Eindejaarslijstjes: De mooiste zege van Remco Evenepoel in 2022

Eindejaarslijstjes In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2022? Iedere werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de mooiste zege van Remco Evenepoel in 2022.

Luik-Bastenaken-Luik

Remco Evenepoel kon al snel zegevieren in 2022. De jonge renner won de eerste rit van de Ronde van Valencia op zijn eerste koersdag en won later ook nog een etappe en het eindklassement van de Volta ao Algarve. Na vier rittenkoersen was het de beurt aan de Brabantse Pijl, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Na een goede prestatie als kopman in Vlaams-Brabant en een degelijke prestatie als knecht in Waals-Brabant, trok Evenepoel als schaduwfavoriet naar Luik.

Evenepoel vertelde op voorhand dat hij zou knechten voor Julian Alaphilippe, maar de Fransman ging in de vroege finale hard tegen het asfalt. Alaphilipppe buiten strijd, alle ballen op Evenepoel. De jonge Belg zette zijn neus aan het venster aan de voet van La Redoute. Het was zijn ploeggenoot Mauri Vansevenant die een vlammende demarrage inleidde van de Aerokogel van Schepdaal. Met enorm veel panache knalde Evenepoel weg uit het peloton. Alle favorieten keken ernaar, maar deden niks. Alleen Neilson Powless probeerde nog even de aansluiting te maken, maar zijn poging kende geen goed einde.

De verbetenheid in de blik van Evenepoel was tekenend – foto: Cor Vos

De top van de Redoute ligt op een kleine 30 kilometer van de aankomst in Luik. Daarbovenop was er ook nog tegenwind richting de finish. Dat deerde Evenepoel allemaal niet. De renner van Quick-Step-Alpha Vinyl knalde gewoon staalhard door en reed alleen maar verder weg. Op de Roche-aux-Faucons gooide Evenpoel Bruno Amirail nog overboord, de Fransman was de laatste overblijver uit de vroege vlucht. Veertien kilometer lang reed Evenpoel vervolgens solo. Nooit kwam zijn overwinning nog in het gevaar. De 22-jarige coureur uit België won Luik-Bastenaken-Luik bij zijn debuut. En hoe.

Clásica San Sebastián

In aanloop naar de Vuelta a España reed Evenepoel nog een laatste voorbereidingskoers, de Clásica San Sebastián. Als oud-winnaar, de Belg won de koers al eens in 2019, behoorde hij ook tot een van de grote favorieten. Quick-Step-Alpha Vinyl zette zich dan ook al snel op kop in het peloton. Dat deed de Belgische ploeg samen met UAE Emirates, die natuurlijk voor Tadej Pogacar een gunstige koerssituatie wilden creëeren.

De Sloveense renner moest echter onverwacht de rol lossen op de Jaizkibel. Na wat chaos in de afdaling trok een groep met favorieten naar de voet van de Erlaitz. Jonathan Caicedo van EF Education-EasyPost was de eerste renner die het probeerde, maar dat was niks in vergelijking met Evenepoel. De Belg viel niet echt aan, maar nam vooral snoeihard over. Simon Yates was de enige renner die het tempo kon volgen. Tot 1,8 kilometer voor de top tenminste, want op dat moment haakte de Brit definitief af.

Vertrouwen opdoen voor de Vuelta, dat doe je zo – foto: Cor Vos

Met nog bijna 45 kilometer op de teller trok Evenepoel door. Alleen. Een groepje met Carlos Rodríguez, Tiesj Benoot, Pavel Sivakov, Bauke Mollema en na een tijdje ook de teruggevallen Yates organiseerden zich om dichter bij de ontketende Belg te komen, maar dat lukte niet. Meer zelfs, Evenepoel reed na een tijdje steeds verder weg. Uiteindelijk had hij aan de finish in San Sebastián zo goed als twee minuten voorsprong op Pavel Sivakov. Dat heet dan domineren.

Tiende etappe Vuelta a España

Na etappe zes in de Vuelta nam Evenepoel de leiding in het algemeen klassement over. Die dag leek hij ook even in aanmerking te komen voor een knappe ritzege, maar Jay Vine stak daar een stokje voor. Evenepoel bleef zodoende wat op zijn honger zitten en zette de jacht op een ritzege in de Ronde van Spanje verder. Lang moest de Belg niet wachten op een grote kans. Die kwam er namelijk in de tiende etappe, een tijdrit van 30,9 kilometer.

Remco Evenepoel was oppermachtig in de tijdrit – foto: Cor Vos

Evenepoel had die tijdrit op voorhand goed verkend en was dé te kloppen man die dag. Dat hij meer dan in orde was, bewees hij meteen door aan het eerste tussenpunt als eerste door te komen. De 22-jarige coureur had er al 20 seconden voorsprong op onder meer Primoz Roglic en Rémi Cavagna. Bij het volgende tussenpunt werd die voorsprong al vergroot tot 35 seconden. Roglic reed uiteindelijk wel nog een goede tijdrit, de Sloveen nam zelfs heel even de leiding over in het dagklassement.

Heel even, want een stomende Evenepoel was ook bezig aan zijn laatste tijdritmeters. De Vlaams-Brabander reed in het algemeen gewoon een fenomenale tijdrit. Hij begon goed, zette stevig door in het middelste stuk van de tijdrit en eindigde ook nog eens krachtig. Aan de finish in Alicante was hij maar liefst 48 seconden sneller dan zijn grote concurrent Roglic. Door die fantastische overwinning had Evenepoel al bijna drie minuten voorsprong in het algemeen klassement.

Achttiende etappe Vuelta a España

De achttiende rit van de Ronde van Spanje was een zeer belangrijke voor Evenepoel. Hij had op dat moment een tweetal minuten voorsprong op Enric Mas, zijn grootste belager na het wegvallen van Roglic. In etappe achttien naar de Alto del Piornal kon de Spanjaard nog eens het vuur aan de schenen leggen van zijn jongere Belgische concurrent.

Er reed die dag een gigantische groep met aanvallers weg. In totaal bedroeg de kopgroep 42 renners. Uiteindelijk bereikte een uitgedunde kopgroep als eerste de voet van de Alto del Piornal. De koplopers hadden een goede drie minuten voorsprong op de weggereden João Almeida, de rest van de favorieten volgden op vier minuten. Elie Gesbert reed aanvankelijk weg uit de kopgroep, maar de Fransman werd op negen kilometer van de streep bijgebeend door de verrassend sterke Robert Gesink. De Nederlander van Jumbo-Visma voelde zich zeer sterk en liet redelijk snel Gesbert achter zich.

Evenepoel, Gesink en de verscholen Mas mochten sprinten voor de zege – foto: Cor Vos

Ondertussen naderde de groep met de klassementsrenners wel al op een kleine minuut. Mas probeerde Evenepoel een aantal keer pijn te doen, maar de Belg hield sterk stand. De voorsprong van Gesink ging daardoor wel stukje bij beetje naar beneden. Gesink dook met 30 seconden voorgifte de laatste drie kilometer in. Ondanks de aanvallen in de groep van de favorieten, ook Evenepoel probeerde het, kon Gesink zijn voorsprong enigszins vasthouden.

Wat volgde was een waanzinnig spannende laatste kilometer. Gesink hield sterk stand en fietste met nog 20 seconden voorsprong onder de rode vod. De Nederlander leek op weg te zijn naar een grandioze overwinning, maar toen zette Mas zich toch nog eens op kop. De Spanjaard reed in no time naar Gesink toe en bracht Evenepoel daardoor in pole-position voor de dagzege. Gesink bleef aanhaken, maar was natuurlijk niet meer opgewassen tegen de sprint van Mas en Evenepoel. Het was de Belg uit Schepdaal die nog de sterkste sprint in de benen had. Evenepoel zette zijn leiderstrui nog wat meer in de rode verf en won zijn tweede etappe in de Vuelta a España.

Wereldkampioenschap wielrennen

Na het winnen van Luik-Bastenaken-Luik, Clásica San Sebastián, twee ritten in de Vuelta a España en het algemeen klassement van die grote ronde kon Evenepoel zonder druk naar het WK wielrennen in Australië afzakken. Althans, dat vertelde hij toch. In de tijdrit, exact een week na de afsluitende etappe naar Madrid, won Evenepoel brons. Over een parcours van 34 kilometer deed hij slechts negen seconden minder goed dan winnaar Tobias Foss. De toon voor de wegrit was gezet.

Al heel vroeg die dag kwam Evenepoel in beeld. De Fransen openden de finale op ruim 80 kilometer van de streep. Met name Quentin Pacher nam het initiatief. Enkele favorieten, waaronder Evenepoel en Romain Bardet, waren attent en sloten aan. Nadat de aanvallers naar de vroege vluchters konden rijden, kregen we een groep van 25 in de kop van de koers. Een gevaarlijke situatie, maar het peloton hield zich verrassend kalm.

Evenepoel laat Lutsenko achter zich – foto: Cor Vos

Op 50 kilometer van de finish kwam er dan toch beweging. De voorsprong van de aanvallers bedroeg opeens maar een minuut, maar de favorieten reden niet door na Mount Pleasant. Zodoende reed de groep met Evenepoel weer verder weg. De Belg had moeite om zich rustig te houden in de kopgroep. Na enkele aanvallen op het vlakke trok hij op 34 kilometer van de streep definitief door. De Kazach Alexey Lutsenko kon als enige zijn wagonnetje aanhaken.

Het duo reed enkele kilometers samen, maar de honger van Evenepoel was nog niet gestild. Tijdens de voorlaatste beklimming van Mount Pleasant gooide hij het tempo weer flink de lucht in, waardoor Lutsenko definitief moest afhaken. Evenepoel was vertrokken voor een solo van 25 kilometer. Solo rijden, is ondertussen een constante in de grote overwinningen van de Belg. Ook in Australië breidde Evenepoel zijn voorsprong steeds verder uit. In Wollongong kon hij alle tijd nemen om zijn zegegebaar te maken en zijn emoties te tonen. Zijn concurrenten reden namelijk meer dan twee minuten achter hem. Evenepoel sloot zijn boerenjaar af op de meest mooie wijze: wereldkampioen worden. Kleine herinnering: de Vlaming is nog maar 22 jaar oud. Alstublieft!