JulianDubbeld

• donderdag 3 februari 2022 om 07:15

De Ster van Bessèges is de eerste rittenkoers van het seizoen op Franse bodem. Voor de meeste renners dient deze wedstrijd slechts ter voorbereiding op de grotere koersen later in het voorjaar, maar een succesje in Frankrijk kun je begin februari maar beter al op zak hebben. Tim Wellens kan het bevestigen: hij won in 2021. Wie kunnen we de komende week verwachten? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De Ster van Bessèges heeft zijn bestaan te danken aan de Franse ondernemer Roland Fangille, die er in 1971 voor zorgde dat de rittenkoers het levenslicht zag. De ondernemer, die eigenlijk uit het noordwesten van Frankrijk kwam, runde sinds de jaren zestig een meubelbedrijf in Bessèges, waardoor hij verliefd werd op het departement de Gard en besloot dat er een wielerwedstrijd moest komen.

Fangille zag in de vijftig edities die volgden de Ster van Bessèges uitgroeien tot een gevestigde voorbereidingskoers voor Franse wielrenners – de laatste editie maakte hij niet meer mee omdat hij eind 2020 overleed aan de gevolgen van het coronavirus.

Ook de naam van een andere Fransman keert steeds maar weer terug als het gaat over de Ster van Bessèges. Namelijk die van Raymond Poulidor. De Franse publiekslieveling was een goede vriend van Fangille, reed de eerste editie en keerde jaarlijks terug als gast naar de wielerkoers. Sinds 2020 – het jaar na zijn overlijden – wordt de Souvenir Raymond Poulidor uitgereikt aan de winnaar van de derde etappe.

Raymond Poulidor een aantal jaar terug – foto: Cor Vos

Op de erelijst van de koers door de Gard zien we voornamelijk Fransmannen, met winnaars als Lilian Calmejane, Benoît Cosnefroy, Jonathan Hivert en Jérôme Coppel in de afgelopen jaren. Toch moet ook gezegd worden dat Nederlanders en Belgen hier vroeg in het seizoen het over het algemeen goed doen.

Niet minder dan elf keer ging er een Belg met de eindzege aan de haal in de Ster van Bessèges. Jo Planckaert is met twee eindzeges zelfs mede-recordhouder, samen met Coppel en Jean-Luc Molineris. Ook onder meer Nick Nuyens, Niko Eeckhout en Eddy en Willy Planckaert wonnen deze koers. Jan Raas, Cees Priem, Bert Oosterbosch, Adrie van der Poel, Frans Maassen, Ad Wijnands en Jean-Paul van Poppel zijn de winnaars aan Nederlandse kant.

Laatste tien winnaars Ster van Bessèges
2021: Tim Wellens
2020: Benoît Cosnefroy
2019: Christophe Laporte
2018: Tony Gallopin
2017: Lilian Calmejane
2016: Jérôme Coppel
2015: Bob Jungels
2014: Tobias Ludvigsson
2013: Jonathan Hivert
2012: Jérôme Coppel

Vorig jaar

Tim Wellens op weg naar de rit- en eindzege – foto: Cor Vos

Tim Wellens kroonde zich vorig jaar tot eindwinnaar van de Ster van Bessèges. De Belg van Lotto Soudal had die eindzege te danken aan een dubbelslag in de derde etappe naar Bessèges. In een levendige etappe, met onder meer de Col de Portes, de Col des Brousses en de Côte de Tharaux die voor vuurwerk zorgden, reed Wellens op zestien kilometer van de meet weg uit een kleine kopgroep, waarna hij alleen over de meet kwam. Zijn voorsprong van 37 seconden gaf hij in de twee etappes die resteerden niet meer uit handen, met dank aan een sterke slottijdrit waarin hij vierde werd.

De Ster van Bessèges 2021 draaide echter niet alleen om Wellens. In de overige vier etappes heugen we ons nog de solo van Filippo Ganna (vierde etappe) en de tijdritzege van de Italiaan (slotrit). De eerste twee vlakkere etappes werden gewonnen door Christophe Laporte en Timothy Dupont, die knap Giacomo Nizzolo en Pierre Barbier voorbleef en zijn ploeg Bingoal-Wallonie Bruxelles al vroeg in het seizoen een (relatief) grote vis cadeau gaf.

Eindklassement Ster van Bessèges 2021
1. Tim Wellens (Lotto Soudal) in 13u56m22s
2. Michał Kwiatkowski (INEOS Grenadiers) op 53s
3. Nils Politt (BORA-hansgrohe) op 59s
4. Jake Stewart (Groupama-FDJ) 1m12s
5.  Mads Würtz Schmidt (Israel Start-Up Nation) 1m19s

Parcours

De Ster van Bessèges telt dit jaar vijf etappes. Net als voorgaande jaren opent de wedstrijd door de Gard relatief makkelijk, met een openingsrit die wellicht gaat eindigen in een massasprint. Het venijn zit hem opnieuw in de staart, met een zware bergrit op de voorlaatste dag en een klimtijdrit naar Alès op dag vijf. In totaal worden er 627 kilometers afgewerkt in de rittenkoers.

Woensdag 2 februari, etappe 1: Bellegarde – Bellegarde (160 km)

De eerste etappe van de Ster van Bessèges is de makkelijkste. Met slechts 500 hoogtemeters is de kans groot dat er gesprint gaat worden in deze rit, die de renners in 160 kilometer van en naar Bellegarde voert. De afgelopen jaren gebeurde dat immers ook, ondanks de stijgende laatste kilometer. De Côte de la Tour (600 meter aan 6,3%) moet namelijk voor iedere sprinter te overleven zijn. Christophe Laporte is de laatste coureur die won in Bellegarde.

Start: 12.45 uur
Finish: rond 16.30 uur

Donderdag 3 februari, etappe 2: Saint-Christol-lèz-Alès – Rousson (156 km)

De tweede etappe voert het peloton van Saint-Christol-lèz-Alès naar Rousson. In de 156 kilometer lange rit krijgen de renners voor het eerst wat hoogtemeters voorgeschoteld, met een klim van 4,3 kilometer aan 5,5 procent en een klim van 6,4 kilometer aan 4,5 procent als grootste obstakels. De renners (sprinters?) die dit overleven, mogen zich opmaken voor een heuveltje van 1,8 kilometer naar de meet met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,3 procent. Zouden de Mads Pedersens, Daryl Impeys en Bryan Coquards van deze wereld dit kunnen?

Start: 12.50 uur
Finish: rond 16.30 uur

Vrijdag 4 februari, etappe 3: Bessèges – Bessèges (155 km)

Op vrijdag wordt de Souvenir Raymond Poulidor uitgereikt aan de winnaar van de derde rit. In en rondom Bessèges staan er vier gecategoriseerde beklimmingen op het menu, goed voor een totaal van 2200 hoogtemeters in 155 kilometer. De Dieusses (5,8 kilometer aan 3,7%), de Col de Portes (6,9 kilometer aan 3,6%) en de Côte de Tharaux (4,3 kilometer aan 4,6%) moeten in de beginfase voor wat vermoeidheid zorgen bij de renners, waarna de Col des Brousses (5,3 kilometer aan 3,6%) en de Col de Trelis (2,4 kilometer aan 6,5%) voor een klassieke finale gaan zorgen. Tim Wellens legde hier vorig jaar de basis voor zijn eindzege.

Start: 12.55 uur
Finish: rond 16.35 uur

Zaterdag 5 februari, etappe 4: Saint-Hilaire-de-Brethmas – Le Mont Bouquet (146 km)

De voorlaatste etappe is de koninginnenrit. Na een jaartje afwezigheid keert de aankomst op Le Mont Bouquet weer terug in de Ster van Bessèges. De klim van eerste categorie is met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,1% steil, maar met 4,6 kilometer niet heel erg lang. Niet alleen de klimmers verwachten we hier van voren, ook de klassiekerspecialisten moeten hier op een goede dag mee kunnen doen. Een renner als Alberto Bettiol kon hier twee jaar geleden bijvoorbeeld vierde worden. Ben O’Connor ging er toen met de zege vandoor. De 140 kilometer voor aanvang van de slotklim dienen slechts als opwarmertje.

Start: 13.05 uur
Finish: rond 16.35 uur

Zondag 6 februari, etappe 5: Alès – Alès (11 km)

In Alès eindigt de 52e editie van de Franse rittenkoers. Een korte, vlakke tijdrit met een venijnig klimmetje zal uitwijzen wie zich in 2022 eindwinnaar mag noemen. Elf kilometer is de chrono in totaal, waarvan de laatste 2,6 kilometer stijgen met een gemiddeld percentage van 5,8%. Dat hier nog grote verschillen kunnen ontstaan, bewees Filippo Ganna vorig jaar.

Start: 13.15 uur (eerste renner)
Finish: rond 15.50 uur (laatste renner)

Favorieten

De organisatie van de Ster van Bessèges zal zeer tevreden zijn met de deelnemerslijst. Negen WorldTeams en de beste ProTeams op de UCI-ranking reizen af naar de koers, dus zal het niveau erg hoog liggen. Zeker als je bedenkt dat een aantal van de beste WorldTeams hun kopmannen meenemen naar Frankrijk.

INEOS Grenadiers is zo’n ploeg bijvoorbeeld. Het Britse sterrenensemble staat eigenlijk altijd wel met sterke renners aan de start van de wedstrijden die ze rijden, maar het team doet er in Bessèges nog een schepje bovenop door een van de absolute kopmannen mee te nemen. Namelijk olympisch kampioen Richard Carapaz. De Ecuadoraan vindt in de Gard geen parcours op maat, maar als hij met overmacht de bergrit naar Le Mont Bouquet weet te winnen, moet hij in staat zijn om ver te komen in het algemeen klassement.

De vraag is echter: hebben de Grenadiers geen betere troef om uit te spelen? Michał Kwiatkowski bijvoorbeeld, die vorig jaar tweede werd. De Pool moet de schade beperken in de bergetappe en daarna in de slottijdrit proberen zo dicht mogelijk bij de eindzege te komen. De heuvelachtige derde etappe is daarnaast op zijn lijf geschreven. Kansen genoeg dus, zou je zeggen. Zeker als je weet dat Filippo Ganna hier ook nog eens aanwezig is. De wereldkampioen tijdrijden maakt misschien nog wel de meeste kans van allemaal. Ja, hij is de minst goede klimmer van de drie. Maar in de tijdrit kan hij heel veel tijd goedmaken. Als we kijken naar vorig jaar, dan zien we dat hij in de elf kilometer rond Alès 29 seconden dichtreed op Wellens en 34 seconden op Kwiatkowski.

Ganna won vorig jaar twee etappes – foto: Cor Vos

Verder kijkend naar de andere ploegen komen we snel uit EF Education-EasyPost. Die hebben namelijk met Alberto Bettiol een renner binnen de gelederen die hier de afgelopen jaren steeds erg goed presteerde – en een parcours op zijn maat vindt. De Italiaan kampte in december echter met een trainingsachterstand door een ontsteking in zijn dikke darm. De vraag is of Bettiol zijn achterstand in anderhalve maand tijd heeft ingehaald. Zo ja, dan zal hij er staan. In 2020 eindigde hij als vierde op Le Mont Bouquet en won hij zelfs de tijdrit. In de GP La Marseillaise testte hij de benen al eens.

Bij UAE Team Emirates verwachten we veel van Diego Ulissi, die zich eveneens liet opmerken in de GP La Marseillaise. De 32-jarige Italiaan reed nog nooit de Ster van Bessèges, maar moet op dit parcours zeker goed uit de voeten kunnen. De aankomst heuvelop in de tweede etappe ligt hem zeker, net als de derde etappe. Als Ulissi dan de schade beperkt op Le Mont Bouquet en in de tijdrit, kan hij zomaar eens deze koers gaan winnen. Alessandro Covi is een naam die we beter ook maar even vermelden.

Nederlandse kans op succes is er met Bauke Mollema. De renner van Trek-Segafredo kende vorig jaar een erg goed voorseizoen met zeges in de Tour des Alpes-Maritimes et du Var en de Trofeo Laigueglia en wil dat dit jaar nog eens overdoen – met bijvoorbeeld een zege (of meer) in de Ster van Bessèges. Dan zal hij wel nog een paar procentjes beter moeten zijn dan vorig jaar: toen kwam hij er hier nog niet aan te pas. Al moet gezegd worden dat hij toen ook pas zijn eerste wedstrijdkilometers maakte na een vervelende blessure. Dat is nu niet het geval.

Bauke Mollema op de Ventoux – foto: Cor Vos

Twee rookies willen we ook nog tussen de favorieten scharen. De een heeft er al een profseizoen op zitten, de ander debuteert dit jaar als profwielrenner. Jay Vine van Alpecin-Fenix moet hier een eind kunnen komen, met in zijn zak al een tweede plaats in de Ronde van Turkije en een sterk Vuelta-debuut vorig jaar. Tobias Halland Johannessen won vorig jaar de Tour de l’Avenir en is deze winter overgeheveld naar de hoofdmacht van Uno-X. Zowel de heuvels als de bergen liggen hem goed, dus zal hij deze week méér zijn dan alleen maar een figurant. Wordt de 22-jarige Noor de verrassing?

Tot slot: zeven van de tien laatste edities werden door een Fransman gewonnen. Nu zegt dat niet zoveel over de editie van 2022, maar het is wel goed om rekening te houden met de Fransen – die ook zeker niet kansloos zijn. Op de deelnemerslijst prijken de namen van Clément Champoussin en Thibaut Pinot, maar zij zijn nog weleens wisselvallig. Kennen ze een goede week, dan gaan we zeker vuurwerk zien. Ook is het uitkijken naar de verrichtingen van Pierre Latour. Tour-revelatie Franck Bonnamour moet de Ster van Bèsseges noodgedwongen aan zich voorbij laten gaan: de renner van B&B Hotels-KTM kwam in de GP La Marseillaise ten val en neemt een paar dagen rust.

Sprinters

De Ster van Bessèges is er niet per se voor de sprinters. Wie geen viaduct kan overleven, kan maar beter thuisblijven. Toch zijn er een aantal snelle mannen gewoon bij aanstaande woensdag. Ze zien sprintkansen in de eerste en tweede etappe – maar dan moeten ze de heuveltjes in de slotfase wel goed verteren. Pascal Ackermann is op papier de snelste renner in het zuiden van Frankrijk, maar op deze aankomsten is hij niet favoriet voor de ritzege. Mads Pedersen, Daryl Impey en Bryan Coquard moeten dit beter kunnen.

Wat kan Mads Pedersen? – foto: Cor Vos

Verder is het ook letten op Edward Theuns, Jake Stewart en Hugo Hofstetter, die zijn afgereisd naar de Gard om zich voor te bereiden op het klassieke voorjaar. Ook is het uitkijken naar de prestaties van Arne Marit, die in 2021 met de GP du Morbihan zijn eerste grote vis binnenhengelde.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Filippo Ganna
*** Richard Carapaz, Michał Kwiatkowski
** Diego Ulissi, Alberto Bettiol, Jay Vine
* Clément Champoussin, Thibaut Pinot, Bauke Mollema, Tobias Halland Johannessen

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

De renners hebben niks te klagen over het weer in de Gard. Als de voorspellingen van Buienradar kloppen, blijft hen regen bespaard en koersen ze vijf dagen in de zon. De temperatuur ligt tussen de 14 en 17 graden Celsius. Er waait een matige wind uit het noorden. De wedstrijd is, in tegenstelling tot vorig jaar, niet live op televisie te zien.