Nick Doup

• zondag 18 september 2022 om 07:10

Het WK wielrennen is elk jaar een van de hoogtepunten van het seizoen. Op zondag 18 september gaat in het Australische Wollongong het wereldkampioenschap van start met het WK tijdrijden. ’s Nachts is het aan de vrouwen, later in de ochtend zijn de mannen aan de beurt. Krijgen we een duel tussen Filippo Ganna en Remco Evenepoel om de regenboogtrui? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Het WK tijdrijden is toe aan zijn 29ste uitgave. Pas in 1994 werd voor het eerst een wereldkampioenschap op dit onderdeel verreden. Dat jaar werd de Brit Chris Boardman de eerste wereldkampioen in deze discipline. Jan Ullrich was in 2001 de eerste renner die een titel met succes verdedigde. Michael Rogers deed het daarna nog beter. De Australiër schreef het WK tijdrijden in de jaren 2003, 2004 en 2005 drie keer achter elkaar op zijn naam.

Fabian Cancellara in 2009 – foto: Cor Vos

Fabian Cancellara stootte Rogers van de tijdrittroon. De Zwitser behaalde in totaal vier gouden medailles, maar niet achter elkaar. In 2008 was Cancellara namelijk afwezig. Zijn grote concurrent werd daarna Tony Martin, die heerste in 2011, 2012 en 2013. Het jaar daarop moest Der Panzerwagen zijn meerdere erkennen in Sir Bradley Wiggins. Een 23-jarige Tom Dumoulin eindigde toen als derde. Voor Richmond waren de verwachtingen rondom Dumoulin hooggespannen, maar verrassend genoeg ging het goud toen naar Vasil Kiryienka.

In 2016 slaagde Tony Martin erin het record van Fabian Cancellara te evenaren. De Duitser verpulverde de concurrentie in Doha en verzekerde zich zo van zijn vierde wereldtitel. Bergen was uiteindelijk de plaats waar Tom Dumoulin in 2017 zijn langverwachte wereldtitel veroverde door Primož Roglič en Chris Froome voor te blijven. Hij was daarmee de eerste Nederlandse man die goud wist te winnen op het WK tijdrijden. De eerste Nederlander met een medaille was hij niet, dat was Stef Clement met brons in 2007.

Tom Dumoulin in 2017 – foto: Cor Vos

In 2018 begon Rohan Dennis aan een streak van twee wereldtitels, die hij behaalde in Innsbruck en Harrogate. Eerst was hij Tom Dumoulin en Victor Campenaerts de baas, een jaar later klopte hij Remco Evenepoel en Filippo Ganna. De Italiaan greep dan in 2020 de macht in tijdritland. Op het corona-WK in ‘zijn’ Imola was Ganna ruim sneller dan Wout van Aert en Stefan Küng.

Laatste tien winnaars WK tijdrijden
2021: Filippo Ganna
2020: Filippo Ganna
2019: Rohan Dennis
2018: Rohan Dennis
2017: Tom Dumoulin
2016: Tony Martin
2015: Vasil Kiryienka
2014: Bradley Wiggins
2013: Tony Martin
2012: Tony Martin

Vorig jaar

Alle ogen waren op het WK tijdrijden 2021 gericht op het duel Filippo Ganna-Wout van Aert. Een jaar eerder waren de twee al verwikkeld in een strijd in Imola en toen won de Italiaan met 26 seconden verschil. Aan Van Aert om in ‘zijn’ Vlaanderen voor de regenboogtrui te gaan op het 43,3 kilometer lange circuit naar Brugge.

De Belgische favoriet ging voortvarend van start. Aan het eerste tussenpunt na 13,8 kilometer klokte hij de snelste tijd en was hij zeven seconden sneller dan Ganna. De stoomwals uit Italië wist zijn inspanning echter goed in te delen en had zijn achterstand aan het tweede tussenpunt na 33,3 kilometer verkleind tot minder dan één seconde. Van Aert verloor dus terrein.

Ganna had het beste eindschot. In de laatste tien kilometer wist hij zes seconden uit te lopen op Van Aert en zo werd de tijdritspecialist voor het tweede jaar op rij wereldkampioen tegen de klok. Een tegenslag voor het wielergekke Vlaanderen, dat had gehoopt op een wereldtitel voor een Belg. Wel stonden er twee op het podium, want Remco Evenepoel greep brons op 44 seconden van Ganna. Hij hield de verrassende Kasper Asgreen twee seconden achter hem.

foto: Cor Vos

Uitslag WK tijdrijden 2021
Filippo Ganna in 47m47s (in 54,370 km/h)
Wout van Aert op 6s
Remco Evenepoel op 44s
4. Kasper Asgreen op 46s
5. Stefan Küng op 1m07s
Wedstrijdverslag

Parcours

Een paar uur na de individuele tijdrit voor de vrouwen, is het de beurt aan de mannen op het WK tijdrijden. Zij rijden een parcours van 34,2 kilometer dat in principe bestaat uit twee dezelfde omlopen. Het parcours kent 312 hoogtemeters en is bovendien erg technisch met wel 23 bochten in een rondje van ruim 16 kilometer.

Gestart wordt op Market Street, in het centrum van de stad Wollongong. In de openingsfase golft het wegdek op en neer, maar echt een naam mag het niet hebben. Na zes kilometer doemt de eerste en enige serieuze heuvel op die in dit parcours ligt. De organisatie noemt het Mount Ousley, maar Dumfries Avenue is ook goed. Het is een klimmetje van 700 meter aan 6,7% waar de benen flink getest gaan worden. De top ligt na 7,1 kilometer koers, op 53 meter boven zeeniveau.

Mount Ousley mag het kleine broertje genoemd worden van Mount Pleasant. Die kuitenbijter (1,1 km aan 7,7%) is de scherprechter van het stadscircuit tijdens de wegrit, maar die wordt in de tijdrit dus gemeden. Na Mount Ousley trekken de renners weer naar de kust. Eerst wacht een technische zone, met onder meer een lange doordraaiende bocht om over de snelweg te komen, waarna het deel voor de erkende hardrijders aanbreekt.

Over lange, brede wegen trekken de renners langs de kust, al zien ze weinig van de zee die aan hun linkerhand ligt. Ter hoogte van Stuart Park, ruim een kilometer voor de finish, ligt nog een korte technische passage. Vervolgens denderen de renners langs North Wollongong Beach voorbij de boog van de slotkilometer, waarin nog een serieuze bocht ligt. Dat is de rotonde ter hoogte van Flagstaff Point Lighthouse, de vuurtoren op een van de mooiste uitkijkpunten van de zuidoostkust van Australië.

Daarna is het nog enkelen honderden meters naar de finish, die gelegen is op Marine Drive. De renners hebben dan 16,8 kilometer erop zitten. Is het dan klaar? Nee, want na twee rechtse bochten draaien de renners weer het parcours op ter hoogte van de start op Market Street en volgt deze ronde opnieuw. Na 34,2 kilometer ligt de daadwerkelijke finish.

Zondag 18 september, WK tijdrijden mannen: Wollongong – Wollongong (34,2 km)
Start: 13.40 uur / 05.40 uur
Finish: rond 17.00 uur / rond 09.00 uur

Favorieten

Wie er niet is, hoef je ook niet te verslaan. We hoeven daarom geen weerspiegelingen en verwachtingen uit te spreken over Wout van Aert, Primož Roglič, Jonas Vingegaard, Rohan Dennis (opvallend genoeg allemaal renners van Jumbo-Visma), Geraint Thomas en Kasper Asgreen. Zij zijn er omwille van welke reden dan ook niet bij. Zo kiest Van Aert, de winnaar van het zilver in 2020 en 2021, ervoor om zich volledig te focussen op de wegwedstrijd van zondag 25 september.

Filippo Ganna – foto: Cor Vos

De wereldkampioen van de laatste twee seizoenen is er wel bij. Filippo Ganna mag automatisch tot de grote favorieten gerekend worden. De Italiaan reed dit seizoen tien tijdritten en won er daarvan vijf. Dat Ganna tijdens de Tour de France twee keer niet won, zat hem niet lekker. De topvorm leek te ontbreken en zijn geplande poging om het werelduurrecord aan te vallen werd geschrapt. Op het EK in München werd hij derde achter zijn Zwitserse concurrenten, maar in de Deutschland Tour herpakte hij zich met winst in de proloog. Naar de precieze vorm van Ganna is het gissen. Wat we wel van de INEOS Grenadiers-renner weten, is dat hij zich minutieus kan voorbereiden op een kampioenschap. Hij kan in Wollongong zomaar zijn topniveau aantikken.

Het is de vraag of dat genoeg gaat zijn om Remco Evenepoel te verslaan. De Belg is nog maar 22 jaar, maar hij leeft sinds vorige week op een rode wolk als eindwinnaar van de Vuelta a España. Hij stond al twee keer op het podium van het WK tijdrijden (zilver in 2019, brons in 2021) en hoopt op dit WK te profiteren van zijn topvorm uit Spanje. Er zijn genoeg pluspunten om Evenepoel als topfavoriet op te schrijven. Het parcours ligt hem als gegoten en een van zijn bijnamen is niet voor niets de Aerokogel van Schepdaal. Op de vlakke stukken kan hij maximale wattages trappen en heeft hij met zijn aero-houding voordeel ten opzichte van veel concurrenten. Maar hoe heeft hij de reis en de jetlag verteerd? En lukt het om zijn topvorm nog een week door te trekken?

Remco Evenepoel – foto: Cor Vos

Waar twee honden vechten om een been, gaat een Zwitser ermee heen. Dat zou zomaar eens kunnen gebeuren in Wollongong. Stefan Küng en Stefan Bissegger zijn de grote uitdagers van Ganna en Evenepoel op dit WK tijdrijden. Op het voorbije Europees kampioenschap draaide het uit op een secondenspel tussen de twee landgenoten. Bissegger was een seconde sneller en snoepte zo de EK-titel af van Küng. Sindsdien wist King Küng nog een tijdrit en het eindklassement in de Tour Poitou-Charentes te winnen, terwijl Bissegger slechts twee eendagskoersen reed. Reken maar dat beide specialisten zich optimaal zullen voorbereiden op dit WK, want wellicht is dit jaar dé kans om de regenboogtrui te pakken.

Dan komen we bij een groep outsiders, die op een goede dag kans maken op een medaille op dit wereldkampioenschap. Te beginnen met Tadej Pogačar, die na zijn nederlaag in de Tour de France even rust pakte, om in de GP de Montréal uit te pakken met een imponerende overwinning. De Sloveen gaf na afloop aan zich specifiek op deze najaarsperiode voorbereid te hebben, met oog op het WK en koersen als de Ronde van Lombardije. Voor de wegwedstrijd van het WK is hij een van de topfavorieten, maar voor de tijdrit niet. Op een goede dag kan hij zich meten met de toppers, maar allicht is dit parcours in Wollongong niet lastig genoeg voor Pogačar.

Stefan Küng – foto: Cor Vos

Ethan Hayter is de Britse troef. Kan hij, een dag voor de uitvaart van Queen Elizabeth, ervoor zorgen dat het vernieuwde ‘God Save The King’ gespeeld gaat worden? Het zou een verrassing zijn als het Hayter lukt, maar zijn prestaties tonen aan dat hij een gevaarlijke outsider is voor een medaille. In alle tijdritten die hij dit jaar reed, eindigde hij bij de eerste zes, en daarbij rekenen we de klimtijdrit in de Ronde van Zwitserland (29ste) niet mee. Vooral zijn derde plaats in het Critérium du Dauphiné, waar hij op een 31 kilometer lang parcours binnen 17 seconden van Ganna en Van Aert eindigde, maakte indruk. De Britse tijdritkampioen kon in de Vuelta zich nog eens testen, maar viel de ochtend voor de individuele tijdrit naar Alicante uit na een positieve coronatest.

Te midden van het feestgedruis rond Remco Evenepoel stond ook Rémi Cavagna. De Fransman heeft in de Vuelta a España drie weken lang beulswerk geleverd in dienst van zijn kopman. Eigenlijk heeft hij al die weken kunnen trainen voor dit WK tijdrijden, want vaak genoeg was Cavagna de Tim De Clercq van dienst om de hele dag op kop te beuken. Aan de andere kant kan dat bij de TGV van Clermont-Ferrand ook voor vermoeidheid hebben gezorgd. Met zijn vorm zat het overigens wel snor in de Vuelta, want in de tijdrit mocht hij zijn kans gaan en wist hij knap derde te worden op een minuut achterstand van winnaar Evenepoel.

Stefan Bissegger – foto: Cor Vos

De Nederlandse hoop is gevestigd op Bauke Mollema. Aanvankelijk zou Tom Dumoulin zijn laatste kunststukje opvoeren op dit WK, maar hij is ondertussen al gestopt met wielrennen. Daarom zijn alle ogen nu gericht op Mollema, die zich deze zomer kroonde tot Nederlands kampioen tegen de klok. Dat kwam overigens niet uit de lucht vallen, want hij werd al vierde in de Ster van Bessèges, vierde in de Giro-tijdrit in Verona, negende in de Tour-tijdrit van Kopenhagen en zesde in de chrono naar Rocamadour. Afgelopen maand wist Mollema in het rood-wit-blauw nog tweede te worden in de proloog van de Deutschland Tour, kort achter Ganna. De Groninger is al even in Australië en zal mikken op een mooie ereplaats. En wellicht een verrassende medaille?

Idealiter had bondscoach Sven Vanthourenhout van België de beschikking gehad over Remco Evenepoel en Wout van Aert, maar die laatste heeft zich dus afgemeld. Dat biedt kansen voor Yves Lampaert. Op 31-jarige leeftijd wist hij afgelopen zomer te stunten door de openingstijdrit van de Tour de France te winnen in Kopenhagen, met als logisch gevolg de eerste gele trui. Vlak daarvoor was Lampi nog tweede geworden op het BK tijdrijden, op duidelijke afstand van Evenepoel. Via de Deutschland Tour (vijfde in de proloog) en de GP de Fourmies (zesde) heeft Lampaert zich voorbereid op dit WK, waar hij ook de wegwedstrijd zal betwisten.

Italië mag drie renners sturen. Filippo Ganna heeft als uittredend wereldkampioen automatisch een startplek en daarnaast mocht bondscoach Daniele Bennati nog twee renners selecteren. Dat zijn Matteo Sobrero en Edoardo Affini geworden. Sobrero werd in 2021 verrassend Italiaans kampioen tijdrijden en bevestigde die status dit jaar in de Giro. Hij eindigde als vierde in Boedapest en won de afsluitende tijdrit in Verona namens BikeExchange-Jayco. Affini heeft dit jaar alleen op het nationaal kampioenschap top-10 gereden in een individuele tijdrit. Met Jumbo-Visma won hij afgelopen Vuelta wel de ploegentijdrit in Utrecht, waarna hij drie dagen later ook nog de rode trui een dag mocht dragen. De tijdrit in Alicante miste Affini omdat hij ziek moest opgeven.

Bauke Mollema – foto: Cor Vos

Dan is er nog een groep renners die op een goede dag mag hopen op een top-10-klassering. Luke Plapp gaat namens Australië zijn debuut maken op het WK tijdrijden bij de elites. Vorig jaar werd hij nog tweede bij de beloften, achter de Deen Johan Price-Pejtersen, en in januari werd hij Australisch tijdritkampioen. Zijn INEOS-ploeggenoot Magnus Sheffield is de afgevaardigde namens de Verenigde Staten. Hij won onlangs nog de tijdrit in de Ronde van Denemarken en kent een uitstekend debuutseizoen in de WorldTour, met onder meer winst in de Brabantse Pijl.

Portugal stuurt João Almeida en Ivo Oliveira, maar in dit startveld hoeven we van hen geen wonderen te verwachten. Datzelfde geldt voor de Noren Andreas Leknessund en Tobias Foss. Denemarken komt met Magnus Cort en Mikkel Bjerg op de proppen. Zij zijn outsiders voor een ereplaats. Bjerg was bij de beloften drie (!) keer wereldkampioen tijdrijden, maar bij de elites wil het al twee jaar op rij niet lukken. Tot slot delen we nog de naam van Daan Hoole. De 23-jarige Nederlander krijgt de kans om zich te tonen nadat hij brons won op het NK tijdrijden, achter Mollema en Dumoulin, en zilver veroverde op het NK op de weg.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Filippo Ganna
*** Remco Evenepoel, Stefan Küng
** Stefan Bissegger, Tadej Pogačar, Ethan Hayter
* Rémi Cavagna, Bauke Mollema, Yves Lampaert, Matteo Sobrero

Website organisatie
Deelnemerslijst (WielerFlits)

Weer en TV

De weersverwachting is duidelijk met vrij veel zon en slechts een hele kleine neerslagkans, laat Weeronline ons weten. De mannen hebben te maken met temperaturen rond de 20 graden. Het meest opvallende is de wind: er waait een meest matige, doorstaande westenwind. Windkracht 4. In open stukken kan het gemakkelijk vrij krachtig waaien, windkracht 5. De wind kan hinderlijk zijn, maar is wel zo goed als gelijk voor iedereen.

Wil je de vrouwen zien, dan is het nachtwerk. De tijdrit bij de mannen wordt in onze vroege ochtend verreden. De NOS (NPO1) en Eurosport 1 zijn er vanaf de eerste renner live bij, rond 05.30 uur. Sporza (Eén) komt vanaf 07.00 uur met live-beelden.