Wielerploegen 2015: BMC Racing
zondag 18 januari 2015 om 09:30

Wielerploegen 2015: BMC Racing

BMC Racing

foto: Sirotti

Met de Tour Down Under met het vooruitzicht, gaat het nieuwe wielerjaar echt beginnen. Nu de transfercarrousel stopt met draaien, presenteert WielerFlits de komende dagen de samenstellingen van de belangrijkste wielerteams. Vandaag het Amerikaanse BMC Racing.

BMC Racing
Land: flag-us
Sponsor: BMC, Zwitserse fietsenfabrikant
Sinds: 2007
UCI-afkorting: BMC
Fietsen: BMC
Tenue 2015: Klik voor foto

Aantal overwinningen 2014: 30
WorldTour Ranking 2014: 2e met 1212 punten
CQranking 2014: 3e met 10.771 punten
Website: www.bmcracingteam.com
Facebook: Facebook.com/BMCProTeam
Twitter: @BMCProTeam
YouTube: Youtube.com/BMCProTeam

Vorig seizoen
De Australische kopman van BMC Racing kwam al vroeg in 2014 in actie. Op het Australisch kampioenschap op de weg moest Cadel Evans echter genoegen nemen met zilver achter Simon Gerrans. In de daaropvolgende Tour Down Under meldde Evans (foto onder) zich voor eigen publiek opnieuw aan het front en wist na een knappe ritzege tweede in het eindklassement te worden, opnieuw achter Gerrans. Ook in het Midden-Oosten liet een andere kopman van zich horen: Taylor Phinney greep de eindzege in de Dubai Tour, nadat hij de openingstijdrit winnend wist af te sluiten. Achter hem zorgde de Brit Stephen Cummings voor een geslaagde trip naar de zandbak.

Cadel Evans

De eerste Europese successen werden behaald door diezelfde Cummings (Tour Méditerranéen) en Amaël Moinard (Tour du Haut-Var). Ook de Amerikaanse klassementskopman van de ploeg, Tejay van Garderen, liet al vroeg zijn vorm zien. In de Ronde van Catalonië zegevierde hij in de koninginnenrit, wat de opmaat was voor een straffe derde plek in het eindklassement tussen namen als Contador, Quintana, Froome en Rodriguez.

philippe gilbert

De klassiekerperiode werd geopend met de Omloop Het Nieuwsblad, waarin Greg Van Avermaet lang op weg leek naar de zege. Hij kon eigenlijk niet verliezen van Ian Stannard, maar de Belg moest de Sky-renner op een druilerige eerste dag van maart toch voor laten in Gent. Ook in de Ronde van Vlaanderen had Van Avermaet geen geluk. In een kopgroep van vier sprintte Fabian Cancellara sneller dan de Vlaming, die alweer genoegen moest nemen met plek twee. De heuvelklassiekers waren succesvoller voor BMC Racing, aangezien Philippe Gilbert (foto boven) weer begon te lijken op de Gilbert van 2011, toen hij superieur was op de korte klimmetjes. In de Brabantse Pijl was hij enkele centimeters eerder over de streep dan Michael Matthews en in de Amstel Gold Race had niemand een reactie op zijn vinnige demarrage op de Cauberg.

In de aanloop naar de Giro zette de Amerikaanse ploeg de concurrentie op scherp. Na het winnen van de openingsploegentijdrit in de Giro del Trentino mocht Daniel Oss de leiderstrui aantrekken, maar een dag later verhuisde deze naar de schouders van Cadel Evans. De Australiër gaf deze niet meer af en boekte als klap op de vuurpijl ook nog een ritzege. In de Giro d’Italia reed de ploeg naar een derde plek in de openingsploegentijdrit en mocht Cadel Evans (foto onder) vier dagen de roze trui dragen, mede dankzij een aantal top-drie noteringen in de etappes. Naarmate de ronde vorderde bleek Evans echter niet in staat om het de ‘jonkies’ lastig te maken. In het algemeen klassement eindigde de veteraan op plek acht, een vijftigtal seconden achter Wilco Kelderman.

BMC Evans

In de Tour of California was het Taylor Phinney die belangrijk was voor BMC Racing. Hij soleerde in Santa Barbara naar de ritzege. Phinney trok zijn goede vorm door naar de nationale kampioenschappen. Op zaterdag veroverde hij met overmacht de tijdrittitel, maar twee dagen later sloeg het noodlot toe. Phinney kwam in een afdaling bij het wegkampioenschap zwaar ten val en belandde tegen een vangrail. Een zware beenbreuk was het resultaat, wat direct einde seizoen betekende voor de jonge Amerikaan. Twee etappeoverwinningen en de eindzege in de Ster ZLM Toer zorgden voor een geslaagde maand juni voor Philippe Gilbert. Ook neoprof Silvan Dillier liet van zich horen, onder meer door een tweede plek in de GP Kanton Aargau-Gippingen. Peter Velits zorgde op zijn beurt voor de enige nationale titel bij BMC Racing. Hij mocht de nationale driekleur van Slowakije dragen na zijn winst op het NK Tijdrijden.

BMC Tejay van Garderen

In de Tour de France was het Greg Van Avermaet die twee keer op het podium reed. In de door Vincenzo Nibali gewonnen rit in Groot-Brittannië van York naar Sheffield sprintte de Belg naar plek twee, terwijl hij in de etappe naar Mulhouse – gekenmerkt door een monstersolo van Tony Martin – derde werd. Zeven top tien-klasseringen van Tejay van Garderen resulteerden in een vijfde plek in het eindklassement voor de kopman met Nederlandse roots. Hiermee evenaarde hij zijn prestatie uit 2012, toen hij ook vijfde werd in de rangschikking van La Grande Boucle.

Na de Tour volgde augustus, waarin enkele grote Amerikaanse rittenkoersen op de agenda stonden. De Tour of Utah leverde liefst drie ritzeges op voor BMC Racing. Michael Schär liet een aanstormend peloton nipt achter zich in Torrey, waarna Cadel Evans nog twee keer een kunststukje uitvoerde in etappes zes en zeven. Ben Hermans profileerde zich als kopman, maar belandde op drie seconden naast het eindpodium. In de USA Pro Challenge stond er geen maat op Tejay van Garderen. Hij reed in Colorado naar twee ritzeges en zette zijn concurrentie op anderhalve minuut in het algemeen klassement. In de Vuelta kwam Samuel Sanchez, tijdens het seizoen nog binnen gehengeld als medekopman, tot een zesde plaats. Maar de Spaanse rittenkoers werd geen succes voor de mannen van James Ochowicz en Alan Peiper.

Greg Van Avermaet

Ondertussen kreeg Greg Van Avermaet (foto boven) het op zijn heupen, toen hij zijn eerste zege van het seizoen boekte in de Eneco Tour op de Muur van Geraardsbergen. Ook ontving hij nog de zegebloemen in de GP de Wallonie en kraaide hij victorie in de Primus Classic Impanis-Van Petegem. Dit was een voorproefje op het WK Ploegentijdrijden in Ponferrada, waar Rohan Dennis, Daniel Oss, Tejay van Garderen, Silvan Dillier, Manuel Quinziato en Peter Velits enigszins verrassend Orica GreenEDGE en Omega Pharma-Quick-Step op grote achterstand reden en het goud ophaalden. Philippe Gilbert sloot het seizoen van BMC in stijl af: de Waal mag zich de laatste eindwinnaar noemen van de Ronde van Peking.

Transfers
BMC Racing neemt in februari afscheid van Cadel Evans. De Australische kopman zorgde met zijn Tourzege voor het grootste succes in de geschiedenis van de Amerikaanse formatie. Hij heeft vijf jaar gekoerst in het rood-zwart en zal daar nog een maand aan vastplakken. Na zijn nieuw georganiseerde Cadel Evans Great Ocean Road Race op 1 februari hangt hij zijn fiets aan de wilgen. Naast Evans zoeken nog zeven renners hun heil ergens anders. Eén van hen is de Belg Yannick Eijssen. Hij keert terug naar eigen land, waar Wanty-Groupe Gobert hem een contract aangeboden heeft. Oud-wereldkampioen Thor Hushovd hing zijn fiets aan de wilgen.

rohan dennis

Halverwege het seizoen kwam opeens Rohan Dennis (foto) over van Garmin-Sharp. De Australiër maakte de tussentijdse overstap na toestemming van de UCI. Hij reed in BMC-kleuren al de Eneco Tour en de Vuelta. Hij heeft nog een contract voor een seizoen. Verder heeft BMC Racing vooral verjongd. Stefan Küng (21) Manuel Senni, Campbell Flakemore, Dylan Teuns (allen 22), Joey Rosskopf (25), Damiano Caruso (27), Jean-Pierre Drucker en Alessandro De Marchi (beiden 28) komen de ploeg versterken. De Belg Loïc Vliegen sluit in juli aan bij de profploeg.

In
flag-it Damiano Caruso (Cannondale)
flag-it Alessandro De Marchi (Cannondale)
flag-lu Jean-Pierre ‘Jempy’ Drucker (Wanty-Groupe Gobert)
flag-au Campbell Flakemore (Avanti Racing Team)
flag-ch Stefan Küng (BMC Development Team)
flag-us Joey Rosskopf (Hincapie Sportswear Development Team)
flag-it Manuel Senni (Colpack)
flag-be Dylan Teuns (BMC Development Team)
flag-be Loïc Vliegen (BMC Development Team, per 1 juli 2015)

Uit
flag-gb Stephen Cummings (MTN-Qhubeka)
flag-be Yannick Eijssen (Wanty-Groupe Gobert)
flag-au Cadel Evans (Gestopt, per 1 februari 2015)
flag-no Thor Hushovd (Gestopt)
flag-ch Martin Kohler (Drapac Professional Cycling)
flag-dk Sebastian Lander (Team Trefor-Blue Water)
flag-ch Steve Morabito (FDJ)
flag-de Dominik Nerz (Bora-Argon 18)
flag-us Larry Warbasse (IAM Cycling)

De renners voor 2015
De terugkeer van Taylor Phinney (foto onder) zal bij de leiding van BMC Racing een lach op het gezicht hebben getoverd. De Amerikaan is een belangrijke pion in de selectie en zal ook dit seizoen vaak van voren te zien zijn. Zijn landgenoot Tejay van Garderen hoopt komend seizoen een stap te maken. Hij sprak de ambitie uit om in Parijs op het eindpodium te staan van de Tour de France. De Nederlandse Amerikaan krijgt gezelschap van Damiano Caruso, die afgelopen seizoen negende werd in de Vuelta. De kans dat de grote rondes verdeeld worden over de heren is groot, maar dat is mede met in het achterhoofd dat Cadel Evans in februari er een einde aan breit. Andere mannen die bergop meekunnen zijn John Darwin Atapuma, Alessandro De Marchi, Ben Hermans, Rohan Dennis, Peter Stetina en Peter Velits. Ook Samuel Sanchez, die toch een nieuw contract tekende bij BMC, gaat van pas komen voor in de grote wedstrijden.

Taylor Phinney

Voor de kasseiklassiekers rekent men op kopman Greg Van Avermaet, die afgelopen seizoen dicht was bij zijn eerste grote klassiekerzege. Van Avermaet krijgt daarbij steun van Marcus Burghardt, Taylor Phinney, Silvan Dillier, Manuel Quinziato, Michael Schär en Klaas Lodewyck. Ook nieuwkomer Jempy Drucker kan op kasseien overweg. In de heuvels heeft een Belg ook de leiding, namelijk Philippe Gilbert. Hij behoort op de korte klimmetjes tot de wereldtop en zou graag in zijn Wallonië winnend over de streep willen komen. In Dylan Teuns wordt een grote toekomst voorspeld. Kan hij zich tonen in de klassiekers?

Rick Zabel

Daarnaast moeten we letten op de verrichtingen van de jongelingen. Rick Zabel (foto boven)heeft al een jaartje kunnen ruiken aan het leven als prof, maar kan hij nu de volgende stap zetten en zijn naam bovenaan een uitslaglijst krijgen? Tot wat zijn de tijdrijders Stefan Küng en Campbell Flakemore in staat tussen de grote jongens en wat kan de Italiaan Manuel Senni in het hooggebergte? Zal Joey Rosskopf zich aanpassen na zijn overstap uit het Amerikaanse circuit?

BMC Racing 2015
flag-co John Darwin Atapuma 15-01-1988
flag-us Brent Bookwalter 16-02-1984
flag-de Marcus Burghardt 30-06-1983
flag-it Damiano Caruso 12-10-1987
flag-it Alessandro De Marchi 19-05-1986
flag-au Rohan Dennis 28-05-1990
flag-ch Silvan Dillier 03-08-1990
flag-lu Jean-Pierre ‘Jempy’ Drucker 03-09-1986
flag-au Cadel Evans 14-02-1977
flag-au Campbell Flakemore 06-06-1992
flag-be Philippe Gilbert 05-07-1982
flag-be Ben Hermans 08-06-1986
flag-ch Stefan Küng 16-11-1993
flag-be Klaas Lodewyck 24-03-1988
flag-fr Amaël Moinard 02-02-1982
flag-it Daniel Oss 13-011987
flag-us Taylor Phinney 27-06-1990
flag-it Manuel Quinziato 30-10-1979
flag-us Joey Rosskopf 04-09-1989
flag-es Samuel Sanchez 05-02-1978
flag-ch Michael Schär 29-09-1986
flag-it Manuel Senni 11-03-1992
flag-us Peter Stetina 08-08-1987
flag-be Dylan Teuns 01-03-1992
flag-be Greg Van Avermaet 17-05-1985
flag-us Tejay van Garderen 12-08-1988
flag-sk Peter Velits 21-02-1985
flag-ch Danilo Wyss 26-08-1985
flag-de Rick Zabel 07-12-1993

Lees ook:
Overzicht: Wielerploegen 2015

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.