• woensdag 29 januari 2020 om 20:00

Wielerploegen 2020: Alpecin-Fenix

Het is januari en dat betekent dat een nieuw wielerseizoen is begonnen. Net als ieder jaar trapt WielerFlits deze maand traditiegetrouw af met het voorstellen van alle WorldTour-teams. We sluiten deze reeks af met de Belgische ProTeams, te beginnen met Alpecin-Fenix. Wat staat er op de rol voor de ploeg rondom kopman en alleskunner Mathieu van der Poel?

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Alpecin-Fenix

Land:
Sponsor: Alpecin (Duits bedrijf in haarverzorgingsproducten) & Fenix (Italiaans bedrijf in materialen voor interieurontwerp)
Sinds: 2009 (BKCP-Powerplus, BKCP-Corendon, Beobank-Corendon, Corendon-Circus)
UCI-code: AFC
Fietsensponsor: Canyon
Tenue 2020:

foto: Alpecin-Fenix

Corendon-Circus in 2019

De komst van Corendon-Circus naar het ProContinental-niveau stond vooraf enkel en alleen in het teken van het eerste voorjaar op de weg van Mathieu van der Poel. Maar ook voor zijn entree liet het team van zich horen in de persoon van Jimmy Janssens. De toen 29-jarige Belg begon zijn seizoen namelijk met mooie ereplaatsen in klassementen van de Ster van Bessèges (derde) en de Tour de la Provence (negende). In de Tour of Antalya – de ploeg reed de Turkse 2.2-koers vanwege de link met Corendon, dat een Turkse eigenaar heeft – waren Van der Poel en Roy Jans aan het feest. Otto Vergaerde werd er tiende.

Na een korte onderbreking zou het daarna Mathieu van der Poel zijn wat de klok sloeg. Het was wel meteen vijf voor twaalf, toen de Nederlandse kampioen hard viel in de eindsprint van Nokere Koerse. Kermend van de pijn werd hij in een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Eventjes was de vrees daar dat het eerste voorjaar al over was, voordat ze er überhaupt aan waren begonnen. Achteraf bleek hij geen breuken te hebben opgelopen, waardoor hij vier dagen later van start ging in de GP de Denain. Op de keien in Noord-Frankrijk schudde hij vervolgens een huzarenstukje uit zijn benen en won. Weg twijfels.

Van der Poel wint na een straffe solo GP de Denain – foto: Cor Vos

MVDP was op punt en ook zijn ploegmaats – voorafgaand aan het seizoen werden door sommige insiders vraagtekens geplaatst achter de sterkte van Corendon-Circus – kwamen uitstekend voor de dag. Mede dankzij het werk van onder meer Dries De Bondt, ervaren luitenant Stijn Devolder, Lasse Norman Hansen, Otto Vergaerde en Gianni Vermeersch, was de Nederlandse kopman in staat om topresultaten te boeken. Zo werd hij vierde in Gent-Wevelgem, won hij Dwars door Vlaanderen en eindigde hij in de Ronde van Vlaanderen (waar hij na een val in de finale knap terugkwam) net naast het podium.

Onderwijl spurtte Jans naar een vijfde plek op het officieuze WK voor sprinters tijdens de Scheldeprijs. In het Circuit de Sarthe won Van der Poel dan de eerste rit, in opbouw naar zijn – bescheiden – hoofddoel van zijn eerste voorjaar: winnen in de Brabantse Pijl. Hij slaagde met vlag en wimpel. In de finale bleef hij over met Tim Wellens, Michael Matthews en Julian Alaphilippe, de man van het voorjaar. De drie kleppers drongen hem na een laatste keer de Schavei op de kop, maar Van der Poel was daarvan niet onder de indruk. In de finishstraat hield hij de controle en klopte het trio in de sprint.

De kroon op het seizoen van Corendon-Circus, winst in de Amstel – foto: Cor Vos

Van der Poel begon in het rood-wit-blauw vervolgens in eigen land als topfavoriet aan de Amstel Gold Race. Een kamikaze-aanval op de Gulperberg ontbrandde de finale, waarin hij aanvankelijk slechts een figurant was voor hoofdrolspelers Alaphilippe en Jakob Fuglsang. In de absolute slotfase voerde MVDP echter een onemanshow op die zijn weerga nauwelijks kent. Door een kilometerslange achtervolging creëerde hij in de laatste duizend meter plots een overwinningskans. Met een even zo indrukwekkende eindsprint liet hij de wielerwereld met verbazing achter. “De beste koers die ik ooit van mijn leven zag”, zei Lance Armstrong daarover.

In de daaropvolgende weken bleef Corendon-Circus ereplaatsen verzamelen, met de derde plek van Norman Hansen in de Ronde van Limburg als beste resultaat. We schrijven dan 10 juni. Een dag later maakt de Belgische formatie de komst van Tim Merlier wereldkundig. Die reed een tijdje in zwarte outfit door de fusie van Pauwels Sauzen-Vastgoedservice en Marlux-Bingoal. De transfer bleek een schot in de roos voor beide partijen. De toen 26-jarige Belg toonde meteen zijn snelle benen met podiumplekken in de Baloise Belgium Tour. Binnen twee en een halve week stak hij dan ook de Elfstedenronde én het Belgisch kampioenschap op de weg in zijn zak. Wát een entree!

Met een magistrale sprint won Merlier het BK – foto: Cor Vos

In de maanden juli en augustus bleven de troepen van teammanagers Christoph en Philip Roodhooft op volle toeren draaien. De Bondt kwam op stoom met een derde plek in de Tour de Wallonie, terwijl Merlier, David van der Poel en Gianni Vermeersch de ploegentijdrit in de Tour Alsace (2.2) wonnen. De Belgisch kampioen zou bovendien nog twee ritzeges meegraaien. Janssens werd daarnaast derde in de eindrangschikking. Dat werd opgevolgd met een vierde plek in de Slag om Norg voor De Bondt, een ritzege van Van der Poel in de Arctic Race of Norway en een vierde plek in de GP Stad Zottegem voor Joeri Stallaert.

Ook drukte de ploeg haar stempel op de PostNord Danmark Rundt met ritzeges voor andermaal Merlier en Norman Hansen. Die laatste werd bovendien vierde in het eindklassement. Wat volgde was een voortreffelijk najaar met een hele batterij aan top 10-noteringen in vooral Belgische eendagskoersen. Tweede plekken in de Druivenkoers (Vermeersch), Antwerp Port Epic (Merlier) en de Omloop van het Houtland-Lichtervelde (De Bondt) mochten er zijn, naast de winst van die laatste in de Memorial Rik Van Steenbergen en het kunststukje van MVDP in de Tour of Britain: drie dagsuccessen en de eindzege.

Dries De Bondt wist twee Belgische 1.1-koersen te winnen – foto: Cor Vos

Het moge duidelijk zijn: Corendon-Circus heeft haar debuut op ProContinental-niveau absoluut niet gemist. En wie dacht dat het louter Mathieu van der Poel zou zijn die voor de successen moest zorgen, zat goed fout. Natuurlijk was de Nederlander de grootste slokop, maar ook Merliers zegeteller mocht er zijn. Naast hen wonnen er met De Bondt, Jans en Norman Hansen (exclusief de gewonnen ploegentijdrit) nog eens drie renners. In de breedte kwamen ook renners als Janssens, Vermeersch en Vergaerde bovendrijven. Zij bleken onmisbare ondersteuning. Reken daar ook Jonas Rickaert bij, de lead out-man van Merlier.

Aantal overwinningen: 21

Belangrijkste resultaten:
Amstel Gold Race
Dwars Door Vlaanderen
Tour of Britain + drie ritzeges
Brabantse Pijl GP de Denain Belgisch kampioenschap op de weg
Twee ritzeges PostNord Danmark Rundt
Elfstedenronde
Halle-Ingooigem
Memorial Rik van Steenbergen
4e Ronde van Vlaanderen
4e Gent-Wevelgem

Transfers

De min-of-meer gedwongen expansiedrift van de gebroeders Roodhooft resulteerde de voorbije winter in een kwantitatieve kwaliteitsinjectie. Na het eerste jaar op ProContinental-niveau is het multidisciplinaire team – naast wegwielrennen richt de ploeg zich ook van nature op veldrijden en mountainbiken – in ieder geval een stuk groter dan in 2019. Er vertrokken vier van de achttien renners, waarvan Stijn Devolder verreweg de meest bekende is. De 40-jarige West-Vlaming won in zijn loopbaan twee keer de Ronde van Vlaanderen en pakte drie keer de nationale titel op de weg en tweemaal op de tijdrit. Volderke besloot te stoppen.

In zijn laatste jaar was Devolder nog van goudwaarde – foto: Cor Vos

Waar de ervaren kasseienspecialist afgelopen jaar nog een belangrijke rol had als gids voor Mathieu van der Poel, konden de andere drie vertrekkers misschien iets minder vaak dan gehoopt hun stempel drukken. Joeri Stallaert (29) kon in het najaar nog een vierde plek in de GP Stad Zottegem en een zevende plek in Gooikse Pijl op tafel leggen, maar er werd geen nieuw contract teruggeschoven. Hij vond onderdak bij zijn oude ploeg Vorarlberg-Santic. Crosser Tom Meeusen reed een bescheiden wegprogramma en stapte tijdens het veldritseizoen over naar Hens-Maes. Sprinter Maarten van Trijp zette tot slot in stilte een punt achter zijn carrière.

Tegenover het viertal vertrekkers, staat de komst van maar liefst – ga er eventjes voor zitten – dertien (!) nieuwe renners. Statistisch gezien is bijna de halve ploeg nieuw. Daarbij gingen de broers Roodhooft vooral langs bij renners die al een paar jaar net onder de radar vliegen, of coureurs die om verschillende redenen de laatste seizoenen niet hun allerbeste niveau haalden. Daarnaast werden er met Antoine Benoist (U Nantes Atlantique), Sam Gaze (Specialized MTB) en de piepjonge Ben Tulett (IKO-Beobank/Willebrord Wil Vooruit U19) renners binnengehaald die zich voornamelijk zullen gaan toespitsen op de cross en MTB.

Van links naar rechts: Vakoč, Modolo en Sbaragli – foto: Cor Vos

Ook werd de nodige WorldTour-ervaring binnengehaald. Vooral de komst van spurters Sacha Modolo en Kristian Sbaragli zal met gejuich ontvangen zijn. Beide Italianen wisten al eens te winnen in grote rondes. Zij komen over van respectievelijk EF Education First en Israel Cycling Academy. Met Petr Vakoč haalde het team nog een sterke renner binnen, waarvan ze hoopt dat hij een extra pion in de finales van klassiekers kan zijn. De Tsjech lijkt bijna zijn oude vorm te benaderen, nadat hij 2018 compleet miste na een aanrijding op training. Klimmer Louis Vervaeke en heuvelrenner Floris De Tier gaan ook hun kansen krijgen.

Bij het ter ziele gegane Roompot-Charles viste Alpecin-Fenix twee renners op. De Nederlander Oscar Riesebeek en de Belg Senne Leysen – wiens vader Bart de ploegleiderskern komt versterken – zijn beide hardrijders die een ondersteunende rol zullen krijgen. Alexander Krieger is dan weer typisch zo’n renner die al jaren tegen een profcontract aanhikt vanwege legio korte ereplaatsen. De Duitse sprinter hoopt die draad op te pikken bij Alpecin-Fenix. Tot slot werd kasseienvreter Scott Thwaites toegevoegd, die in 2018 nog voor Dimension Data reed. Alexander Richardson is de laatste versterking, hij komt over van Canyon DHB. Grappig verhaal: de Brit beschikt over de nodige financiële middelen en fietst voor zijn plezier.

Leysen, Riesebeek, De Tier en Vervaeke op de ploegvoorstelling – foto: Cor Vos

Om deze enorme groei te kunnen financieren vertrokken ook de twee hoofdsponsors van het team. Circus gaat meer investeren in Wanty-Gobert, waar het al aan verbonden was. Corendon deed dan weer vrijwillig een stapje opzij om plaats te maken voor twee nieuwe hoofdsponsors: het Duitse shampoomerk Alpecin en het Italiaanse Fenix, een bedrijf dat zich richt op interieurmaterialen. Mathieu van der Poel, Tim Merlier en co zullen vanaf komend seizoen dus niet meer in het opvallende wit en rood te zien zijn, maar in het donkerblauw. Door de koerswijziging hoopt de ploegleiding mee te groeien met de curve van MVDP.

Uit
Stijn Devolder (gestopt)
Tom Meeusen (Hens-Maes)
Joeri Stallaert (Vorarlberg-Santic)
Maarten van Trijp (gestopt)

In
Antoine Benoist (U Nantes Atlantique)
Floris De Tier (Jumbo-Visma)
Samuel Gaze (Specialized MTB)
Alexander Krieger (Leopard)
Senne Leysen (Roompot-Charles)
Sacha Modolo (EF Education First)
Alexander Richardson (Canyon DHB p/b Bloor Homes)
Oscar Riesebeek (Roompot-Charles)
Kristian Sbaragli (Israel Cycling Academy)
Scott Thwaites (Vitus Pro)
Ben Tulett (IKO-Beobank/Willebrord Wil Vooruit U19)
Petr Vakoč (Deceuninck-Quick-Step)
Louis Vervaeke (Team Sunweb)

Ambities voor 2020

Waar het bij WorldTour-teams vaak de vraag is welke kopmannen zich focussen op welke grote rondes, is het antwoord bij Alpecin-Fenix duidelijk. Áls ze een wildcard bemachtigen, willen ze graag starten in de Vuelta a España. Mathieu van der Poel, Tim Merlier en Louis Vervaeke hebben reeds aangegeven er in dat geval graag bij te zijn. Maar voor het zover is, liggen er nog een heel pak andere wedstrijden te wachten. Een mooi programma, want inmiddels kreeg de Belgische formatie WorldTour-wilcards voor alle klassiekers, van Strade Bianche tot en met Luik-Bastenaken-Luik. Ook de Volta a Catalunya pakken ze mee.

Het grote doel van de ploeg dit voorjaar is om een grote klassieker te winnen. Denk dan bijvoorbeeld aan een van de vier monumenten: Milaan-San Remo, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik. In de eerste drie zal MVDP sowieso acte de présence geven. Hij zal zijn wegcampagne waarschijnlijk beginnen in Strade Bianche en daarnaast sprak hij ook al over deelname aan de Waalse Pijl. “Dat is inderdaad een lange periode, maar vorig jaar had ik niet het idee dat het na de Amstel Gold Race al op was. Daarom mogen we veel hooi op onze vork te nemen. Bovendien heb ik die wedstrijden nodig om te groeien.”

Mathieu van der Poel wil zich ook op de mountainbike laten gelden – foto: Canyon

Van der Poel kijkt vooral uit naar de Helleklassieker, een hiaat op het palmares van vader Adrie. Het Nederlandse toptalent heeft dit jaar echter zijn focus maar bij één afspraak: de Cross Country mountainbike-wedstrijd tijdens de Olympische Spelen in Tokio. “Na het voorjaar zal ik normaal gesproken een vrij druk mountainbike-seizoen rijden”, stelt hij vast. “Normaal gezien rijd ik alle drie de wereldbekers en het WK voor de Spelen. De startpositie in het mountainbiken is heel erg belangrijk, dus die wil ik proberen vast te houden.” Als alles op z’n plek valt, hoopt de jongste Van der Poel-telg met het goud huiswaarts te keren.

In de (massa)sprints krijgt Alpecin-Fenix in 2020 meerdere troeven. Naast Van der Poel en Belgisch kampioen Tim Merlier moeten ook Sacha Modolo, Kristian Sbaragli en Alexander Krieger links en rechts hun overwinningen kunnen boeken. Toch is het qua hiërarchie duidelijk: Merlier is op papier de snelste van het stel. “Écht kopman hoef ik niet te zijn”, zegt de bescheiden Belgisch kampioen daarover. “Maar ik ben wel hongerig om mannen als Dylan Groenewegen en Elia Viviani eens te kloppen. Die kans kreeg ik in de Brussels Cycling Classic al, maar toen had ik stukken (pech, red.) in de laatste driehonderd meter.”

Ook van Merlier en consorten mogen we het nodige verwachten – foto: Cor Vos

Binnen Alpecin-Fenix is er bovendien veel vertrouwen in Petr Vakoč. De Tsjech won in 2016 de Brabantse Pijl en koos omwille van meer eigen kansen voor het Belgische ProTeam. Hij kon ook bijtekenen bij Deceuninck-Quick-Step. “Vakoč kan ook een finale rijden en zelfs winnen”, verduidelijkt ploegleider Michel Cornelisse. Louis Vervaeke krijgt op zijn beurt het kopmanschap in de zwaardere klimwedstrijden, zoals de Ronde van Catalonië en mogelijk de Vuelta. Alpecin-Fenix lijkt dus alles gecoverd te hebben. Toch een puntje van kritiek voor in 2020: het ontbreken van ervaren renners (slechts vier 30+’ers) kan dit jonge team straks nog weleens opbreken.

Selectie Alpecin-Fenix 2020
Antoine Benoist
Dries De Bondt
Floris De Tier
Petter Fagerhaug
Samuel Gaze
Lasse Norman Hansen
Roy Jans
Jimmy Janssens
Alexander Krieger
Senne Leysen
Marcel Meisen
Tim Merlier
Sacha Modolo
David van der Poel
Mathieu van der Poel
Alexander Richardson
Jonas Rickaert
Oscar Riesebeek
Loris Rouiller
Kristian Sbaragli
Scott Thwaites
Ben Tulett
Petr Vakoč
Otto Vergaerde
Gianni Vermeersch
Louis Vervaeke
Philipp Walsleben˙
Totaal: 27 renners