Column We hebben twee leuke wedstrijden in het verschiet. Zowel op de Koppenberg als op het EK hoop ik mijn beste benen terug te vinden. Het zou mijn eerste piek van het seizoen moeten worden. Of dat volstaat om Van der Poel te kloppen, is een andere vraag. Intussen las ik in de Vlaamse kranten een aantal commentaren waar ik me iets minder in kan vinden. Blijkbaar wordt er ‘peper en zout’ gemist in de cross. Ik voel me niet aangesproken…

Zegt Klaas Vantornout in Het Laatste Nieuws zaterdag: ‘ik mis peper en zout in cross’. Hij mist de sappige verhalen in de media. Vroeger was er meer animo. Bart Wellens trok af en toe stevig van leer, Niels Albert en Mario De Clercq staken het vuur al eens aan de lont. Klaas zelf was er ook niet vies van. In Het Nieuwsblad haalde De Clercq hetzelfde aan. Dat het veldrijden in zijn gloriejaren een soapserie was, met duidelijke personages waarin hij zelf de rol van slechterik speelde. Maar dat dat nu niet meer zo evident is, zegt Mario er bij. Omdat we op de sociale media worden afgemaakt. Is het daarom dat we zo lief zijn voor elkaar?

Geen zin om brandjes te stoken
Niet dus! Ik hoorde dat verhaal overigens al een paar keer terugkomen. En niets staat Mario, Klaas of andere analisten in de weg om zelf voor wat animo te zorgen, maar persoonlijk heb ik daar geen zin in. Ik vermoed dat hetzelfde geldt voor Mathieu. Het is gewoon onze stijl niet. Heel af en toe zal ik misschien wel eens proberen om via het mentale front een koers in mijn voordeel te beslechten door – in mijn ogen – de juiste dingen te zeggen. En als ik iets te vertellen heb, zal ik het niet laten, maar ik hou er absoluut niet van om te pas en te onpas brandjes te stoken. Wat zou ik Van der Poel trouwens te verwijten hebben? Nee, ik wil vooral zo goed mogelijk presteren en ik zie de meerwaarde van dit soort spelletjes niet in.

Voor mij gaat het over sport. Trouwens, als ik in de situatie van Van der Poel zou zitten – een straffe reeks overwinningen neerzetten – dan zou ik ook graag hebben dat daar het nodige respect voor wordt opgebracht. Dus ik zou niet weten waarom en over wat ik Mathieu op de korrel moet nemen.

In topsport krijg je meestal wat je verdient
Laat ons het maar sportief uitvechten. Te beginnen op de Koppenberg, donderdag. Van der Poel vertelde zondag dat hij me niet afschrijft, ondanks zijn demonstratie in Ruddervoorde. Ik vermoed dat hij dat meent. Hij weet dat ik heb toegewerkt naar het tweeluik Koppenberg-EK en het is absoluut de bedoeling om er met de best mogelijke conditie aan de start te staan. Natuurlijk start hij als dé topfavoriet. De voorbije weken zijn de kaarten meer dan ooit in zijn voordeel geschud en dat geeft hem ongetwijfeld het nodige vertrouwen. Maar hij weet net zo goed dat hij in het verleden nog kampioenschappen heeft verloren waarin hij favoriet was. Logisch dus dat hij mij niet onderschat.

Heeft hij het bij het rechte eind? Laat ons hopen. Door de omstandigheden haalde ik de voorbije weken mijn topconditie nog niet. Ik had het graag gewild, maar die hoogvorm komt niet op bestelling. Toch heb ik de voorbije weken hard gewerkt en in topsport krijg je meestal wat je verdient. Anderzijds: ik heb ook geduld leren oefenen. En ik heb dingen leren aanvaarden. Daarom was ik zondag na de wedstrijd ook niet slecht gehumeurd.

Verder leef ik naar dit Europees kampioenschap grotendeels toe zoals naar een WK. Een week hard werken, gevolgd door een relatieve rustweek, geeft me een boost. En ik train die laatste dagen ook iets meer dan anders achter de brommer omdat de beensnelheid daarmee verbetert. Dat is in het verleden altijd goed uitgedraaid. Anderzijds geloof ik niet in het volledig kopiëren. Ik ben nu niet bewust gaan kijken wat ik in de week vóór het WK in Valkenburg heb gedaan, om exact hetzelfde te doen. Elke situatie is anders.

Het voelt niet alsof het vijf voor twaalf is
Tot slot, ik las in jullie analyse op maandag dat een nieuwe nederlaag tegen Mathieu zou betekenen dat het wel eens een lang en saai seizoen zou kunnen worden. Zo zie ik dat niet. Let wel, ik ga er niet vanuit dat ik op de Koppenberg en in Rosmalen met dezelfde benen rondfiets als in Ruddervoorde. Dat zou echt moeilijk te aanvaarden zijn. Ik ga er vanuit dat ik beter ben. Maar als het niet lukt, dan wil dat zeker niet zeggen dat het een saaie winter wordt.

Er leeft elke week wel iets anders. Nu leeft vooral de perceptie van de overmacht van Van der Poel in Ruddervoorde. Maar kijk naar vorig jaar: wie had toen op de Koppenberg verwacht dat Lars van der Haar en Toon Aerts zouden meedoen tot in de laatste hectometers? En overloop eens de voorbije maand: op Gieten en Ruddervoorde na, is het niet zo dat Van der Poel een minuut van mij wegreed. In de andere wedstrijden was het best spannend. Of tenminste: hij kreeg het toch niet cadeau. In elk geval, voor mij voelt het niet alsof het deze week vijf voor twaalf is. Als het deze week niet lukt, blijven we gewoon keihard verder werken met als ultieme doel de kloof helemaal te dichten!