Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wielerploegen 2018: Quick-Step Floors
Aan het begin van het nieuwe seizoen bespreken we alle WorldTour-teams. In de aflevering van vandaag is het de beurt aan Quick-Step Floors.
Land:
BelgiëSponsor: Laminaatfabrikant
Sinds: 2003
UCI-afkorting: QST
Fietsen: Specialized
Tenue 2018:
Aantal overwinningen 2017 56
WorldTour Ranking 2017: 2e
PCS-ranking 2017: 3e met 4220 punten
CQranking 2017: 2e met 13759 punten
Website: www.quickstepfloorscycling.com/
Facebook: facebook.com/quickstepteam
Twitter: @quickstepteam
YouTube: youtube.com/OPQSCyclingTeam
2017
Bij Quick-Step Floors draaide het begin van het seizoen vooral om het afscheid van Tom Boonen. De Belgische klassiekerkoning beheerste het nieuws met zijn aanstaande afscheid als beroepsrenner. Iedere beweging op de fiets werd nauwlettend gevolgd door journalisten. In zijn eerste wedstrijd van het seizoen was hij zelfs nog succesvol. In de tweede etappe van de Vuelta de San Juan was hij weer eens iedereen de baas in de sprint. Het zou zijn laatste profoverwinning worden. In zijn afscheidswedstrijd Parijs-Roubaix finishte hij als dertiende.
foto: Sirotti
Met 56 overwinningen behoorde Quick-Step Floors opnieuw tot de meest winnende ploegen uit de WorldTour. Tussen januari en oktober werd er iedere maand minstens vier keer gewonnen. Traditiegetrouw heerste de blauw-witte ploeg in de klassiekers. Yves Lampaert soleerde in Dwars door Vlaanderen, Phillipe Gilbert won op grootse wijze na een solo de Ronde van Vlaanderen, Marcel Kittel sprintte naar zijn vijfde Scheldeprijs en Gilbert was opnieuw succesvol (en later bleek ook met een geblesseerde nier) in de Amstel Gold Race.
Bij het Nederlandse publiek doet de Giro d’Italia meteen denken aan eindwinnaar Tom Dumoulin. Qua ritzeges was in mei Fernando Gaviria dé grote man. De Colombiaanse sprinter was maar liefst vier keer de snelste. Daarnaast greep Bob Jungels een ritzege én de jongerentrui.
foto: Sirotti
In de Tour de France was Marcel Kittel het goudhaantje. De herboren Duitser was oppermachtig in de sprints. Met vijf ritzeges zou hij de koning van de sprint worden, maar de onfortuinlijke Duitser moest, gehuld in de groene trui, opgeven in de zeventiende etappe. Klassementskopman Daniel Martin finishte in Parijs op een genoegzame zesde plaats.
In de Vuelta a Espana ging Quick-Step Floors vrolijk door met winnen. In de eerste rit in lijn schoot Yves Lampaert meteen raak en ook Julian Alaphilippe greep de bloemen op de steile flanken van de Xorret del Catí. Maar het was Matteo Trentin die in Spanje imponeerde met vier ritzeges.
foto: Sirotti
Na de Vuelta bleef de 28-jarige renner op dreef met winst in de Primus Classic, een vierde stek op het WK, tweede in Binche-Chimay-Binche en voor de tweede keer winst in Parijs-Tours. Op het wereldkampioenschap ploegentijdrit moest de formatie echter genoegen nemen met een plek naast het podium. Achter Sunweb, BMC en Sky werd de Belgische ploeg vierde op 35 seconden achterstand.
Transfers
Quick-Step Floors was in het verleden altijd een dominante speler op de transfermarkt. Enerzijds vanwege hun invloed, anderzijds vanwege de grote koopkracht. Sinds vorig jaar is het een ander verhaal. Hoewel ze het sportieve succes aaneen rijgen, was het lastiger dan ooit voor manager Patrick Lefevere om sponsors te binden. Pas laat in het seizoen konden de seinen op groen en waar in het verleden met groot geld wereldtoppers werden ingelijfd, verschuift die koers steeds verder naar jong talent.
foto: © Tim De Waele
De selectie van Lefevere is dit jaar met twee renners gekrompen naar 27 coureurs. De ploeg neemt afscheid van maar liefst negen renners. Meest in het oog springende naam is zonder twijfel Boonen. De Belg heeft op 36-jarige leeftijd zijn profloopbaan beëindigd.
Ook het vertrek van Kittel zal de ploeg merken. De Duitser is overgestapt naar Katusha-Alpecin, waar hij is herenigd met vriend en oud-ploeggenoot Tony Martin. Twee andere opmerkelijke vertrekkers zijn klassementsman Daniel Martin (naar UAE Emirates) en etappekaper Matteo Trentin (naar Michelton-Scott).
Elia Viviani – foto: Sirotti
Tegenover het vertrek van negen renners staat de komst van zeven, veelal jonge coureurs. Uitzonderingen zijn Elia Viviani (28) en de 32-jaar oude krijger Michael Mørkøv. Van de andere versterkingen is Florian Sénéchal met 24 jaar de oudste.
Jhonatan Narvaez (20), Álvaro José Hodeg (21), James Knox (22) en Fabio Jakonsen (21) behoren nog tot de beloftencategorie. In Belgische media werd al gegrapt over de kindercrèche van Patrick Lefevere. Maar je doet de renners te kort door ze alleen op hun leeftijd te beoordelen. Ze zijn door Quick-Step met zorg gescout en worden nu verder begeleid om op het hoogste podium, in de WorldTour, te gaan scoren.
In
Elia Viviani (Sky)
Florian Sénéchal (Cofidis)
Michael Mørkøv (Katusha-Alpecin)
Jhonatan Narvaez (Axeon Hagens Berman)
Fabio Jakobsen (SEG Racing Academy)
Álvaro José Hodeg (Coldeportes-Claro)
James Knox (Team Wiggins)
Uit
Tom Boonen (gestopt)
Daniel Martin (UAE Emirates)
Marcel Kittel (Katusha-Alpecin)
Gianluca Brambilla (Trek-Segafredo)
Matteo Trentin (Michelton-Scott)
David de la Cruz (Sky)
Jack Bauer (Michelton Scott)
Julien Vermote (Dimension Data)
Martin Velits (gestopt)
2018
Tijdens de teampresentatie was Ricardo Scheidecker, sportief directeur, kort maar krachtig over de doelstellingen. De allesomvattende ambitie van Quick-Step Floors is in een paar woorden samen te vatten: iedere koers winnen waarin ze starten. “Space is the limit”, klonk het als afsluiting van zijn presentatie.
Natuurlijk zijn er de talenten die kunnen verrassen met ritzeges, met lang meegaan in een groep der favorieten of hoge noteringen in klassementen. Voor de ploeg zijn dit echter nog geen betrouwbare factoren. Iemand als Alaphilippe is dat wel. De frivole Fransman lijkt over een eeuwige jeugd te beschikken. Hij draait al wat jaartjes mee in de top maar is nog altijd maar 25 jaar. Hij pikt overal zijn ritjes mee, kan zelfs een klassement winnen (Californië 2016) en meedoen om de zege in de heuvelklassiekers.
In het grote ronde werk blijft Bob Jungels de troefkaart van de Belgische ploeg. De Luxemburger kiest na een paar jaar Giro en Vuelta voor de Tour. In juli hoopt hij een gooi te kunnen doen naar de gele trui. Zijn seizoensopbouw zal daardoor enkele wijzigingen kennen. Het is ook uitkijken naar de prestaties van de Spaanse klimmer Enric Mas, die zomaar eens het jaar van zijn grote doorbraak kan beleven. Afgelopen jaar deed hij al een paar keer mee om eindklassementen in kortere rondes. Wanneer hij dit jaar een volgende stap weet te zetten, liggen overwinningen in het verschiet.
In de sprints zijn Viviani en Gaviria, beiden dit jaar al goed voor ritzeges in Australië en Argentinië, de eerste keus voor de WorldTour-wedstrijden. Gaviria kiest net als Jungels voor de Tour. Voor de Colombiaan wordt het zijn debuut in de Tour en pas zijn tweede grote ronde.
In de minder grote wedstrijden zal ook Jakobsen zijn kansen krijgen. De neoprof maakt begin volgende maand zijn profdebuut in de Dubai Tour. In de daaropvolgende Ronde van Oman zou hij al eens voor eigen succes mogen sprinten. Bij de van oudsher klassiekerploeg zien ze ook een potentiële klassiekerspecialist in de 21-jarige Nederlander. Lefevere kan hem dit jaar nog niet de garantie geven voor een startplek in de Ronde van Vlaanderen, maar in minder grote wedstrijden als Nokere koerse kan Jakobsen rekenen op een selectie.
In de monumentale kasseiklassiekers zijn het de vertrouwde namen die voor het succes moeten zorgen. Voor Gilbert is ieder monument vanzelfsprekend belangrijk, maar in de herfst van zijn carrière wil hij iets meer nadruk leggen op de enige monumentale klassiekers die nog ontbreken op zijn palmares: Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix.
Zdenek Stybar – foto: Sirotti
Dit jaar zegt hij vooral naar Roubaix te gaan om te leren, want hij reed hij pas één keer eerder de Hel van het Noorden. Volgend seizoen zou hij dan klaar moeten zijn voor de winst, maar met Gilbert weet je het nooit. Overigens houdt hij door zijn ambities in Roubaix en Luik serieus rekening met het overslaan van de Amstel Gold Race. Naast Gilbert kunnen ze in de Vlaamse koersen ook nog rekenen op Terpstra, Stybar en Lampaert.
Selectie Quick-Step Floors 2017
Julian Alaphilippe
Eros Capecchi
Rémi Cavagna
Laurens De Plus
Tim Declercq
Dries Devenyns
Fernando Gaviria
Philippe Gilbert
Álvaro José Hodeg
Fabio Jakobsen
Bob Jungels
Iljo Keisse
James Knox
Yves Lampaert
Davide Martinelli
Enric Mas
Michael Mørkøv
Jhonatan Narvaez
Ariel Maximiliano Richeze
Fabio Sabatini
Maximilian Schachmann
Florian Sénéchal
Pieter Serry
Zdeněk Štybar
Niki Terpstra
Petr Vakoč
Elia Viviani
Totaal: 27 renners
Verder wordt het uikijken naar de ontwikkeling van Jakobsen, De Plus, Sénéchal, Hodeg, Schachmann, Cavagna, Knox: toch allemaal potentiële toppers.
Het zal allemaal ietsje minder zijn, maar niet opvallend veel slechter.
Ik denk dat ze dan liever een Martin of een De La Cruz kwijt zijn dan dat ze nog eens een Kwiatkowski-equivalent verliezen, iemand die helemaal doorbreekt vlak na hun vertrek. In dat opzicht is Trentin mogelijk de vervelendste vertrekker, daar zat nog de meeste rek op, al vermoed ik dat die in 2017 zijn topjaar had en het bij Mitchelton moeilijker gaat hebben.
Blijft natuurlijk moeilijk te ontkennen dat ze aanzienlijk verzwakt zijn, de aanwinsten zijn duidelijk minder dan de vertrekkers.
Gecombineerd met de rest zou dat natuurlijk kunnen leiden tot minder, maar wel grotere overwinningen.
De vertrekkers hebben normaal gezien hun beste tijd achter de rug. Gaat Kittel beter doen zonder de wolfpack? Nog es een boerejaar voor Trentin, die het liefst wint als ie geen kopman is? De La Cruz, tja, bij SKY kunnen ze daar misschien nog wat PK's bijsteken.
Maar de talenten zijn gebleven en het zijn allemaal pareltjes, de instroom aan jongeren is zoals steeds bijzonder goed.
Gewoon een stuk zwakker geworden. En dat heeft niks te maken met scorebord kijken te maken. Zoals je hier wat denigrerend aangeeft.
Nog steeds een hele sterke ploeg, met een aantal talenten. Maar net wat minder breed als vorig jaar.
Het is jammer dat Lefevere geen grote nieuwe sponsor heeft kunnen vinden. Hoe deze ploeg koerst is heerlijk.
Op een paar uitzonderingen na, kunnen ze allemaal hetzelfde: over kasseitjes vlammen. Het zou toch zonde zijn om GVA, Gilbert, Vanmarcke, Stuyven, Naesen, Lampaert, Theuns en Keukeleire in één ploeg te zetten?
Zoals de nederlanders sterk zijn in de rondes en zwak in het klassieke werk. Zijn de belgen sterk in het klassieke werk en zwak in de rondes. Dat klopt maar qsi is al jaren een internationale ploeg en geen belgische niet meer.
Volledig akkoord dat ze veel meer kunnen dan dat, maar de kasseien/kasseiheuvels zijn hun sterkste troefkaart, daar is niets mis mee, gewoon niet handig om allemaal in één ploeg te steken.