Niels Bastiaens

• woensdag 14 september 2022 om 13:05

De Citadel van Namen is traditioneel het prachtige decor van de Grand Prix de Wallonie. De finale is iets minder lastig dan vorig jaar, maar de heuvelspecialisten kunnen zich nog altijd voldoende uitleven in voorbereiding op het WK in Australië. Wie wordt de opvolger van Christophe Laporte? WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Wie de diepste wortels van de GP de Wallonie wil ontrafelen, moet terug naar 1909, toen deze eendagskoers onder de naam Etoile Carolorégienne als amateurkoers werd opgericht. De eerste winnaar? Paul Deman, die we beter kennen als de eerste winnaar van de Ronde van Vlaanderen ooit in 1913.

Tussen 1935 en 1950 kwamen de eerste échte GP de Wallonies op de proppen. Soms twee jaar niet, dan weer tweemaal wél in een jaar tijd: er was niet echt een touw aan vast te knopen in de begindagen van de wedstrijd. Na de overwinning van Gustaaf Degreef in de eerste editie voor profs, zette Adolf Braeckeveldt zich in die periode drie keer op de erelijst. Dat record deelt de Waalse Pijl-winnaar van 1937 met Nick Nuyens, die in 2004, 2005 en 2009 won.

Nick Nuyens is recordhouder met drie overwinningen – foto: Cor Vos

Na 1950 verdween de GP weer een tijdje van de kalender. Vanaf 1970 kon Léon Keimeul, burgemeester van Sombreffe (een dorpje tussen Charleroi en Namen), het leed niet meer aanzien en nam hij de organisatie van een gloednieuwe GP de Wallonie voor zijn rekening. Niet veel later zou de Vélo Club des Trois Frontières dat werk voortzetten en de organisatie nog meer op de kaart zetten met het hosten van enkele Belgische kampioenschappen, waaronder drie voor profs.

De start- en aankomstplaatsen waren in die beginperiode bovendien heel divers. Tongrinne, Ligny en Charleroi waren vaak gastheer, maar het is pas sinds 1989 dat we de gekende aankomst in Namen aandoen. Daar zagen we de afgelopen dertig jaar mooie winnaars zoals Hennie Kuiper, Stephen Roche, Frank Hoste, Luc Leblanc, Franco Ballerini, Stefano Garzelli, Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet. Punchers komen hier traditioneel goed aan hun trekken.

Laatste tien winnaars Grand Prix de Wallonie
2021: Christophe Laporte
2020: Niet verreden door de coronacrisis
2019: Krists Neilands
2018: Jasper Stuyven
2017: Tim Wellens
2016: Tony Gallopin
2015: Jens Debusschere
2014: Greg Van Avermaet
2013: Jan Bakelants
2012: Julien Simon

Vorige editie

Na een jaar onderbreking vanwege de coronamaatregelen, stond de GP de Wallonie vorig jaar terug op de kalender. Voor het eerst als 1.Pro-koers, trouwens. Na een snelle aanvangsfase wist een kopgroep van vier met Larry Warbasse (AG2R Citroën), Laurenz Rex (Bingoal Pauwels Sauces WB), Matthew Riccitello (Hagens Berman Axeon) en Jens Reynders (Sport Vlaanderen-Baloise) vijf minuten weg te rijden bij het grote pak.

Veel impact op het koersverloop hadden zij echter niet, want bij het begin van de plaatselijke omloop werden zij alweer gegrepen dankzij Lotto Soudal, BORA-hansgrohe en AG2R Citroën. Op de eerste beklimming van de Tienne aux Pierres ging Ide Schelling in de aanval, hij kreeg Maxim Van Gils en Michael Gogl met zich mee. Hun poging was geen lang leven beschoren, maar gaf echter wel de aanzet voor nieuwe aanvallen van schaduwfavorieten.

Uiteindelijk kwam in meerdere fases een kopgroep tot stand met Sep Vanmarcke (Israel Start-Up Nation), Christophe Laporte en Rémy Rochas (Cofidis), het Lotto Soudal-duo Andreas Kron en Tim Wellens, Tiesj Benoot (Team DSM) en Rasmus Tiller (Uno-X). Deze sterke groep werd weer bijgehaald, maar het spel was op de wagen. Ook Nils Politt (BORA-hansgrohe) maakte een zeer sterke indruk en probeerde het op vijftig kilometer van de streep eens. Toch reed een gegroepeerd peloton Namen binnen voor de eerste passage van de citadelklim.

Het podium in 2021 – foto: Cor Vos

Ook de tweede beklimming van de Tienne aux Pierres zorgde voor forse uitdunning van het peloton, maar het leek allemaal toch aan te komen op de Citadel van Namen. Na de klim bleef het echter onrustig, waarbij onder meer Ilan Van Wilder en Wellens zich mengden. Op dertien kilometer van de aankomst trok Warren Barguil eens stevig door, maar het gat werd door Wellens gedicht.

In de laatste tien kilometer nam Cofidis het initiatief in het peloton, dat weer in omvang was toegenomen. De Franse ploeg had alle pijlen gezet op haar kopman Christophe Laporte, die na het seizoen naar Jumbo-Visma zou vertrekken. Cofidis rolde de rode loper uit voor Laporte, die het harde werk van zijn ploeg beloonde met de overwinning. Barguil bleef nog het dichtst in de buurt van zijn landgenoot en werd tweede. Tosh Van der Sande legde beslag op de derde plaats.

Uitslag Grand Prix de Wallonie 2021
1. Christophe Laporte (Cofidis)
2. Warren Barguil (Arkea-Samsic) allen in z.t.
3. Tosh Van der Sande (Lotto Soudal)
4. Dorian Godon (AG2R-Citroën)
5. Gianni Vermeersch (Alpecin-Fenix)

Parcours

De Grand Prix de Wallonie durft al eens wisselen van startplaats, en dat is dit jaar niet anders. Na Luik, Ligny, Chaudfontaine, Jambes en vorig jaar het geboortedorp van Philippe Gilbert, Aywaille, is het nu terug de buurt aan Blegny; een dorpje met zo’n 13.000 inwoners ten oosten van Luik. Daar worden de renners op gang geschoten voor een rit van net geen tweehonderd kilometer.

Gevolg van deze nieuwe startplaats is dat de beginfase een pak lastiger is dan in het verleden. Na twaalf kilometer wacht de Côte de Trasenster en na zo’n vijftig kilometer de Côte de Werbomont. Met die iets lastigere aanvangsfase is de kans niet klein dat er meteen een sterke vroege vluchtersgroep kan wegrijden.

Voor het middenrif van deze GP de Wallonie vlakt het parcours grotendeels af – voor zover dat kan op Waalse wegen – met passages langs Hamoir, Havelange en Yvoir, waar in een ver verleden ooit de wereldkampioenschappen op de weg plaatsvonden. Vorig jaar was deze tussenfase nog met enkele minder lastige hellingen gekleurd, maar dat is nu niet meer het geval.

Ook geen plaatselijke rondes en meerdere passages op de Citadel meer in de finale, die iets minder lastig is dan vorig jaar. Zo wacht de Côte d’Ermeton op veertig kilometer van de finish, terwijl de Tienne aux Pierres (3,4 km aan 4,7%) op zo’n vijftien kilometer van de streep is gelegen. Maar de beslissing zal, zoals zo vaak, op de Citadel van Namen (2,2 km aan 5%) moeten vallen.

De stijgingspercentages zijn bij die laatste klim, waar ook de aankomst gelegen is, iets vertekend. De eerste kilometers op lastige klinkertjes zijn een pak lastiger dan de slotkilometer op asfalt, die slechts licht vals plat oploopt. Als de renners de promenade hebben bereikt, is het opletten voor de vele bochten die nog voor wat chaos kunnen zorgen. Als eerste aanzetten kan dus een must zijn.

Woensdag 15 september: Blegny – Namen (199 km)
Start: 12.30 uur
Finish: tussen 17.25 en 18.00 uur

Favorieten

De UCI 1.Pro-status die de Grote Prijs van Wallonië vorig jaar veroverde, heeft de organisatie duidelijk geen windeieren gelegd. Het mag ook dit jaar weer acht WorldTeams ontvangen. Verder zijn er zeven ProTeams en vijf continentale formaties present.

En het is bij de ProTeams dat we meteen ook de grootste namen mogen zoeken. Alpecin-Deceuninck brengt met Mathieu van der Poel en Jasper Philipsen immers een ijzersterke tandem aan het vertrek. Wie het uitslagenlijstje van Van der Poel erbij neemt en alleen naar de UCI-koersen kijkt, zal Van der Poel misschien niet de rol van topfavoriet toebedelen. Maar gezien hij in het Belgische kermiscircuit twee lastige wedstrijden in Geraardsbergen en Izegem won – die laatste tegen Yves Lampaert, zit het met de vorm van MVDP gewoon snor. Dat moet ook wel, zo’n vijftien dagen voor het WK op de weg. In de GP de Wallonie mag hij dat nog eens bewijzen.

Geraakt Mathieu van der Poel klaar voor het WK? – foto: Cor Vos

Al zal ook Jasper Philipsen klaar staan om de handschoen op te nemen. In de Tour de France ontpopte de Limburger zich als absolute topsprinter met twee knappe ritzeges, maar we mogen ook niet vergeten dat Philipsen ook een uitstekend eendagscoureur is – zo eentje die gemakkelijk een heuvel overkomt en in de sprint bovenop de Citadel van Namen nooit kansloos is. Het is alleen een beetje afwachten hoe ploegleider Michel Cornelisse de rollen verdeelt.

Voorjaarsrevelatie Biniam Girmay kwam de voorbije weken vooral in het nieuws met pech. Zowel de Tour de Wallonie als het Circuit Franco-Belge moest de Eritreeër verlaten na een val en daarna duurde het een tijdje voor hij weer zijn gekende hoge niveau haalde. Maar in Canada was dit weekend wel te zien dat Girmay zijn benen van Gent-Wevelgem weer heeft teruggevonden. In Québec behoorde hij tot de betere renners toen er een sprintje bergop gereden moest worden, en laat dat nu juist het terrein zijn dat je ook op de Citadel van Namen vindt. In Montréal was hij echter ziek en moest hij opgeven. Is hij op tijd hersteld voor Wallonië?

De winnaar van de GP in Québec, Benoit Cosnefroy, maakt overigens ook de oversteek naar het Waalse Blegny. Hier krijgt hij echter niet het maximum van de sterren, omdat zijn eindsprint niet super is. Cosnefroy moet het vooral hebben van een late aanval, zoals hij ook in Québec de sprintersploegen verraste. Bovendien heeft hij met Greg Van Avermaet, Oliver Naesen en Clément Venturini nog enkele andere snelle mannen in de gelederen. Na zijn straffe stoot in Canada zal er nog meer op het wiel van de jonge Fransman worden gereden dan voordien.

Update: Cosnefroy maakt geen deel uit van de definitieve selectie van AG2R Citroën.

Biniam Girmay moet hopen op wat minder pech – foto: Cor Vos

Ook de ploegen die nog in strijd zijn tegen de degradatie uit de WorldTour zijn hier (uiteraard) aanwezig, met de 200 te verdienen UCI-punten in het achterhoofd. Waar we bij BikeExchange-Jayco, Movistar en EF Education-EasyPost niet echt kanshebbers zien – of Dion Smith en Odd Christian Eiking zouden ons moeten verrassen, staan Lotto Soudal en Israel-Premier Tech er goed voor. Deze twee ploegen vallen nu nog buiten de achttien zekere plaatsen, maar wie weet kunnen mannen als Dylan Teuns, Victor Campenaerts en Jasper De Buyst het tij hier keren.

Teuns is de meest opvallende naam aan het vertrek, omdat hij nog niet zo lang geleden de overstap maakte van Bahrain Victorious naar Israel-Premier Tech. Als winnaar van de Waalse Pijl weet hij perfect hoe hij aankomsten als deze moet aanpakken. Bovendien toonde hij blijk van goede vorm in de Tour of Britain. Getergd door het missen van het WK én om zijn nieuwe ploeg te redden van de degradatie, verwachten we hier een zeer gemotiveerde Limburger te treffen.

Jasper De Buyst schuiven we naar voor als de beste pion bij Lotto Soudal. Als De Buyst goed is, dan is hij ook écht goed en kan je hem overal inzetten. In de GP van Fourmies piloteerde hij zijn kopman Caleb Ewan nog probleemloos naar de zege, terwijl hij in het lastige Circuit de Wallonie en Egmont Cycling Race gewoon zelf een dichte ereplaats meegrabbelde. Dat moet hij ook hier kunnen, gezien zijn bronzen plak in 2019. Campenaerts en Gilbert zullen het eerder van een aanval moeten hebben.

Jasper De Buyst is dit najaar heel constant – foto: Cor Vos

Andere interessante namen uit België? Dan denken we meteen aan Dries Van Gestel: kopman bij TotalEnergies, maar vooral een van de meest constante pionnen van het najaar. Noem maar een willekeurige Belgische eendagskoers in de afgelopen weken, en wees zeker dat Van Gestel er top 10 reed – vaak zelfs podium. Alleen die absolute hoogvlieger mist nog. Verder kijken we ook uit naar Loic Vliegen (Intermarché-Wanty-Gobert), Milan Menten (Bingoal Pauwels Sauces WB), Kamiel Bonneu (Sport Vlaanderen-Baloise) en Dries De Pooter (Hagens Berman Axeon).

Verder is de snedige sprint van Tobias Halland Johannssen (Uno-X) altijd gevaarlijk, alleen blijkt het voor de supergetalenteerde Noor soms moeilijk om het af te maken. Al is hij er vaak dichtbij. Axel Zingle (Cofidis) deed dat wél in de Arctic Race of Norway vorige maand, maar hij moet wellicht knechten voor de nog rappere Bryan Coquard. En Warren Barguil is natuurlijk altijd gevaarlijk op dit terrein. De Fransman van Arkea-Samsic werd niet voor niets een jaar geleden nog tweede op de Citadel.

	Mathieu VAN DER POEL
	Biniam GIRMAY, Dylan TEUNS
	Bryan COQUARD, Jasper DE BUYST, Dries VAN GESTEL
	Tobias Halland JOHANNESSEN, Axel ZINGLE, Jasper PHILIPSEN, Warren BARGUIL

Deelnemerslijst
Website organisatie

Weer en TV

De renners moeten vrezen voor een zeer regenachtige editie van de Grote Prijs van Wallonië. Doorheen de dag zou er in de provincie Luik maar liefst 12 mm neerslag vallen, bij temperaturen van maximaal 18 graden Celsius. Windstoten boven de twee Beaufort blijven wel uit, als de Meteovista mogen geloven.

Tv-kijkers moeten woensdag bij Eurosport zijn. In de Player zenden ze vanaf 15.15 uur de GP van Wallonië uit, terwijl de Ronde van Slowakije de voorkeur krijgt op televisie. De Waalse RTBF-zender Tipik is vanaf 14.00 uur al present.