Kerckhoffs Raymond

• vrijdag 8 juli 2022 om 20:20

Analyse Die ene blik op 15 meter voor de finish. Recht in de ogen, als een roofdier dat zijn prooi aankijkt. Als een meester die zijn leerling terecht wijst. Jij denkt met mij te kunnen spelen? Nee vriend, daar ben je een maatje te klein voor.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Tadej Pogačar kijkt recht in de ogen van Jonas Vingegaard wanneer hij hem vlak voor de finish nog passeert en de ritzege afsnoept. Alsof hij wil zeggen, er is hier op La Planche des Belles Filles maar één iemand de baas.

De tweevoudig Tour de France-winnaar had het aangekondigd. Op deze Vogezen-klim waar hij twee jaar geleden op een spectaculaire manier in de afsluitende tijdrit zijn eerste Ronde van Frankrijk verrassend wist te winnen, daar wil hij opnieuw uithalen.

Zijn vriendin en ouders staan hem immers aan de finish op te wachten. Het kost hem waarschijnlijk meer adem en kracht dan hijzelf vooraf heeft ingeschat. De aanval van Vingegaard in de laatste honderden meters verrast hem zichtbaar en hij moet nog krachten uit zijn tenen halen om de ontketende Deen alsnog te passeren.

Die blik doet denken aan een andere baas. ‘The Boss’ om precies te zijn. Lance Armstrong kon ook zijn directe concurrenten met zo’n ‘what the fuck’-blik aankijken wanneer ze hem even pijn hadden gedaan. Misschien gaf die ene blik aan dat Pogačar zich momenteel ook onaantastbaar voelt. Dat hij versteld staat dat anderen het uiterste van hem vergen.

foto: Cor Vos

De vergelijking van Armstrong is op deze dag snel te maken. Pogacar start op deze 8 juli een foundation (www.pogacar.org) voor onderzoek naar kanker. De stichting hoopt bij te dragen tot nieuwe diagnoses en therapeutische middelen op het gebied van het kankermetabolisme om kanker te overwinnen. Een initiatief waar de kopman van UAE Emirates zich hard voor maakt sinds zijn schoonmoeder in april op relatief jonge leeftijd aan kanker overleed.

Voorganger
Met deze foundation treedt hij op dit gebied in de voetsporen van zijn illustere voorganger L.A. die met de Livestrong Foundation veel goede zaken in de kankerbestrijding heeft gedaan.

Bewust had Pogačar voor de lancering van dit goede doel deze dag met de aankomst La Planche des Belles Filles gekozen. De berg die hem zo goed ligt en waar hij sinds de Tour van 2020 zo’n bijzondere relatie mee heeft. Een berg waar hij zich onoverwinnelijk voelt.

“Jonas was heel sterk. Hij heeft het me echt moeilijk gemaakt”, was Pogačar voorbij de finish eerlijk. “Toen Jonas een paar meter pakte, dacht ik aan mijn team. De hele dag hebben ze voor mij op kop gereden, omdat ze wisten dat ik deze ritzege zo graag wilde. Ik wilde met deze zege direct ook mijn foundation in de kijker zetten.”

Met twee achtereenvolgende ritzeges en de gele trui stevig om zijn schouders lijkt Pogačar zijn concurrentie klap na klap uit te delen. Toch voelden ze zich bij Jumbo-Visma ook wel enigszins de morele winnaar van deze rit door de Vogezen. Dat Vingegaard net zoals vorig jaar op de Mont Ventoux in staat is om Pogačar pijn te doen, stemt hen tot tevredenheid. In het klassement nog altijd op slechts 35 seconden van de leider.

foto: Cor Vos

Daarnaast toonde Primož Roglič met een derde plek in de rituitslag aan dat de verwondingen door de valpartij in de kasseienrit hem niet klein hebben gekregen.

“Primož zal deze Tour waarschijnlijk niet meer gaan winnen, maar toont nu wel aan dat we met hem als ploeg nog enorm veel mogelijkheden hebben”, constateerde Jumvo-Visma-ploegleider Grischa Niermann.

Normaal is Roglič een afwachtend koersende kopman die pas in de finale zijn ‘dodelijke’ beweging maakt. Nu zal hij eerder uit zijn hok moeten komen om zo een kansrijke situatie voor Vingegaard te creëren.

Omschakeling
Of hij die omschakeling in deze Tour kan maken is de vraag? Vorig jaar in de Ronde van Spanje bewees hij in de rit naar Lagos de Covadonga juist met een aanval samen met Egan Bernal op 60 kilometer van de streep ook al zijn plan te kunnen trekken. Die aanval moet een voorbeeld zijn van wat hij straks in de Alpen, Centraal Massief en Pyreneeën ook zal moeten doen.

Bij UAE Emirates zijn ze daarop voorbereid. George Bennett is nu de rechterhand van Pogačar, maar reed zes jaar bij Jumbo-Visma aan de zijde van Primož Roglič. “Tadej Pogačar is de beste renner die ik in mijn loopbaan ben tegengekomen”, vertelde de Nieuw-Zeelander na afloop.

“Maar, ik ken ook Primoz en de kracht van Jumbo-Visma. Misschien verslaan zij Tadej niet in de één-op-éénstrijd. Maar zij hebben nog altijd twee troeven en zullen op een onverwacht moment proberen toe te slaan. Wij moeten elke dag klaar zijn dat zij oorlog willen maken. Dat kan in een bergrit zijn, maar ook in een sprintrit als er een beetje wind staat. Het gaat voor ons nog een hele zware Tour worden.”