Het vrouwenpeloton rijdt alweer een flink tijdje over ’s werelds wegen, maar nu er weer bijna over betonbaantjes met bitumineuze voegvullingsmassa wordt gereden gaan de harten van de wielerliefhebbers pas weer echt op volle toeren kloppen. In de dagen voorafgaand aan de Omloop het Nieuwsblad blikt WielerFlits daarom vooruit op het vrouwenseizoen. In deel twee bespreken we de acht Women’s WorldTeams.

Het vrouwenwielrennen is de laatste jaren bezig met een flinke professionaliseringsslag. Wist u bijvoorbeeld dat nog maar enkele jaren geleden het een regel was dat de gemiddelde leeftijd in een vrouwenploeg niet hoger mocht zijn dan 28? Tja, dan kunnen we niet anders dan concluderen dat er in korte tijd al veel is gebeurd. Ook als we kijken naar zaken als salarissen, prijzengelden en TV-registraties moeten we zeggen dat er flinke stappen zijn gezet, ook al valt er nog altijd veel te winnen. Tot aan 2019 werd er geen onderscheid gemaakt tussen vrouwenploegen. Het maakte niet uit of je nu een grote ploeg bent of een kleine: juridisch gezien waren topploegen als Boels-Dolmans, CCC-Liv en Team Sunweb gelijk aan meer bescheiden teams à la Valcar-PBM, en zelfs formaties die amper het niveau van een clubteam ontstijgen (denk hier bijvoorbeeld aan een ploeg als Eurotarget-Bianchi-Vitasana). Een beetje gek natuurlijk, en uiteindelijk zijn ze in Aigle ook tot dezelfde conclusie gekomen.

Dit jaar zijn er Women’s Continental Teams en zogenoemde Women’s WorldTeams, waarmee er voor het eerst sprake is van twee divisies in het vrouwenwielrennen. Allemaal hosanna is het niet. De ontwikkeling gaat immers gepaard met enkele serieuze groeipijnen. Zo hebben diverse clubteams er intussen al de brui aan gegeven en ook diverse wedstrijden verkeren in zwaar weer door de nieuwe regelgeving. Ook is het opmerkelijk dat een topploeg als Boels-Dolmans niet tot de WorldTeams behoort, al zal dat volgend jaar zeer waarschijnlijk anders zijn. Vorig jaar kon de ploeg geen zekerheid voorleggen tot en met 2024, een vereiste om WorldTeam te kunnen worden. Dankzij het vinden van een nieuwe hoofdsponsor (SD Worx) kan de ploeg van Danny Stam dat nu wel.

Is het vrouwenwielrennen helemaal klaar voor deze nieuwe stap? Nee, zo luidt de algemene conclusie. Maar, om met de woorden van Eric van den Boom (teammanager van CCC-Liv) te spreken: “Je moet ergens beginnen.” Beginnen doen we in totaal met acht Women’s WorldTeams. In dit artikel bespreken we ze allemaal.

Alé-BTC Ljubljana

Alé-BTC Ljubljana is het resultaat van een samenvoeging tussen twee teams. Doe eens een gokje? Inderdaad, Alé-Cipollini en BTC City Ljubljana. In deze Italiaans-Sloveense ploeg is het bovenal uitkijken naar Marta Bastianelli, vorig jaar onder meer winnares van de Ronde van Drenthe en de Ronde van Vlaanderen. In 2020 heeft ze haar eerste overwinning reeds te pakken (Vuelta CV Feminas) en niemand twijfelt eraan dat er nog een paar wedstrijden bijkomen. Ze heeft haar zinnen gezet op de Amstel Gold Race, simpelweg omdat ze die nog niet op haar palmares heeft staan.

Bastianelli won haar eerste koers van het seizoen – foto: Cor Vos

De uitgenaste Beastianelli is de grote ster van het team, maar dat wil niet zeggen dat ze de enige is die mooie uitslagen bij elkaar kan rijden. Denkt u bijvoorbeeld ook aan Mavi Garcia, voor wie een top vijf-klassering in de Giro Rosa tot de mogelijkheden behoort. Ook rensters als de snelle Eugenia Bujak en de getalenteerde heuvelrenster Anastasiia Chursina zullen de nodige UCI-punten gaan pakken. Tatiana Guderzo komt doorgaans wat traag op gang, maar de ex-wereldkampioene is nog altijd in staat om leuke klasseringen bijeen te rijden. Daarnaast komt haar ervaring natuurlijk ook goed van pas.

De geblokte Thaise Jutatip Maneephan vormt samen met de Japanse Eri Yonamine een bescheiden Aziatisch blok. Met name Maneephan is een renster die voor zeges kan zorgen, qua sprintsnelheid hoeft ze immers niet heel veel onder te doen voor absolute wereldtoppers à la Kirsten Wild. Vanuit Nederlands oogpunt is het uitkijken naar wat Maaike Boogaard kan uitrichten. De Noord-Hollandse is de jongste van het team, maar in wat kleinere wedstrijden gaat ze ook de kans krijgen om voor eigen succes te gaan. De komende jaren wil Boogaard uitgroeien tot een wereldtopper, dit seizoen wil ze weer een stap in de juiste richting zetten.

Maaike Boogaard (midden) – foto: Alé BTC Ljubljana

Selectie Alé-BTC Ljubljana in 2020
Marta Bastianelli
Maaike Boogaard
Urška Bravec
Eugenia Bujak
Anastasiia Chursina
Mavi Garcia
Tatiano Guderzo
Jutatip Maneephan
Urša Pintar
Anna Trevisi
Eri Yonamine
Urška Žigart

Canyon-SRAM

Een ploeg die ieder jaar weer hoog eindigt in de verkiezingen van het mooiste professionele wielertenue is Canyon-SRAM. Een tenue dat door veel mensen wordt gewaardeerd is een prettig bijproduct, maar het gaat ons toch vooral om de rensters zelf. En het moet gezegd, aan kwaliteit is er geen gebrek bij de Duitse formatie. De meest in het oog springende naam is die van Katarzyna Niewiadoma. De Poolse draait al heel wat jaren mee aan de top, maar ze is nog altijd slechts 25. Vorig jaar won ze met de Amstel Gold Race de mooiste koers uit haar carrière.

Met haar snedige versnelling kan ze op heel wat parcoursen goed uit de voeten. Kasia is geen veelwinnares, maar als ze triomfeert is het op mooie wijze. Als gevolg van rugklachten heeft ze het in januari rustig aan moeten doen, dus het is even afwachten hoe haar vorm tijdens de eerste races zal zijn. De verwachting is dat ze vanaf de Ronde van Vlaanderen tot aan Luik-Bastenaken-Luik mee kan doen om de prijzen. Ook in Tokio is ze een van de namen waarop gelet moet worden.

Niewiadoma won vorig jaar een razend spannende Amstel Gold Race – foto: Cor Vos

Een andere superster binnen de formatie is Lisa Klein. De Duitse hoopt allereerst mee te kunnen doen om eremetaal bij de WK baan in Berlijn, daarna volgt een voorjaar waarin zij ook hoopt mee te doen in de Ronde van Vlaanderen. Haar ultieme doel dit jaar is de olympische tijdrit, al zal ze ook niet misstaan in de Duitse ploeg op het onderdeel ploegenachtervolging. Zware bergetappes en massasprints tegen alle toppers zal Klein vermoedelijk nooit winnen, maar verder kan de 23-jarige alles. Ella Harris is juist iemand die zich toe zou kunnen leggen op het klimwerk. Zij was onlangs in de Herald Sun Tour de beste op Falls Creek, waarmee ze de eerste laureaat van de Zwift Academy werd die een profkoers wist te winnen. Tegen de Van Vleutens van deze wereld is ze nog niet opgewassen, maar ze is ook pas 21 en ze heeft haar fysieke plafond nog lang niet bereikt.

Verdere interessante namen? De rappe Alexis Ryan en de eveneens niet trage zusjes Barnes, van wie Alice het meeste potentieel heeft. Het lijkt wachten op de definitieve doorbraak bij het grote publiek voor Barnes, gelukkig heeft de 24-jarige nog een paar jaar om dat te bewerkstelligen. Hoewel alle andere rensters ook bepaald geen koekenbakkers zijn pikken we Pauline Ferrand-Prévôt er als laatste naam uit. Zij maakt officieel nog altijd onderdeel uit van het team, ook al heeft ze aangekondigd het wegwielrennen voorlopig vaarwel te zeggen om zich te kunnen focussen op haar offroad-carrière.

foto: Canyon-SRAM

Selectie Canyon-SRAM in 2020
Alena Amialiusik
Alice Barnes
Hannah Barnes
Elena Cecchini
Tiffany Cromwell
Tanja Erath
Pauline Ferrand-Prévot
Rotem Gafinovitz
Ella Harris
Lisa Klein
Hannah Ludwig
Katarzyna Niewiadoma
Jessica Pratt
Christa Riffel
Alexis Ryan
Omer Shapira

CCC-Liv

Dit seizoen mogen Women’s WorldTeams voor het eerst zelf hun nationaliteit kiezen. Voorheen gold voor alle vrouwenploegen dat het team automatisch de nationaliteit aannam van het land waaruit de meeste rensters afkomstig zijn. “Het betekent dat er bij koersen een Pools vlaggetje achter CCC-Liv staat, niet meer en niet minder. De organisatiestructuur van CCC-Liv blijft gelijk aan 2019. Er is en blijft dus een grote Nederlandse invloed van rensters en staf, maar maken met deze keuze wel een geste richting onze Poolse hoofdsponsor”, vertelde Rik Booltink, woordvoerder van de vrouwenploeg, eerder tegen WielerFlits. Goed, een ander vlaggetje dus, maar ook een aantal nieuwe rensters. Twee Poolse rensters en twee Italiaanse rensters, om precies te zijn. Voor de Poolse dames, Aurelo Nerlo en Marta Jaskulska, wordt het een jaar van veel leren en groeien.

Dat zullen Soraya Paladin en Sofia Bertizzolo ook nog wel doen, maar zij zijn ook al twee rensters van wereldformaat. Bertizzolo zou eerst rijden voor Movistar, maar deze transfer ketste af, waarna CCC-Liv de nummer vier van de jongste Ronde van Vlaanderen inlijfde. Paladin werd eerder aangekondigd en dat dankt ze aan een zeer sterk 2019, waarin ze ereplaatsen in WorldTour-wedstrijden aaneen reeg. Haar constante hoge niveau maakt haar tot een waardevolle renster voor elke ploeg.

Soraya Paladin – foto: Cor Vos

Iedereen die in 2019 het tenue van CCC-Liv droeg zal daar ook dit jaar in rijden. In het oranje zien we dus ook Riejanne Markus en Jeanne Korevaar, twee Nederlandse dames die ook best een eind kunnen komen in prestigieuze eendagskoersen. Sabrina Stultiens heeft zich knap teruggevochten van een zware hersenschudding. In september 2018 (geen tikfout) viel ze in de Tour de l’Ardèche en pas nu heeft ze enigszins uitzicht op een rentree. Het is nog onduidelijk wanneer dit zal plaatsvinden, maar ze heeft de ploeg in ieder geval weer vervoegd op trainingskamp.

Marianne Vos en Ashleigh Moolman-Pasio zorgden vorig jaar voor de zeges (Vos werd zelfs de absolute veelvraat van het peloton met maar liefst negentien overwinningen) en ook dit jaar zullen zij er weer een aantal voor het team binnenharken. Topklimster Moolman -Pasio pakte al de Zuid-Afrikaanse dubbel, terwijl Vos herstellende is van een operatie aan een knik in de liesslagader. Als ze weer helemaal de oude is weet u waartoe zij in staat is: bijna alles.

Moolman-Pasio en Vos vormden vorig seizoen een gevreesd duo in de koers – foto: Cor Vos

Selectie CCC-Liv in 2020
Sofia Bertizzolo
Valerie Demey
Inge van der Heijden
Marta Jaskulska
Jeanne Korevaar
Evy Kuijpers
Marta Lach
Riejanne Markus
Ashleigh Moolman-Pasio
Aurela Nerlo
Soraya Paladin
Pauliena Rooijakkers
Agnieszka Skalniak
Sabrina Stultiens
Marianne Vos

FDJ-Nouvelle Aquitaine-Futuroscope

Een hoop WorldTeams zijn equipes die naast een vrouwenploeg ook een mannenploeg in de hoogste divisie van de wielrennerij hebben rijden. Voor FDJ-Nouvelle Aquitaine-Futuroscope gaat dit echter niet helemaal op. FDJ hebben ze als overeenkomstige titelpartner, er wordt op dezelfde fiets gereden en de look and feel komt ook aardig overeen, maar de teams maken niet onderdeel uit van een en dezelfde organisatie. Details, maar wel belangrijk om te weten. Deze Franse vrouwenploeg is dit jaar voor het vijftiende jaar in het peloton en dit belooft het beste jaar ooit te worden voor het team.

Drie Scandinavische rensters moeten daar een aanzienlijke bijdrage aan leveren. De Zweedse Emilia Fahlin kende vorig jaar een hoop ellende, maar laten we niet vergeten dat ze er in de finale van de Amstel Gold Race nog bij was. Sterker nog: bij de laatste beklimming van de Cauberg was ze misschien wel de sterkste. Of ze dat ook echt was? Dat zullen we niet weten, want haar fiets liet haar in de steek op het belissende moment. Dit jaar wil ze weer proberen om een gooi te doen naar de zege in de Limburgse heuvels. De Noorse Stine Borgli rijdt sinds 1 augustus vorig jaar voor de ploeg. Voor ze haar eerste UCI-contract tekende had ze ook al heel wat moois laten zien. Zo won ze in 2019 de Ronde van Burgos en was ze zesde in de Grote Prijs van Plouay. Benieuwd of ze haar progressie kan voortzetten.

Stine Borgli – foto: Cor Vos

Maar de meeste ogen zullen gericht zijn op Cecilie Uttrup Ludwig, die overkwam van Bigla. De Deense, die volgens de overlevering als kind in een ketel energiedrank is gevallen, maakt naam met haar interviews, toch zijn het vooral haar fietsbenen die ons interesseren. En laten die nu zeer in orde zijn. Het talent knalt uit al haar poriën, nu zijn we heel nieuwsgierig of ze ereplaatsen in topwedstrijden ook kan inruillen voor overwinningen. Ze heeft haar zinnen in ieder geval gezet op de belangrijkste afspraken van het seizoen: voorjaarsklassiekers, de Giro Rosa en de Olympische Spelen. Ook op het WK kan ze met haar kwaliteiten meedoen om de prijzen.

Naast dit Scandinavische blok zijn er met Lauren Kitchen, Brodie Chapman en Shara Marche (die u beter kent onder haar oude achternaam Gillow) ook drie puike Australische dames, maar het grootste deel van de rensters heeft de Franse nationaliteit. Évita Muzic lijkt een leuke klimster te worden, ook Marie Le Net is een groot talent. En wat te denken van Jade Wiel. Zij werd vorig jaar al nationaal kampioene op de weg. We durven het niet met honderd procent zekerheid te zeggen, maar ze zou zomaar de eerste in het huidige decennium geboren coureur kunnen zijn die dat presteert. Een straffe stoot, waarmee gelijk haar talent wordt onderstreept. Daar gaan we nog veel van horen!

Cecilie Uttrup Ludwig – foto: FDJ-Nouvelle Aquitaine-Futuroscope

Selectie FDJ-Nouvelle Aquitaine-Futuroscope in 2020
Stine Borgli
Brodie Chapman
Clara Copponi
Eugénie Duval
Emilia Fahlin
Shara Marche
Maëlle Grossetêtê
Victorie Guilman
Lauren Kitchen
Marie Le Net
Cecilie Uttrup Ludwig
Evita Muzic
Jade Wiel

Mitchelton-Scott

Er valt genoeg te vertellen over de ploeg van de wereldkampioene op de weg. Over Annemiek van Vleuten zijn boeken vol te schrijven, maar haar kwaliteiten en doelen mogen als algemeen bekend worden verondersteld, dus we zullen haar niet heel uitgebreid bespreken. Het is juist ook interessant om het over de andere rensters in de ploeg te hebben. Moniek Tenniglo – half wielrenster, half pletwals – staat vooral bekend als superknecht, maar ze kreeg afgelopen seizoen ook de vrijheid om voor eigen succes te gaan. Haar solo-aanval in de eendagsklassieker van Vårgårda was behoorlijk indrukwekkend en sindsdien haalde ze nog enkele straffe stoten uit. Als ze dat dit jaar vaker kan doen, kan er zomaar eens een heel mooie koers op haar erelijst komen.

Annemiek van Vleuten is de absolute blikvanger – foto: Cor Vos

Janneke Ensing is nieuw bij de ploeg. Na een kortstondige periode bij Sunweb belandde ze bij WNT-Rotor, maar daar moest ze vanwege UCI-regelgeving vertrekken. Ze vreesde voor haar carrière, maar Mitchelton-Scott lijfde haar in. Een slimme zet, want Ensing kan op vele terreinen goed uit de voeten. Er zou ook een Belgische bij de ploeg rijden, maar Sofie De Vuyst liep in het najaar tegen de lamp. Ze is voorlopig geschorst terwijl ze haar onschuld poogt aan te tonen.

Mitchelton-Scott bestaat vooral uit Australische rensters. Van Vleuten is volgens velen de beste klimster ter wereld, maar ploeggenoten Lucy Kennedy en Amanda Spratt kunnen er ook wat van. Spratt is daarnaast in grote eendaagse heuvelwedstrijden ook een absolute wereldtopper. Kennedy komt wat dat betreft nog iets tekort, al won ze vorig jaar wel een beklijvende eerste editie van de Clásica San Sebastián.

Grace Brown was een van de prettige verrassingen van afgelopen voorjaar. Met haar lange solo in de helse keienklassieker Ronde van Drenthe liet ze zien over koershardheid te beschikken. In de sprints had de ploeg afgelopen jaar enkel beschikking over Sarah Roy. Geen trage dame, maar niet van het niveau Wild of D’Hoore. Jessica Roberts komt er dit jaar bij, zij wordt door de ploeg naar voren geschoven als een toekomstige topper. Dat potentieel heeft de Britse in ieder geval.

Lucy Kennedy is een andere topklimster bij Mitchelton-Scott – foto: Cor Vos

Selectie Mitchelton-Scott in 2020
Jessica Allen
Grace Brown
Gracie Elvin
Janneke Ensing
Lucy Kennedy
Jessica Roberts
Sarah Roy
Amanda Spratt
Moniek Tenniglo
Annemiek van Vleuten
Georgia Williams

Movistar

Op papier het minst sterke WorldTeam is Movistar. Dit blijkt ook uit de ploegenranking die de UCI aan het begin van het jaar publiceerde. Volgens reglementen van de UCI moeten organisatoren van Women’s WorldTour-koersen vijftien ploegen in ieder geval uitnodigen. Vorig jaar gingen de uitnodigingen naar de vijftien hoogst geklasseerde ploegen op de UCI ranking, maar dit jaar mogen Women’s WorldTeams er ongeacht hun plek op de ranglijst automatisch bij zijn tijdens de grootste koersen. Bij de rest van de teams gaat het wel om de plaats op de ploegenranking. De facto maakt het weinig uit, daar bijna alle Women’s WorldTeams in de top vijftien staan, op Movistar na. Dit betekent dat de ploeg die als vijftiende staat geklasseerd (Hitec Products-Birk Sport) niet automatisch verzekerd is van een uitnodiging voor de grootste koersen en dus afhankelijk is van wildcards.

Eider Merino – foto: Cor Vos

Movistar had zich aanvankelijk versterkt met Sofia Bertizzolo (waardoor een plek bij de eerste vijftien vermoedelijk geen probleem was geweest), maar vanwege gecompliceerde Spaanse wetgeving kon dit feest niet doorgaan. Sheyla Gutiérrez lijkt daarmee de enige die potten kan breken voor de ploeg in de Vlaamse voorjaarsklassiekers. Helemaal kwaliteitsloos is de formatie natuurlijk ook niet, de nieuw aangeworven Katrine Aalerud kan bijvoorbeeld wel een lekker houtje klimmen en dit geldt ook voor het kleine vedergewicht Eider Merino. Helaas komen ze op andere vlakken (tijdrijden, dalen, etc.) doorgaans nog wel tekort om echt mee te strijden om zeges in meerdaagses.

Aude Biannic heeft ook bewezen her en der leuk vooraan mee te doen in WorldTour-wedstrijden. Voor sprintster Barbara Guarischi geldt dit eveneens. Maar het zijn geen rensters die de zeges zullen binnenharken, zeker niet op het hoogste niveau. Ook van de andere vrouwen kunnen we waarschijnlijk best eens een zege noteren, maar in de grootste koersen op de kalender komen ze waarschijnlijk tekort. Des te fijner is het voor Movistar dat de WorldTeam-licentie voor meerdere jaren is afgegeven. Er kan zodoende dit jaar gebouwd worden aan een beter team.

Paula Patiño kan wellicht potten breken in lastige kleinere koersen – foto: Cor Vos

Selectie Movistar in 2020
Katrine Aalerud
Aude Biannic
Jelena Eric
Alicia González
Barbara Guarischi
Sheyla Gutiérrez Ruiz
Eider Merino
Lourdes Oyarbide
Paula Patiño
Gloria Rodriguez
Alba Teruel

Team Sunweb

Het duurde lang voordat de Sunweb-vrouwen afgelopen jaar hun eerste zege van het seizoen wisten te boeken. De resultaten waren zeker niet slecht, integendeel, maar een zege ontbrak er lange tijd aan. Uiteindelijk was het Franziska Koch die als eerste renster in Sunweb-kledij wist te juichen. Op haar 37ste dag bij de ploeg won ze, als jongste renster ooit, een WorldTour-wedstrijd. Dit deed ze in de Boels Ladies Tour, waar ze in de stromende regen de beste was in de vierde etappe. Hoe anders loopt het dit jaar bij de rooie brigade. Liane Lippert – een ander groot Duits talent – schoot al direct raak in de Cadel Evans Great Ocean Road Race. Wordt dit dan een seizoen waarin meer puzzelstukjes op de goede plaats vallen?

Sterkhouder Lucinda Brand vertrok weliswaar, maar de ploeg kreeg er ook diverse sterke rensters voor terug. Denk aan de Canadese Alison Jackson, een interessante naam voor in de Ardennenklassiekers. De talentvolle Zweedse Wilma Olausson maakt bij de ploeg naar eerste kilometers in het profpeloton. Zij staat te boek als een groot talent, maar het gaat natuurlijk te ver om dit jaar al grootse dingen van haar te verwachten.

Liane Lippert – foto: Cor Vos

Een andere naam waar we echt wat van mogen verwachten is Floortje Mackaij. Ze rijdt al sinds augustus 2013 voor de formatie van Iwan Spekenbrink, maar ze is nog altijd pas 24. De Woerdense reed afgelopen jaar heel wat ereplaatsen in mooie koersen bijeen. De tweede plaats in Luik-Bastenaken-Luik kan worden gezien als hoogtepunt, maar ook verder reed ze goed in grote koersen. Zit er dit jaar een echt grote vis in? Dat zou prima kunnen.

Datzelfde geldt overigens voor Leah Kirchmann en Coryn Rivera, twee onbetwiste toppers in het peloton. Women’s WorldTour-zeges kunnen zeker ook van hen komen. Het gaat tot slot zeer interessant zijn om te zien waar Juliette Labous dit jaar toe in staat is. De Française won vorig jaar het jongerenklassement in de Giro Rosa, geen minne prestatie van de 21-jarige. Kan ze dit jaar nog een stap zetten in haar ontwikkeling? Het feit dat we Pfeiffer Georgi, Anna Henderson en Julia Soek nog niet eens hebben genoemd zegt genoeg over de Sunweb-selectie. Voldoende kwaliteit!

Floortje Mackaij – foto: Cor Vos

Selectie Team Sunweb in 2020
Susanne Andersen
Pfeiffer Georgi
Anna Henderson
Alison Jackson
Leah Kirchmann
Franziska Koch
Juliette Labous
Liane Lippert
Floortje Mackaij
Wilma Olausson
Coryn Rivera
Julia Soek

Trek-Segafredo

Deze ploeg ziet zichzelf als een van de kartrekkers van het vrouwenwielrennen. Doe het uitstekend of doe het niet, lijkt het credo. En het moet gezegd, het afgelopen seizoen was zeker niet onaardig. Overwinningen in de Emakumeen Bira en de Women’s Tour mogen worden beschouwd als hoogtepunten.

Ellen van Dijk staat na haar nare valpartij in de Boels Ladies Tour aan de vooravond van haar rentree. Het wordt interessant om te zien hoe de viervoudig Europees kampioene tijdrijden gaat rijden in de Vlaamse voorjaarskoersen. Dat kan ze onder meer vaak doen met Lucinda Brand aan haar zijde. Zij maakte dezelfde stap die Van Dijk een jaar eerder al maakte en samen kunnen ze een leuk duo vormen in loodzware wedstrijden.

Van Dijk en Brand rijden dit jaar weer in hetzelfde tenue – foto: Cor Vos

De Amerikaanse ploeg heeft zich weten te verzekeren van de diensten van een de grootste talenten die overkomt uit het juniorenpeloton. Elynor Bäckstedt is alleen vanwege haar beroemde vader al een renster waar ogen automatisch op worden gericht, maar ze rijdt niet enkel bij de ploeg vanwege de gewezen winnaar van Parijs-Roubaix. Misschien is het voor haar in de toekomst wel mogelijk om het palmares illustere land- en ploeggenote Lizzie Deignan te overtreffen. Voorlopig zal Deignan vermoedelijk nog de meeste aandacht voor zich opeisen, zowel binnen als buiten de koers.

Verder zijn er ook genoeg goede rensters te bespeuren in de formatie. Lotta Henttala kent u beter als Lotta Lepistö, zij hoopt na een paar seizoenen weer helemaal de oude te worden. Het begin van haar seizoen was in ieder geval niet slecht. Letizia Paternoster is een van de voornaamste kandidaten voor goud op het olympische omnium. Een Elisa Longo Borghini wil ook iedereen wel in het team en de twee Amerikaanse dames kunnen ook zeker WorldTour-wedstrijden winnen. En dan vergeten we nog een paar zeer goede rensters… Al met al een uitstekende ploeg, die het dit jaar vermoedelijk nog beter gaat doen dan afgelopen seizoen.

Letizia Paternoster – foto: Cor Vos

Selectie Trek-Segafredo in 2020
Elynor Bäckstedt
Lucinda Brand
Audrey Cordon-Ragot
Elizabeth Deignan
Lauretta Hanson
Lotta Henttala
Elisa Longo Borghini
Letizia Paternoster
Anna Plichta
Ellen van Dijk
Abigail Van Twisk
Tayler Wiles
Ruth Winder
Trixi Worrack

In deel drie bespreekt WielerFlits de Nederlandse en Belgische Women’s Continental Teams. Lees ook deel een over de kalender.