Interview De verwachtingen voor Lotte Kopecky liggen hoog op het WK voor dames in eigen land. Na een vierde plaats op de Olympische Spelen rekent de hele natie op eremetaal, maar de generale repetitie in Trento was niet héél hoopgevend. “Na het EK had ik nog twijfels, maar nu voel ik me klaar om mee te doen voor de winst”, aldus Kopecky op de persconferentie van de Belgische wielerbond.

De opvallendste quote op het praatje met de geschreven pers kwam niet van Kopecky zelf, maar wel van ploeggenote Jolien D’hoore, de laatste tien jaar de vaandeldraagster van de Belgische vrouwenkoers. “Mijn kansen op de titel? Onbestaande. Ik heb nul persoonlijke ambities. Ik ben hier volledig om Lotte aan de wereldtitel te helpen”, zei D’hoore met een uitgestreken gezicht.

Of dat niet vreemd is, na alles wat ze de afgelopen jaren heeft gepresteerd, wilde een journalist weten. “Dat is vooral heel realistisch, als je naar onze uitslagen van de afgelopen maanden kijkt. Je moet durven toegeven dat Lotte de beste is. We moeten als één blok achter haar staan.” Datzelfde geluid klonk overigens bij Shari Bossuyt, momenteel allicht onze derde beste wielrenster.

Raad van D’hoore
Kopecky hoorde het allemaal met de glimlach aan. Maar zorgt die steun ook niet voor extra druk? Het is nog maar de eerste keer dat ze in die hoedanigheid naar een WK mag, met de volledige Belgische equipe achter zich. “Ik ben het wel gewoon om druk te voelen, dus dat valt voor mij wel mee. En ik word daar goed in bijgestaan door mijn ploeggenotes”, aldus de Liv Racing-renster.

“Om een voorbeeld te geven: na de mixed relay tijdrit ben ik nog met Jolien gaan fietsen. Zij heeft al vaker in deze situatie gezeten. Zo konden we vergelijken hoe zij zich voelde in die situatie en hoe ik ermee omga. Dat zijn van die kleine dingen die me wel helpen.”

D’Hoore en Kopecky hebben al heel wat ervaring als duo – foto: Cor Vos

Hét grote verschil met de Olympische wegrit, waarin Kopecky als vierde eindigde, is het parcours. “Ik ben met een bang hartje naar de Olympische Spelen gegaan. Ik wist niet zeker of het parcours wel bij mij zou passen, want het was toch wel veel klimmen daar. Daarom mocht ik al heel blij zijn met een vierde plek. Dan is het WK veel meer op mijn lijf geschreven. Daar zal ik misschien niet blij zijn met zo’n resultaat.”

Gerust gemoed
De wegrit op het Europees kampioenschap van vorige week maakte duidelijk dat Kopecky nog werk voor de boeg had. Ze miste de beslissende slag, en achteraf sprak bondscoach Ludwig Willems over vijf ontbrekende procentjes bij de renster uit Assenede.

“Maar intussen heb ik vertrouwen getankt in de Trophée des Grimpeuses Vresse-sur-Semois. De eerste rit was direct een zware, maar ik maak het toch mooi af. Het was voor mij heel belangrijk om die bevestiging nog te krijgen. Na het EK dacht ik wel: shit, ik heb het niet in mij om te volgen. Maar na die zege kan ik toch nog met een gerust gemoed richting het wereldkampioenschap.”

Het grote gevaar? “Geïsoleerd geraken. Jolien wordt op dat vlak heel belangrijk om nog ondersteuning te hebben in de slotronde. Maar ik denk dat veel landen dezelfde interesses hebben, dezelfde ambitie als ik ook. Ik denk aan Italië met Balsamo of Denemarken met Norsgaard. Maar het is, zoals altijd, Nederland dat de sleutel in handen zal hebben.”