Interview Eindelijk écht raak, zo voelt het winnen van de Amstel Gold Race 2024 voor Tom Pidcock. De Britse kopman van INEOS Grenadiers was er in 2021 al eens heel dichtbij, maar de veelbesproken fotofinish wees toen Wout van Aert aan als winnaar. Dit jaar was er geen twijfel. Met een overduidelijk verschil versloeg hij Marc Hirschi en Tiesj Benoot. “Vandaag geen fotofinish”, vertelt hij aan onder meer WielerFlits.

Hoeveel waarde hecht je aan deze overwinning?
“Behoorlijk veel. Ik stond al twee keer op het podium. Ik hou van deze koers. Dus ja, het betekent veel voor me. Het is leuk om dit jaar mijn handen in de lucht te kunnen steken. Soms heb ik mezelf nog wel eens afgevraagd om in het Vlaamse voorjaar te beginnen. Maar goed… Om eindelijk weer een grote race te winnen, is echt fijn.”

Hoe zeker was je van je sprint?
“Het was een sprint tegen de wind in. Ik denk dat we geluk hadden dat Mauri (Vansevenant, red.) vroeg ging, want anders waren we misschien ingehaald en dan was alles voor niets geweest, en dat zou zonde zijn geweest. Ik zou hem dus mogen bedanken. Maar wat ook meespeelt is mijn team; ze hebben vandaag superwerk geleverd. Kwiatkowski heeft zich opgeofferd. Hij heeft me in een perfecte positie gebracht. Hij kent deze race als zijn broekzak. Dus ja, veel dank aan hem.”

• 

  14 apr

  Lees ook Tom Pidcock sprint nu wél naar de winst in Amstel Gold Race, bijrol voor Van der Poel

  14 apr

Heb je vandaag nog aan die sprint in 2021 gedacht?
“In de laatste meters schoot dat wel door mijn hoofd. Toen ik mijn sprint inzette reed ik naast Tiesj, naast weer een Jumbo-renner. Ik dacht even: niet weer. Gelukkig kon ik een duidelijk verschil maken. Vandaag geen fotofinish.”

Vorige week besloot je op het laatste moment je debuut te maken in Parijs-Roubaix. Had je die wedstrijd nodig om vandaag top te zijn?
“Het was een last-minute besluit. Parijs-Roubaix is een koers die ik heel graag wil rijden. Het is nooit leuk om ergens uit te vallen en dat de plannen veranderen. (Pidcock miste de Ronde van het Baskenland door een val) Dus, weet je, een koers als Roubaix doen voor het plezier is goed voor de geest. Maar het is ook een superzware koers. Die hardheid neem je mee. Dat heeft zeker geholpen voor vandaag. Wat ook heeft geholpen is dat ik deze week heel goed herstelde, waardoor ik een paar goede trainingsritten heb kunnen maken.”

Aan het begin van de finale maakte je de sprong naar de voorste groep. Wist je dat dit hét moment was dat Van der Poel het niet meer kon?
“Zo voelde ik dat wel. Ik wist dat dit het moment was voor een aanval in deze tactische finale. Ik wilde vooraan zitten. Het is altijd makkelijker om een koers vanaf de voorste positie aan te gaan.”

Wat was vooraf jullie strategie om Van der Poel te verslaan?
“We wisten dat het laatste deel van de race meer tegenwind had, dus dachten we dat het meer tactisch zou zijn. Ik denk dat de manier waarop ik reed, door niet te aarzelen en aan te vallen wanneer nodig, goed werkte. Mijn koers heb ik niet afgestemd op Van der Poel. Ik probeerde gewoon van voren te blijven, omdat een paar andere goede jongens misschien verrast werden door die tactiek. Het deelnemersveld was vandaag echt heel sterk. Je kunt niet alleen naar één persoon kijken.”

Voelt dit voor jou als de eerste of de tweede keer dat je deze koers hebt gewonnen?
“Dat mogen jullie zeggen…”

Dat is je antwoord?
“Er is veel controverse rond dit onderwerp. Ik weet mijn antwoord.”

En nu eindelijk deze koers op je palmares…
“Ja, eindelijk. Het is toch wel een grote opluchting. Het was superfijn om vandaag mijn handen in de lucht te kunnen steken.”