Column Binnen exact vijf dagen staat de eerste van vier belangrijke wedstrijden op het menu. Ondanks een mindere winter kan ik met respectievelijk het BK, de Wereldbeker en het WK nog drie mooie prijzen pakken. Laten we zondag beginnen met een vierde opeenvolgende driekleur in Kruibeke. Alleen de titel is goed genoeg.

Winst in La Mézière zondag. Mijn derde seizoenszege. Zonder Mathieu van der Poel, zegt u wellicht. Ook zonder Toon Aerts, Michael Vanthourenhout of Laurens Sweeck, mijn belangrijkste concurrenten voor zondag. Dat is zo. En toch hecht ik de nodige waarde aan deze overwinning. In de kerstperiode voelde ik me allesbehalve slecht, maar – af en toe door omstandigheden – vertrok ik na afloop niet altijd met een voldaan gevoel naar huis.

Vergelijkbare omlopen
Dan was mijn prestatie daar in Bretagne quasi vlekkeloos. Ik was op zoek naar het goede gevoel in de aanloop naar de belangrijke weken en dat heb ik zondag gevonden. Bovendien op een omloop die gelijkenissen verloopt met deze van de vier volgende wedstrijden: Kruibeke, Pontchâteau, Hoogerheide en Bogense. Vier keer op gras. Vier keer vooral rechttoe rechtaan, waarbij bijna overal gebruik gemaakt wordt van een dijk om een overwegend vlakke omloop wat selectiever te maken. Dan was La Mézière meer dan vergelijkbaar.

De rechtstreekse aanloop naar het BK is in elk geval vlot verlopen. Ik heb vorige dinsdag bewust voor de GP Sven Nys gepast, zodat ik – ondanks een drukke kerstperiode – nog een volledige en stevige trainingsweek kon inbouwen. Deze week staat hoofdzakelijk in het teken van rust. Maandagmorgen heb ik de benen los gereden in de buurt van Rennes, waarna we na de middag terug naar België gevlogen zijn. Vandaag begon ik de dag met een rustige looptraining, gevolgd door een ritje achter de brommer. Extra snelheid in de benen krijgen is belangrijk in deze fase. Morgen volgt een laatste intensieve training in het bos hier in de buurt van Herentals.

Procentjes
Een parcoursverkenning laat ik wellicht links liggen. Ik weet dat de omloop in vergelijking met de traditionele Brico Cross van Kruibeke aangepast is. De organisatoren hebben er deze keer het maximale uitgehaald, zag ik op een plannetje van het vernieuwde parcours. De dijk is nog meer benut. Daar kan ik alleen maar blij om zijn. Maar een verkenning vind ik dan weer geen noodzaak: als de weersvoorspellingen kloppen, zal er nog heel veel veranderen tegen zondagnamiddag.

De rest van de week zal ik, zoals steeds in de aanloop naar een kampioenschap, bezig zijn met die procentjes die me sterker maken op een belangrijke afspraak. En nee, dat is vooral niet nadenken over de concurrentie, pure energieverspilling is dat, maar focussen op mezelf. Niet dat ik de tegenstand onderschat. Dat heb ik trouwens nog nooit gedaan. De concurrentie naar waarde schatten houdt mezelf ook scherp.

Extreme focus
Maar ik ga dus uit van mijn eigen sterkte. Op kampioenschappen kan ik net iets meer. Het is een kwestie van belang hechten aan alle details in de laatste rechte lijn. En zondagmorgen het gevoel hebben dat die voorbereiding tot in de puntjes perfect is verlopen. Dat ik niets, maar dan ook niéts aan het toeval heb overgelaten. Toegegeven, die extreme focus, die zou ik niet elke week kunnen opbrengen. Dat vraagt gewoon té veel energie op mentaal vlak. Als het die paar keer per seizoen dat ik het wel doe maar optimaal rendeert…

Natuurlijk start ik op het Belgisch kampioenschap voor niets minder dan een vierde driekleur op rij. Met elke andere podiumplaats kan en zal ik niet tevreden zijn. Ik ben de voorbije maand trouwens ook nooit gaan twijfelen aan mezelf. Twijfel is een slechte raadgever.