Kerckhoffs Raymond
zondag 11 september 2022 om 08:05

Wout van Aert ziet in Québec dat hij alle steun op WK nodig heeft

Analyse De vraag was niet wie er zou winnen, maar hoe hij zou winnen. Hij was Wout van Aert. De superfavoriet voor wie het parcours van de Grand Prix Cyclistes Québec op zijn lijf leek geschreven. Al wordt dat laatste op vrijwel elk terrein over hem gezegd. “Wielrennen is echter geen Playstation”, concludeerde de Belgische superkampioen nadat hij als vierde over de streep was gereden.


De angst bij de concurrentie voor Van Aert drukte een enorme stempel op de WorldTour-klassieker in Quebec. Winnaar Benoît Cosnefroy omschreef het goed: “Het ontzag voor Wout van Aert en voor de kracht van Jumbo-Visma heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat er in de hele finale weinig ploegen bereid waren om de koers te controleren. Ik heb me van niemand iets aangetrokken en ben helemaal van mijn eigen plan uitgegaan.”

Dat plan was aanvallen op het steilste punt van de Côte des Glacis op 2,1 kilometer van de aankomst. Op het moment dat Van Aerts’ ploegmaat Tosh van der Sande na gedane arbeid naar rechts stuurde, plaatste Cosnefroy zijn explosieve demarrage. Christophe Laporte probeerde namens Jumbo-Visma te controleren, maar hij kon nooit in de buurt van het wiel van zijn ontketende landgenoot komen.

Normaal staat een demarrage op die plek in de GPC Québec voor zelfmoord omdat er altijd nog enkele ploegen vol voor de sprint willen rijden. Nu was die organisatie er niet. Al moet vooral gezegd worden dat Cosnefroy een heel groot nummer opvoerde in de Canadese toeristenplaats.

Benoit Cosnefroy blijft de sprintende groep voor. Foto: Cor Vos

“Toch ben ik niet echt verrast door Cosnefroy”, vertelde Van Aert voorbij de finish. “We hoopten dat Christophe in zijn wiel kon komen, maar hij strandde op 10 meter. Daar ging het mis. In onze groep waren er veel ploegen die gokten. Toen we in de laatste kilometer reden wist ik al dat het verloren was.”

In de sprint werd Van Aert nog gepasseerd door Michael Matthews en Biniam Girmay, maar daar hechtte de Belg weinig waarde aan. Omdat er nog enkele renners voor de groep uitreden moest hij de sprint vroeg aanzetten om nog een kans op een podiumplek te hebben. “Ik ging daarom dus bewust heel vroeg aan en dat was de reden waarom Michael en Biniam nog langs me konden komen.”

Net als straks waarschijnlijk tijdens het WK in Wollongong waren de laatste twee rondes heel intensief. Van Aert: “Het leek alsof er veel controle in het eerste peloton was, maar dat was zeker niet het geval. Alleen de sterke jongens bleven over. Met een finale zoals deze moet je altijd een beslissing nemen waar je je actie wilt doen. Een renner als mij kan vrij defensief rijden, maar iemand als Cosnefroy weet dat hij één sterke aanval moet plaatsen. Als er dan even een aarzeling is, dan is het moeilijk om hem nog terug te pakken.”

De finale in Québec bewijst nogmaals hoe Van Aert straks in Australië als superfavoriet goed omringd moet zijn in de finale door de Belgische ploeg. De concurrentie zal de wedstrijd op hem afstemmen en Cosnefroy heeft nu het voorbeeld gegeven hoe hij de Belgische superman te kloppen is.

Al zal Cosnefroy zelf niet van de partij zijn in Australië. Hij heeft zich al vroegtijdig bij bondscoach Thomas Voeckler afgemeld omdat hij de trip met de jetlag naar ‘Down Under’ niet zag zitten, maar zich in het najaar op de koersen met zijn ploeg AG2R wil richten.

Het podium in Québec met Matthews, Cosnefroy en Girmay. Foto: Cor Vos

“Natuurlijk stemden wij hier onze wedstrijd voor een deel op Van Aert af”, bevestigde Michael Matthews, tweede in Québec. “Wout is momenteel op deze parcoursen de sterkste man. Dat heeft hij in de Tour de France laten zien. Daarna in Hamburg en in Plouay en ook nu weer. Iedereen volgt hem en iedereen weet hoe sterk hij is. Mijn kans ligt om hem in de sprint te kloppen.”

De nummer drie Biniam Girmay is niet naar Canada gekomen om specifiek Van Aert te kloppen, maar om een podiumplaats te realiseren. Het is de tweede keer dat de ster uit Eritrea op het podium van een eendagskoers op WorldTour-niveau rijdt. “Ik ben geslaagd in ons doel en daar ben ik heel tevreden mee. Ik kom steeds beter in vorm wat een goed teken met het oog op het WK over dik twee weken is.”

De GPC Québec heeft aangetoond dat dat WK waarschijnlijk een uiterst tactische finale gaat kennen. De Belgische bondscoach Sven Vanthourenhout heeft de luxe om met Wout van Aert en Remco Evenepoel de beste twee renners van het huidige moment in zijn selectie te hebben. Maar hoe ga je dat tweetal naast elkaar laten functioneren in de wetenschap de concurrentie de koers op België gaat afstemmen.

Kan de favorietenrol van Van Aert ervoor zorgen dat Evenepoel extra vrijheid krijgt bij een aanval in de finale? Of gaat Evenepoel de man zijn die in de laatste ronde de rode loper uitlegt voor Van Aert? In Québec heeft de concurrentie al een beetje het gevoel gekregen dat de tweede Belgische kopmannen wellicht toch te kloppen zijn.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.