De Brabantse Pijl vormt traditioneel de ideale overgang tussen de kasseiklassiekers en de Ardennenkoersen. In en rond Overijse vinden we nog wel de nodige keien op het parcours, maar er moet vooral ook heel wat geklommen worden. Mathieu van der Poel gaf zichzelf vooraf aan dit seizoen de meeste kansen in deze semiklassieker. Kan de Nederlandse kampioen die ambitie waarmaken? WielerFlits blikt vooruit.

[unibet title=”Wie wint de Brabantse Pijl 2019?” link=”http://unibet.me/wielerflits”]

• Mathieu van der Poel 3.50
• Julian Alaphilippe 5.00
• Michael Matthews 5.50

[/unibet]

Historie

De eerste keer dat de Brabantse Pijl werd verreden was in 1961. De winnaar destijds luisterde naar de naam Pino Cerami, die we natuurlijk kennen van de gelijknamige Grote Prijs Pino Cerami. Het parcours van toen is in geen enkel opzicht te vergelijken met dat van de Brabantse Pijl zoals we dat nu kennen.

In het verleden heeft de koers verschillende metamorfoses ondergaan en bovendien tal van start- en aankomstplaatsen gekend. Tot aan 2004 werd de wedstrijd verreden rondom de Alsemberg. Hierna viel drie jaar lang de eer aan Zaventem. In 2007 verschoof de startplaats naar Leuven en in 2010 werd de finishplek weer veranderd. Sindsdien kleurt Overijse de finale van de prelude van het Ardennen-drieluik.

Niet toevallig natuurlijk. Dit heeft alles te maken met het toebehoren van de koers aan Flanders Classics. Directeur Wouter Vandenhaute was namelijk jaar en dag woonachtig in Overijse. Wanneer de renners de IJskelderlaan passeerden, kwamen ze langs zijn huis. Sinds een aantal jaar woont Vandenhaute nu echter in Vossem. Nog een belangrijke wijziging die de overname door Flanders Classics met zich meebracht, is de plaats op de kalender. Voor de overname werd de Brabantse Pijl steevast de woensdag voor de Ronde van Vlaanderen gereden, de dag dat nu Dwars door Vlaanderen op de kalender staat. Nu vinden we de Brabantse Pijl woensdag na Parijs-Roubaix.

Tim Wellens in 2016 – foto: Cor Vos

Van de voorbije 57 edities, was het maar liefst 37 maal een thuisrijder die met de zegeruiker naar huis mocht gaan. Het is dan ook geen verrassing dat we ook de recordhouder in Belgenland moeten zoeken. Met vier zeges is Edwig Van Hooydonck (1987, 1991, 1993 en 1995) de renner met de meeste overwinningen in de Brabantse Pijl op zijn palmares. Van Hooydonck kon dus duidelijk meer dan alleen keihard de Bosberg opknallen.

Daarnaast zijn er drie renners met drie zeges in La Flèche Brabançonne: Johan Musseuw, Johan Capiot én… drievoudig wereldkampioen Oscar Freire. De voormalig Rabobank-renner won zelfs driemaal na elkaar (2005, 2006 en 2007), iets wat niemand hem ooit voor- of nadeed.

Laatste tien winnaars
2009:  Anthony Geslin
2010:  Sébastien Rosseler
2011:  Philippe Gilbert
2012:  Thomas Voeckler
2013:  Peter Sagan
2014:  Philippe Gilbert
2015:  Ben Hermans
2016: Petr Vakoč
2017: Sonny Colbrelli
2018: Tim Wellens

Vorig jaar

foto: Cor Vos

In 2018 kregen we een ware machtsontplooiing van Lotto Soudal te zien in de Brabantse Pijl. Waar de wedstrijd het voorbije decennium vaak in een sprint bergop werd beslist, dacht de rode brigade van Marc Sergeant daar ditmaal totaal anders over.

Na een zeer ver dragende poging van Wijnegemnaar Tosh Van der Sande en Jack Haig, opende Jelle Vanendert in de slotronde de debatten in de favorietengroep. Er ontstond een elitegroepje met daarbij ook Tim Wellens. Vanendert effende het pad perfect, waarna Wellens op acht kilometer van de finish – nota bene op het vlakke – afstand kon nemen van zijn medevluchters. Wellens soleerde naar de overwinning en zag daarachter ploegmaat Tiesj Benoot nog een extra podiumplek veroveren.

Top-5 Brabantse Pijl 2018
1. Tim Wellens (Lotto Soudal)
2. Sonny Colbrelli (Bahrain-Merida) op 9s
3. Tiesj Benoot (Lotto Soudal) allen z.t.
4. Pieter Serry (Quick-Step Floors)
5. Jan Tratnik (CCC Sprandi Polkowice)

Parcours

Het peloton wordt woensdag traditioneel op gang geschoten op de Grote Markt in Leuven. Daar vertrekken ze voor een route over 200 kilometer (vijf minder dan vorig jaar) naar Overijse. Eerst trekken de renners in zuidelijke richting, richting de regio waar de Brabantse Pijl in het vorige decennium zijn finale kende. Onder andere de Alsemberg, Bruine Put, Menisberg en Lotsestraat moeten daar bedwongen worden. Nieuw sinds dit jaar is dat deze hellingen (op de Alsemberg na) niet één maar twee keer in het traject zijn opgenomen. Dat maakt vier hellingen meer dan vorig jaar: 32, ten opzichte van 28 toen. Verder is ook een extra lusje richting Beersel een opmerkelijke vernieuwing.

Foto: La Flamme Rouge

Daarna zet men koers richting Overijse, waar de renners na bijna 115 kilometer voor het eerst op het lokale parcours aankomen. Deze lokale ronde van 23 kilometer is identiek aan de afgelopen jaren en moet vier keer worden afgelegd. De belangrijkste hindernissen zijn de hellingen van de Hagaard, Hertstraat (met kasseien), Holstheide, IJskelderlaan en natuurlijk de afsluiter: het Schavei.

Bovenop deze laatste helling, amper tweehonderd meter na de top, is meteen ook de finish gelegen. Het Schavei is 700 meter lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 5,6%. Hier valt bovendien vaak de beslissing. De laatste bocht is gelegen op 200 meter van de streep op de Brusselsesteenweg.

Start: 12:30
Finish: tussen 17:14 en 17:42

Favorieten

De grootste favoriet voor deze semiklassieker is pas in laatste instantie aan de deelnemerslijst toegevoegd. Julian Alaphilippe was oorspronkelijk niet voorzien, maar heeft competitieritme nodig nadat hij vroegtijdig moest opstappen in de Ronde van het Baskenland. De Fransman won de tweede etappe nog op indrukwekkende wijze, maar twee dagen later sloeg het noodlot toe: Alaphilippe kwam in de diepe finale hard ten val en werd meteen afgevoerd naar het ziekenhuis.

Julian Alaphilippe – foto: Cor Vos

Gelukkig voor Alaphilippe kwam hij ervan af met enkele schaafwonden en twee gekneusde ribben. In de Brabantse Pijl wil hij graag koersritme opdoen, maar Alaphilippe is een winnaar pur sang en zal zich in de finale zonder twijfel roeren. De aankomst bovenop het Schavei is op zijn lijf geschreven. Deceuninck-Quick-Step vaardigt verder ook de ex-winnaar Petr Vakoc en Pieter Serry af. Parijs-Roubaix-winnaar Philippe Gilbert neemt even rust, om dan in de Amstel Gold Race weer uit te pakken.

Dat Mathieu van der Poel de Vlaamse klassiekers aankan, dat is intussen wel duidelijk. In de Brabantse Pijl neemt de Nederlandse kampioen het op tegen een volledig nieuw blik renners, en dus volgt er een nieuwe test voor Van der Poel. De korte klimmetjes in en rond Overijse lijken wel gemaakt voor de explosieve benen van de Nederlandse kampioen. Bovendien kende Van der Poel een perfecte voorbereiding. Na de Ronde van Vlaanderen, waarin hij als vierde over de aankomst kwam, ging hij zich warmdraaien in het Circuit de la Sarthe. Daar won hij zelfs knap de openingsetappe. Vooraf aan dit seizoen gaf MvdP zichzelf de meeste kansen in deze semiklassieker. Kan hij die ambitie ook waarmaken?

Mathieu van der Poel – Foto: Cor Vos

Maar er zijn natuurlijk meer renners van hetzelfde kaliber als de kopman van Corendon-Circus. Michael Matthews (Team Sunweb) en Sonny Colbrelli (Bahrain Merida) lijken elk jaar wel in hun sas op de wegen rond Overijse. Colbrelli heeft de Brabantse Pijl al op zijn palmares, Matthews moest het tot dusver al twee keer stellen met de dichtste ereplaats. De Italiaan heeft wel het nadeel dat hij er al een lang voorjaar, met zowat alle kasseiklassiekers, heeft opzetten. Daarin brak Colbrelli echter weinig potten.

Matthews daarentegen stelde een zeer evenwichtig programma samen, met amper tien koersdagen. Desondanks verraste hij met een zesde plaats in de Ronde van Vlaanderen en won hij ook nog twee etappes in de Ronde van Catalonië. De Australiër kan pieken als geen ander, maar koerst wel een pak terughoudender dan veel van zijn grote concurrenten. Matthews mikt op niets anders als een massasprint en zal zijn sterke ploeg, met onder andere Marc Hirschi en Søren Kragh Andersen, heel goed kunnen gebruiken. Colbrelli heeft met puncher Dylan Teuns en hardrijder Matej Mohoric ook sterke pionnen rondom zich, die bovendien zelf ook allebei een gooi naar winst zouden kunnen doen.

Alberto Bettiol – foto: Cor Vos

We zijn ook benieuwd wat seizoensrevelatie Alberto Bettiol nog in de tank heeft. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen heeft na zijn triomf in Vlaanderens Mooiste hopelijk niet te lang gefeest, want ook in de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race heeft hij een behoorlijke winstkans. Meer nog, de explosieve klimmetjes zouden Bettiol in principe nog beter moeten liggen dan de kasseihellingen in de Vlaamse Ardennen. Op de korte, nijdige hellinkjes kan de kopman van EF Education First zijn power nog beter kwijt. Bettiol is een sterke puncher, maar in een rechtstreeks duel met Alaphilippe, Matthews en Van der Poel komt de Italiaan normaliter iets te kort. Bettiol zal dus moeten aanvallen om in aanmerking te komen voor de overwinning. EF kan Simon Clarke wel nog achter de hand houden.

Titelverdediger Tim Wellens won vorig jaar op indrukwekkende wijze na een solo van een tiental kilometer, maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de tegenstand toen een pak minder was. Niet alleen was er toen een WorldTour-ploeg minder van de partij (zeven versus acht nu), ook vaardigden die ploegen niet hun grootste kanonnen af. Met alle sterke heuvelsprinters aan het vertrek, zal Wellens het niet gemakkelijk hebben om wederom alleen aan te komen. Bovendien koos ook Wellens voor een alternatieve voorbereiding, zonder Ronde van het Baskenland maar mét de Ronde van Vlaanderen.

Bjorg Lambrecht zakte wél naar Spanje af, en liet daar als puncher een sterke indruk achter. Lambrecht bekampte Alaphilippe zelfs op zijn terrein, maar moest zich tevredenstellen met een tweede plaats. Meedoen in een semiklassieker als deze Brabantse Pijl zou een volgende stap in zijn ontwikkeling zijn.

Bryan Coquard – Foto: ASO

Daryl Impey (Michelton-Scott) en Bryan Coquard (Vital Concept-B&B Hotels) vullen het kransje heuvelsprinters aan. Je zou denken dat een wedstrijd als de Brabantse Pijl op het lijf van de Zuid-Afrikaan is geschreven, maar bij zijn vijf deelnames kwam hij nooit verder dan zijn tiende plaats van vorig jaar. De winnaar van de Tour Down Under heeft er wel een goede Ronde van Catalonië, met twee derde plaatsen opzitten, en is dus zeker niet slecht in vorm. Kan hij komaf maken met zijn zwart beest?

Dat laatste geldt voor Coquard, die deze week in het Circuit de la Sarthe eindelijk nog eens zijn handen in de lucht mocht steken, ook. Coquard heeft wel een iets beter verleden met deze wedstrijd dan Impey, zo won hij drie jaar geleden nog de pelotonsprint voor de vierde plaats bovenop het Schavei. Voor deze twee rappe mannen geldt hetzelfde ideale scenario als dat van Michael Matthews: wachten, wachten, wachten en hopen dat alles tijdig samenkomt voor een groepssprint nabij Overijse.

Michael Valgren – Foto: Cor Vos

Verder zijn er nog een pak punchers die op een goede dag zouden kunnen verrassen. Dan kijken we naar het Dimension Data-trio Michael Valgren, Enrico Gasparotto en Roman Kreuziger, Odd Christian Eiking (Wanty-Gobert), Giovanni Visconti (Neri Sottoli-Selle Italia-KTM), ex-winnaar Ben Hermans (Israel Cycling Academy), Maurits Lammertink (Roompot-Charles) en ook Luis Angel Maté (Cofidis).

Favorieten volgens WielerFlits
**** Julian Alaphilippe
*** Michael Matthews, Mathieu van der Poel
** Sonny Colbrelli, Alberto Bettiol, Tim Wellens
* Daryl Impey, Bryan Coquard, Dylan Teuns, Bjorg Lambrecht

Website organisatie
Deelnemerslijst

TV

Michel Wuyts en José De Cauwer zitten woensdag vanaf 15:15 klaar voor de rechtstreekse televisie-uitzending namens Sporza. Eurosport is vanaf 16:00 van de partij.