. ”Van Rob Ruijgh kreeg ik positieve reacties en ook met Flecha heb ik een kort gesprek gehad. Van hem denk ik het komende jaar veel te gaan leren.”

Met Wesley Kreder heeft Van Poppel veel overeenkomsten. Beiden hebben een Rabo-achtergrond en staan nu op de drempel van de professionele wielerwereld. ”Ik ken hem goed uit mijn tijd bij het Rabobank Continental Team, maar het is niet zo dat we heel erg naar elkaar toetrekken nu we beiden neoprof zijn. We zullen wel voor een groot deel hetzelfde programma rijden.” Danny is vol lof over zijn eveneens jonge ploeggenoot, al denkt hij wel dat Kreder een ander type renner is dan hijzelf. ”Wesley is meer een aanvaller, die het niet moet hebben van massasprints. Al heeft hij natuurlijk wel een sterk eindschot.”

Nu de teambuilding achter hem ligt, kan Van Poppel zich rustig opmaken voor zijn eerste koers tussen de grote mannen. ”Ik zal in ieder geval starten in de Ronde van Oman, maar hoe mijn programma er daarna uitziet weet ik niet. Voorlopig zal ik nog niet ingezet worden in WorldTour-koersen, dat is zeker.” Danny blijft dan ook benadrukken dat hij vooral zijn ogen goed de kost wil geven en dat 2013 in alle opzichten een leerjaar wordt.

”Ik zal ook vaak worden ingezet als helper binnen de koers”, aldus de coureur die tot nog toe vrijwel altijd en overal zijn eigen kans kon gaan. ”Ik heb er geen moeite mee om voor anderen te rijden. Af en toe zal ik voor eigen kans mogen gaan, maar dat zal niet vaak voorkomen.” Hij voegt hier wel aan toe dat de aanvallende manier van koersen, die Vacansoleil-DCM nu al enkele jaren succesvol hanteert, ook een voorname reden was om met de ploeg in zee te gaan.

Val van Rabobank
2012 was geen best jaar voor de wielersport, zo weet ook Van Poppel. Op de vraag of hij er niet van baalt net nu zijn opwachting te maken als neoprof, reageert hij zeer optimistisch. ”Ik hoop dat ik in een schone sport terecht zal komen. Angst dat dit tegen zal vallen heb ik dan ook niet.” Uiteraard heeft ook Danny het ter ziele gaan van Rabobank meegekregen en hij betreurt de beslissing van zijn ex-werkgever dan ook zeer. ”Het is jammer dat Rabobank gestopt is als sponsor en voor de renners is het natuurlijk helemaal balen.”

Van Poppel snapt dat veel mensen denken dat zijn overstap naar Vacansoleil-DCM hier iets mee te maken heeft, omdat de toekomst voor hem persoonlijk ook onzeker zou zijn geworden. ”Nee dat heeft daar echt niets mee te maken. Wij als coureurs moesten het ook via de pers horen en schrokken dus net zo erg als de rest van Nederland. De enige informatie die wij hadden was dat er een reorganisatie zou plaatsvinden binnen het teammanagement.” Danny wenst zijn oud-collega’s dan ook het beste en hoopt dat men via het Team Blanco-project het team weer van een nieuwe toekomst weet te voorzien.

Van Poppel zelf is in ieder geval helemaal op zijn plaats bij Vacansoleil-DCM. ”Ik laat alles rustig op me af komen en hoop over een jaar te weten waar ik sta.” Het supertalent kiest daarbij zijn eigen pad en laat zich niet snel gek maken. Een goede basis voor een mooie carrière.