Wout van Aert werd afgelopen seizoen tweede op het wereldkampioenschap tijdrijden, op slecht vijf seconden van Filippo Ganna. Dat knaagt nog altijd, geeft Van Aert aan in de podcast Thuismatch van Sporza. Zeker omdat achteraf bleek dat de vermogensmeter niet werkte zoals deze hoorde te werken.

“Milaan-Sanremo en het WK tijdrijden, daar kan ik mezelf qua prestaties niets verwijten, maar daar denk ik nog aan. In de andere koersen die ik niet heb gewonnen zat ik er voor mijn gevoel ver naast”, geeft Van Aert aan. “Ik had twee dingen beter kunnen doen. Allereerst, me alleen focussen op de tijdrit. Maar ik was al aan het trainen voor de wegrit. Het was een andere aanpak.”

“Mijn vermogensmeter gaf een beetje lage waarden aan”
Het tweede punt dat Van Aert benoemt, is opmerkelijker: hij geeft aan dat zijn vermogensmeter niet juist afgesteld stond. “Ik denk dat ik te snel vertrokken ben. We hebben achteraf ontdekt dat mijn vermogensmeter een beetje lage waarden aangaf”, vertelt de renner van Jumbo-Visma. “Ik dacht dat ik op een goed pacingplan zat, maar ik viel toch stil op het einde. Toen we de vergelijking maakten met ploegmaats, zagen we dat het een onderschatting was.”

Kortom: Van Aert trapte in het begin van de tijdrit hogere wattages dan volgens het plan nodig waren, waardoor hij aan het einde mogelijk leegliep. “Ik vind het ook zwak om het als excuus te gebruiken, want ik was kapot aan de finish en ik kon geen seconde sneller. Maar als ik op een minuut was geëindigd. Met een verschil van 5 seconden knaagt dat wat harder”, klinkt het.

De wegrit in Leuven en het akkefietje met Evenepoel
Tijdens hetzelfde gesprek, vertelt Van Aert ook nog over de wegrit in Leuven en het akkefietje met Remco Evenepoel. “Wat mij betreft is alles positief”, zegt de 27-jarige renner over dat laatste. “Remco en ik hebben gezegd dat we nog eens samen zullen zitten om allebei ons gedacht nog eens te zeggen.”

Terugkijkend op de koers zelf, stelt hij het volgende: “We hadden ons niets moeten aantrekken van die vroege Franse aanvallen. Maar als Remco meekoerst, gaan de alarmbellen af in de andere landen en zo werd de koers te zwaar gemaakt.”

“Dat was voor mij als kopman niet nodig. Zij moesten mij er maar af krijgen. Nu hebben wij de koers superzwaar gemaakt. Dat was een tactische fout”, erkent hij, alvorens positief af te sluiten. “Maar het is belangrijk dat je dit achter je laat. We hadden echt een goeie groep, de sfeer zat goed. Iedereen wou er voor gaan. Met deze groep moet je proberen te bouwen en dan zal het vroeg of laat lukken. Daar hebben we de kwaliteit en sfeer voor.”