De organisatie van de Ronde van Valencia besloot afgelopen vrijdag een veeleisende gravelstrook op te nemen in het parcours, in de slotkilometers van de koninginnenrit naar Antenas del Maigmó. Matteo Trentin is geen fan, zo laat hij weten in gesprek met Cyclingnews. “Gravelstroken in etappekoersen, ik zie het niet graag.”

Er was de voorbije dagen veel te doen over de derde etappe van de Ronde van Valencia. De aankomst lag op Antenas del Maigmó, met vlak voor de top een gravelstrook. Remco Evenepoel verkende de slotklim en was duidelijk in zijn analyse, ook na afloop van de etappe. Ook Trentin is zeer uitgesproken en pleit voor verandering. “Ik denk dat we te ver gaan. We zijn op zoek naar overbodig spektakel. De slotklim was zo al zwaar genoeg.”

“De ondergrond bleek gewoon niet geschikt voor wegwielrennen. We hebben het hier over wielrennen op de weg, geen gravelracen. Als je daar wel fan van bent, prima, daar zijn bepaalde circuits voor. Ik denk niet dat het ook maar iets toevoegt aan de koers. De klim was zo al zwaar genoeg en de sterkste renner wint dan ook. Wat we wel te zien krijgen, zijn lekke banden. Akkoord, dat kan op elke ondergrond gebeuren, maar we hebben het hier over wegwielrennen.”

Jakob Fuglsang op de bewuste gravelstrook in de Ronde van Valencia – foto: Cor Vos

Kasseistroken 
De Italiaan van UAE Emirates gaat nog een stap verder en vraagt zich af of er überhaupt wel kasseistroken moeten worden opgenomen in bijvoorbeeld het Tourparcours. “Het is zo al lastig genoeg en we hebben in het verleden gezien dat heel wat klassementsrenners tijd verloren op de kasseien. Er is een reden waarom we praten over ronderenners en klassiekerrenners. Je kunt die twee dingen niet combineren. Je krijgt valpartijen, dat zagen we een paar jaar geleden nog in de Tour.”

“Ik weet dus niet of het echt iets toevoegt, of dat het beter is om dan gewoon een eendagskoers te betwisten”, aldus Trentin. Er zijn echter uitzonderingen. “Strade Bianche is Strade Bianche. De wedstrijd staat te boek als een gravelwedstrijd en dat is ook de aantrekkingskracht. Bovendien zijn de Toscaanse gravelwegen uniek in vergelijking met andere onverharde wegen in Italië. Maar neem nu de onverharde stroken in Parijs-Tours… Het is geen traditie, waarom kies je voor iets wat nu in de mode is? Wat ga je dan doen als er een nieuwe rage is?”