“Ik voelde bij de tweede keer Kwaremont al dat ik geen overschot had”, aldus Van Aert. “Ik was uiteindelijk gewoon niet goed genoeg. Ik ben er gewoon afgereden. Ik ben nog blijven vechten, maar op het laatste was het op.”

“Ik dacht: laat het maar zo snel mogelijk voorbij zijn, want het was niet meer van harte. De Paterberg was zelfs strompelen”, geeft de kopman van Jumbo-Visma toe. “Ik heb daarna nog geprobeerd om voor die groep uit te blijven, maar ik kon niet meer. Of ik ontgoocheld ben? Ja en nee. Er zat niet meer in en ik heb ook geen steken laten vallen, maar ik had wel gehoopt op een beter gevoel. Dit was het hoofddoel van mijn voorjaar. Hier moet ik even van bekomen.”