Column Het mooiste veldritnieuws van de voorbije week voor mij is de terugkeer – al is het tijdelijk – van Lars Boom en Zdeněk Štybar naar het veldrijden. Vooral Styby lijkt mij gemotiveerd om er iets van te maken. Ik heb het gevoel dat hij meer en meer gelooft dat het een goede opstap kan zijn naar het klassieke voorjaar.

Mijn column komt deze keer iets later online dan normaal. Dat heb je op een dag waarop je meer dan zes uur op de fiets hebt gezeten. Het is vandaag  een rustige maar lange duurtraining geworden. Het eerste deel in het gezelschap van collega-veldrijder Quinten Hermans en de wegrenners Serge Pauwels, Stijn De Bock en Dennis Coenen. Het laatste stuk met Quinten alleen. Het is hier overigens bangelijk weer. Zalig om in december in korte broek en korte mouwtjes te kunnen fietsen.

Na het douchen en een stevige maaltijd nam ik nog even de tijd om het wielernieuws van de dag te overlopen en ik ben toch weer een aantal keer mijn naam tegengekomen. Voor wie het ook uit mijn mond wil horen: nee, er is voorlopig nog geen witte rook naar het voorjaar van 2019 toe. En zo lang er geen overeenkomst is, kan en wil ik daar verder ook niets over kwijt.

Instagram
Plezanter nieuws de voorbije week was de aankondiging dat Lars Boom en Zdeněk Štybar opnieuw gaan crossen. Goed nieuws, vind ik dat. Hun terugkeer brengt hoe dan ook extra aandacht met zich mee en dat geeft onze sport sowieso meer aanzien. En het betekent ook dat die eerste liefde niet zomaar verdwijnt. Maar nog belangrijker: ik heb het gevoel dat ze steeds meer geloven dat een aantal veldritten betwisten een goede voorbereiding kan zijn in functie van hun klassieke voorjaar.

Wat Lars betreft, kan ik het voorlopig nog moeilijk inschatten. Maar in het geval van Zdeněk lijkt het me een doordachte keuze. Toen hij een paar jaar geleden opdook, was het volgens mij alleen omdat hij het graag deed. Ik heb het hem zelf nog niet gevraagd, maar die indruk geeft hij nu niet. Dat hij vandaag een filmpje op zijn Instagram-account postte van zijn zandtraining, betekent dat hij gemotiveerd is. Dat ploegleider Wilfried Peeters vertelde dat na Baal – zijn laatste van vier crossen – een evaluatie zou volgen om te zien of hij zijn programma nog zou uitbreiden, is een extra signaal dat hij de deur op een kier houdt. En ik denk dat Fitte daar eerlijk in is. Ik weet niet of er een WK in zit, maar als Styby voelt dat hij iets kan betekenen… Wie weet. Het kan een win-winsituatie voor alle partijen opleveren. Het zou mooi zijn.

Kristallen Fiets
Ik weet niet of ik zelf ooit in die situatie beland om alleen in de kerstperiode en de maand januari te crossen. Nu zegt mijn gevoel: nee, want dan moet ik te veel mooie wedstrijden laten schieten. Maar dat is ver vooruitlopen op de zaken. Voorlopig is dat in elk geval niet hoe ik er over denk. Laat het mij maar jaar per jaar bekijken.

Morgen wordt trouwens de Kristallen Fiets uitgereikt. Ik word in het rijtje met favorieten genoemd, en dat voelt goed aan. Tezelfdertijd ben ik realistisch genoeg om te beseffen dat het als veldrijder moeilijk wordt om de trofee in de wacht te slepen. Je bent van zoveel factoren afhankelijk. Ik ben wereldkampioen, maar dat vinden ze in België – ook al is het allesbehalve evident – normaal, want het is veldrijden. Dat ik de laatste maanden mijn beste niveau niet haal, beïnvloedt ongetwijfeld ook het stemgedrag. Ach, ik ga er mij niet zenuwachtig om maken en focussen op mijn prestaties op de fiets. Komt er ooit een bekroning bij, dan is dat een leuk extraatje.