Voor Simon Yates draaide de Giro d’Italia uit op een teleurstelling. De Brit van Mitchelton-Scott stond met hoge verwachtingen aan het vertrek in Bologna, maar uiteindelijk was de achtste plaats in het eindklassement zijn deel, op bijna acht minuten van winnaar Richard Carapaz.

Voorafgaand aan de Giro blaakte Yates nog van het zelfvertrouwen. “Wie de topfavoriet is voor de eindzege? Dat ben ik”, zo gaf hij aan tijdens de persconferentie. Immers, vorig jaar leek de Britse klimmer op weg naar de eindzege in de Italiaanse rittenkoers. In de slotweek ging hij uiteindelijk ten onder. In het najaar wist hij revanche te nemen door de Vuelta a España te winnen, zijn eerste eindzege in een grote ronde.

Drie minuten kwijt in de tijdrit
In de openingstijdrit naar San Luca werd hij tweede en daarmee kende hij een veelbelovende start. Alleen tegen Primož Roglič moest hij het afleggen. In de vierde rit kwam dan het eerste krasje op zijn Giro, toen hij tegen de vlakte ging en op zijn knie en heup terechtkwam. En in de tweede tijdrit werd hij weggeslagen bij de favorieten toen hij drie minuten verloor. Daarna kwam er nog wel verbetering met podiumplaatsen in Courmayeur en Como, maar het leed was al geleden.

“Het was een zeer teleurstellende Giro voor mij persoonlijk. Hoewel teleurstellend eigenlijk niet het juiste woord is, hartverscheurend komt dichterbij”, meldde Yates na afloop. “Ik stak hier veel tijd en moeite in en het kwam gewoon niet samen zoals ik verwachtte. Maar dat kan gebeuren: er komt altijd een volgende Giro, in een volgend jaar en op een gegeven moment kom ik terug en probeer ik het opnieuw. Hier kan je altijd van leren en dat zullen we in de toekomst dan ook doen.”

‘De ploeg was geweldig’
Naast Yates eindigden met Mikel Nieve (17e) en Lucas Hamilton (25e) nog twee Mitchelton-Scott-renners in de top-25. En met Esteban Chaves werd een rit gewonnen. “De ploeg was geweldig. Zeker een van de beste die ik ooit meemaakte in een grote ronde. Echt vanaf de eerste dag en voor de volle drie weken waren de jongens er voor me. Ik zat nooit alleen, of het nu op het vlakke was met de grotere jongens of op de beklimmingen met de klimmers: ze waren echt geweldig.”