• vrijdag 11 maart 2022 om 08:00

Rune Herregodts aan de kant met toxoplasmose: “Gelukkig al zege op zak”

Interview Geen titelverdediger Rune Herregodts in de Profronde van Drenthe dit weekend. De 23-jarige renner van Sport Vlaanderen-Baloise kampt met toxoplasmose en moet nu vooral rusten. “Ik voel al een tijdje dat er iets sluimert”, zegt de Oost-Vlaming aan WielerFlits.

Wie Herregodts tijdens de eerste weken van het seizoen bezig zag, had geen enkele reden om te vermoeden dat de Waaslander fysiek niet in orde zou zijn. Herregodts was zijn medevluchters te snel af in een explosief sprintje bergop in de Ruta del Sol, en won op die manier knap de eerste etappe. En nog geen tien dagen geleden, in semiklassieker Le Samyn, zagen we hem in de aanval. “Maar toch… Als we naar de antilichamen in mijn bloed kijken, zit de toxoplasmose allicht al sinds begin januari in mijn bloed.”

Voor wie niet bekend is met toxoplasmose: ook Julien Vermote getuigde afgelopen week nog over zijn ervaringen met de infectieziekte, die de mens kan treffen door het eten van besmet rauw vlees en rauwe groenten of via kattenuitwerpselen. Het bekendste symptoom is vermoeidheid. “Wanneer ik nu terugkijk, dan besef ik dat ik me al op de ploegstage niet top meer voelde. Ik had het gevoel dat ik niet recupereerde van de zware trainingen daar. Terwijl bleef de vermoeidheid zich opstapelen, ook omdat ik plots veel slechter sliep dan voorheen.”

Herregodts juicht in de Ruta del Sol – foto: Cor Vos

“Maar ja, dan win ik plots die eerste rit in de Ruta del Sol”, lacht Herregodts. “Ook daarna recupereerde ik amper, maar je gaat de oorzaak niet meteen in de medische hoek zoeken. Je denkt eerder: misschien ben ik wel te diep gegaan om die rit te winnen? En ook: als ik hier een rit win, hoe kan er dan fysiek iets mis zijn? Pas na Le Samyn heb ik een bloedonderzoek ondergaan. Achteraf denk ik: misschien maar goed ook. Als ik mij vroeger had laten testen, dan had ik die etappe nooit gewonnen (lacht).”

Heterogene symptomen
Voor de buitenstaander blijft het echter vreemd dat iemand die met vermoeidheid en een infectieziekte kampt, toch zijn eerste wedstrijd van het jaar wint. “Ook voor mij, maar het is blijkbaar normaal dat goede en slechte dagen zich afwisselen. Het is ook niet enorm hinderlijk buiten de koers zelf. Stel dat iemand die geen topsporter is toxoplasmose heeft, dan gaat die er misschien niet eens iets van voelen. Maar als een sporter twee procent minder is en dat dag na dag, dan wordt het verschil groot. De duur en intensiteit van de symptomen is erg heterogeen.”

Bovendien teert Herregodts op de grote stap die hij deze winter heeft gezet. “In alle testen die ik voor het seizoen heb afgelegd bleek dat mijn wattages, gaande van een piek van vijf seconden tot twintig minuten, allemaal fors waren verbeterd. Niet dat die cijfers alles zeggen, maar het sterkte mij wel enorm en daardoor duurde het misschien ook langer eer ik iets doorhad.”

Infectie op eindpunt?
Hoe moet het de komende weken nu verder voor de renner uit Lokeren? “Momenteel is het proberen bezig te blijven aan een minder volume. Ik moet mijn lichaam goed aanvoelen en het af en toe toch een prikkel geven. Zo hoop ik niet al te veel conditie te verliezen. Anderzijds voel ik dat het niet lukt om veel trainingsbelasting op te leggen, maar dat is ook niet de bedoeling, want dan gaat er geen beterschap volgen. We hopen dat de infectie intussen op zijn eindpunt is.”

Ook in Drenthe was het vorig jaar prijs – foto: Cor Vos

Herregodts kijkt intussen voorzichtig vooruit, maar wil zichzelf ook geen druk opleggen. “De onzekerheid maakt het moeilijk om een planning te maken. Misschien voel ik me maandag al weer super en kan ik volgend weekend koersen, maar voor hetzelfde geld duurt het nog een maand. Ik heb mijn programma eens doorlopen en ik zie op 15 en 16 april twee zeer mooie Franse 1.1-koersen, maar ik weet niet of dat zal lukken.”

“Een grote aderlating blijft ook het missen van Drenthe, waar ik met nummer één had mogen starten. Dat is zo’n typische koers waar we hadden gehoopt dat ik mee had kunnen doen voor zeges. Ik had me dit voorjaar ook graag eens gemeten in de finales van wat kleinere koersen, zonder te speculeren op de vroege vlucht. Daarom had ik speciaal extra aan mijn explosiviteit gewerkt. Gelukkig is het jaar nog lang en komen er hopelijk nog genoeg momenten om iets te tonen.”

“Twee dagen voor de Ruta had ik nog een zwaar examen”

Herregodts is trouwens ook student geneeskunde, maar hoe haalbaar is die combinatie? “Dat valt mee. Zoals elke topsporter spreid ik mijn studie over een aantal extra jaren, maar ik heb altijd gezegd: als ik ooit een profcontract krijg, is het de bedoeling dat mijn sport op de eerste plaats komt. Dat ben je aan je werkgever verplicht. Soms zorgt mijn studie voor extra stress, zoals nu met mijn examen twee dagen voor de Ruta del Sol. Maar twee dagen voor de koers doe je toch nooit zware trainingen, dus eigenlijk kwam dat nog goed uit.”

Het lijkt nochtans geen evidente keuze voor een coureur. “Ik was altijd al in wetenschap geïnteresseerd, maar de pure wiskunde was wat te abstract voor mij. Geneeskunde leek mij dus ideaal, want dan heb je ook het menselijke aspect. Ik heb een aantal jaar in die studie geïnvesteerd, dus ik wil ze ook graag afwerken. Maar ik besef dat het, zeker met die stages, niet simpel wordt om dat tijdens mijn carrière al te doen. Meer iets voor de lange termijn.”