Laatste kans voor vluchters en avonturiers

Liefhebbers van natuur zullen hun hart ophalen in rit achttien. Die brengt het Tour-peloton namelijk opnieuw in de Jura-regio, bekend van haar vele meren en het vele groen. De start is in het piepkleine dorpje Morains-en-Montagne, waar 2200 inwoners wonen. Deze plek staat al eeuwenlang bekend om haar houtbewerking. Het leverde zelfs de bijnaam Hoofdstad van houten speelgoed op. Sterker nog, Morains-en-Montagne huisvest het Musée du Jouet, een museum dat liefst 16.000 houten speelgoed-objecten telt van over heel de wereld. Een houten klaas kan hier dus winnen, daar hebben we in Nederland misschien wel een rittenkaper van. We denken (sorry!) spontaan aan Bauke Mollema. In 2016 was de eerste en enige keer dat het peloton hier ook startte. Toen won Peter Sagan over de Zwitserse grens in Bern.

Finishplaats Poligny is ongeveer twee keer zo ‘groot’ dan de startplek en telt dus een dikke vierduizend inwoners. Het dorp maakt haar debuut in de Tour de France, al is ze wel vaker startplaats in de Tour du Jura. Dat was ook dit jaar het geval; die eendagskoers werd in april gewonnen door het volgende Franse toptalent Kévin Vauquelin. Wie denkt dat Poligny desondanks niets voorstelt, zit goed mis. Naast enkele kastelen, kloosters en torens, kennen we de plek vooral vanwege de Comté-kazen. De Montbeliard- en Simmentaler-koeien geven de harde Franse kaas haar karakteristieke smaak. Sinds 1958 heeft goedgekeurde Comté-kaas het AOC-keurmerk.

Route

Ondanks dat de Jura enkele zeer lastige beklimmingen telt, slaat het peloton die eigenlijk allemaal over. Toch is deze rit geen peulenschil. Het routeboek doet anders vermoeden, met onderweg alleen de Côte d’Ivory (2,4 kilometer aan 5,8%) als gecategoriseerd (derde categorie) obstakel. Maar tijdens deze etappe is het eigenlijk geen meter vlak. Door de lastige, heuvelachtige openingsfase zal hier waarschijnlijk een sterke vlucht wegrijden. Wanneer de juiste mannen daarin zitten, lijkt dit een ideale etappe waarin de vroege vlucht het mag uitvechten voor de dagzege. Avonturiers zijn op het glooiende parcours namelijk in het voordeel, zo diep in de derde week.

Toch mogen ook de sterke sprinters dromen. Na de top van de Ivorenberg is het nog 29,5 kilometer tot aan de streep in Poligny. Hindernissen volgen er daarna niet meer. Wat bovendien ook nog in het voordeel van het peloton spreekt, is dat de laatste bocht op liefst acht kilometer van de streep ligt. Vluchters die niet minutenlang wegrijden, zullen hier altijd in het zicht rijden. Een mikpunt voor het peloton. Wel loopt die kaasrechte finishstrook gemeen op. Timing is key. Mannen als Wout van Aert en Mathieu van der Poel zullen zich het kaas hier niet van het brood laten eten. Zeker voor de Nederlander lijkt het de laatste reële kans op een ritzege in deze Tour de France.