Voorbeschouwing: Wereldbeker Hoogerheide 2022
zondag 23 januari 2022 om 08:00

Voorbeschouwing: Wereldbeker Hoogerheide 2022

Zonder titelverdediger, recordhouder en local favorite Mathieu van der Poel trekken de dames en heren crossers zondag 23 januari voor een laatste keer fel van leer in de Wereldbeker 2021-2022. Hoewel de klassementen al beslist zijn, geldt de klassieker op de veldritkalender al jaren als generale repetitie op het WK een week later. WielerFlits blikt vooruit op de GP Adrie van der Poel!

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Historie

Het was op 20 februari 2000 dat in Hoogerheide een afscheidscross voor Adrie van der Poel werd georganiseerd. Een mooi presentje voor de Noord-Brabander na een profloopbaan van twintig jaar. Zowel de UCI als de KNWU vonden het een geslaagd event, waarna ze in Hoogerheide de vraag kregen om de wedstrijd verder uit te bouwen. De GP Adrie van der Poel was geboren.

Het organiserend Wielercomité GP Adrie van der Poel bestaat ondertussen 22 jaar en wordt nog steeds geleid door voorzitter Jan Prop. Ook Adrie zelf maakt deel uit van het comité, als parcoursbouwer. In 2003 werd Hoogerheide onderdeel van de Wereldbeker. We tellen af naar de zestiende uitgave van zondag, nadat de editie van vorig seizoen niet kon doorgaan. In 2023 is de deelgemeente van Woensdrecht opnieuw het decor voor het WK veldrijden, voor de derde keer in vijftien jaar tijd.

Sinds 2015 won Mathieu van der Poel vijf van de zes verreden edities van zijn vaders cross. Alleen Lars van der Haar doorbrak zijn hegemonie in 2017, Mathieu werd die dag slechts 24ste. Bij de vrouwen veel verschillende winnaressen de afgelopen jaren, al stond er in de laatste twee Wereldbekers in Hoogerheide geen maat op Lucinda Brand. Vorig jaar ging de cross in West-Brabant niet door vanwege de coronacrisis; dit seizoen is Hoogerheide de afsluiter van de Wereldbeker.

Laatste tien winnaars in flag-nl Hoogerheide
Mannen
2020-2021: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019-2020: flag-nl Mathieu van der Poel
2018-2019: flag-nl Mathieu van der Poel
2017-2018: flag-nl Mathieu van der Poel
2016-2017: flag-nl Lars van der Haar
2015-2016: flag-nl Mathieu van der Poel
2014-2015: flag-nl Mathieu van der Poel
2013-2014: flag-cz Zdeněk Štybar (flag-wc WK)
2012-2013: flag-cz Martin Bina
2011-2012: flag-be Kevin Pauwels

Vrouwen
2020-2021: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019-2020: flag-nl Lucinda Brand
2018-2019: flag-nl Lucinda Brand
2017-2018: flag-be Sanne Cant
2016-2017: flag-nl Marianne Vos
2015-2016: flag-nl Sophie de Boer
2014-2015: flag-it Eva Lechner
2013-2014: flag-nl Marianne Vos (flag-wc WK)
2012-2013: flag-nl Marianne Vos
2011-2012: flag-nl Marianne Vos


Vorige editie

Van der Poel oppermachtig
In de thuishaven van zijn familie kon wereldkampioen Mathieu van der Poel het altijd gezellige Brabantse publiek niet anders dan trakteren op een galavoorstelling. Maar dat is daar in Hoogerheide altijd verdraaid lastig, vanwege het gangbare parcours. Ook in de laatste editie bleef de kopgroep lang samen en waren de achtervolgers – hoewel op de limiet – nooit veraf.

Uiteindelijk had de crosser van Alpecin-Fenix aan één ferme versnelling halverwege de zesde ronde genoeg om de definitieve bres te creëren. Hij diepte zijn bonus langzaam uit en reed onbedreigd naar zijn vijfde zege in Hoogerheide. Toon Aerts verzekerde zich er voor het tweede jaar op rij van de eindzege in de Wereldbeker.

Wereldbeker flag-nl Hoogerheide 2020, mannen
1. flag-nl Mathieu van der Poel
2. flag-be Toon Aerts op 38s
3. flag-be Eli Iserbyt op 43s
4. flag-be Michael Vanthourenhout op 49s
5. flag-be Tim Merlier op 50s
Verslag en uitslag

Tumultueus slot bezorgt Alvarado dubbele kater
Waar Aerts bij de mannen een minieme voorsprong in de tussenstand voor de Wereldbeker had ten opzichte van Wout van Aert, zo was dat ook bij de vrouwen het geval tussen leidster Ceylin del Carmen Alvarado en uitdager Annemarie Worst. Op het draaien-en-keren-parcours in Hoogerheide lukte het aanvankelijk niemand om het verschil te maken.

Lucinda Brand maakte in de afdaling op de schuine kant bovendien een foutje, waardoor ze viel en aan een inhaalrace moest beginnen. Vlak voor het ingaan van de slotronde leek zij wel een beslissende demarrage te plaatsen. Alvarado bleek echter de sterkste, maar ook zij ging op de schuine kant onderuit. Dat was vlak voor de finish: weg winst en weg Wereldbeker-zege. Brand mocht het zegegevaar maken en achter haar verzekerde Worst zich van eindwinst. Alvarado werd zesde.

Wereldbeker flag-nl Hoogerheide 2020, vrouwen
1. flag-nl Lucinda Brand
2. flag-nl Annemarie Worst op 3s
3. flag-be Sanne Cant op 4s
4. flag-nl Yara Kastelijn op 5s
5. flag-gb Evie Richards op 10s
Verslag en uitslag


Parcours

De Wereldbeker in Hoogerheide komt vaak als een warm welkom voor de crossers. Het is een wedstrijd aan een hoge intensiteit, vanwege het snelle karakter van de omloop. De Brabantse Wal is het decor voor de GP Adrie van der Poel, waarvan het parcours op nog geen kilometer van het – inmiddels gesloopte – ouderlijk huis ligt. De ronde is uitgetekend door Van der Poel senior (met hulp van Marc Dierickx) zelf en in de loop der jaren is het ook nauwelijks veranderd. Er zitten de nodige bochten in de omloop, maar ook een aantal rechte stukken. Het voornaamste doel dat de organisatie stelt: overzicht bieden aan het publiek.

Vanwege corona zijn toeschouwers dit jaar niet welkom. Toch is er ook nu niets veranderd aan het parcours, waarvan de organisatie al een aantal jaar is uitgeroepen tot beste in de Wereldbeker. Kenmerkend voor het rondje zijn de passages door het bos over de Brabantse Wal, de bekende U-bocht om de boom en de trappen – die de naam Stairway to Heaven draagt, vernoemd naar het iconische nummer van rockband Led Zeppelin – vlak voor het einde van de ronde op de hellende Scheldeweg. Daar waar Mathieu van der Poel in 2018 ook Nederlandse kampioen op de weg werd. De totale lengte herbergt ruim drie kilometer.


Programma & informatie

Programma zondag 23 januari 2022
13u40: Elite en beloften vrouwen
15u05: Elite en beloften mannen

Locatie
Centrum Hoogerheide (Scheldeweg)

Website organisatie
Twitter organisatie

Voorlopige deelnemerslijsten

Tussenstand Wereldbeker Mannen:
1. flag-be Eli Iserbyt – 445 punten*
2. flag-be Michael Vanthourenhout – 335 punten
3. flag-be Toon Aerts – 327 punten
4. flag-be Quinten Hermans – 280 punten
5. flag-nl Lars van der Haar – 251 punten
6. flag-nl Corné van Kessel – 220 punten
7. flag-be Laurens Sweeck – 207 punten
8. flag-be Toon Vandebosch – 202 punten
9. flag-be Daan Soete – 197 punten
10. flag-be Vincent Baestaens – 196 punten
* Iserbyt is niet meer te achterhalen

Tussenstand Wereldbeker Vrouwen:
1. flag-nl Lucinda Brand – 402 punten**
2. flag-nl Denise Betsema – 343 punten
3. flag-nl Puck Pieterse – 325 punten
4. flag-nl Fem van Empel – 293 punten
5. flag-nl Shirin van Anrooij – 216 punten
6. flag-nl Marianne Vos – 214 punten
7. flag-nl Inge van der Heijden – 207 punten
8. flag-nl Annemarie Worst – 192 punten
9. flag-hu Blanka Kata Vas – 190 punten
10. flag-fr Hélene Clauzel – 190 punten
** Brand is niet meer te achterhalen

De Knegt: “Wereldbeker heeft wat van de charme verloren”
Hoogerheide was normaliter het orgelpunt van de Wereldbeker. Omdat alle klassementen nu al beslist zijn, is daarvan geen sprake. Deze winter bestond deze reeks UCI-crossen voor het eerst uit zestien manches. “Je ziet nu toch wel een beetje de devaluatie van de Wereldbeker”, vindt de Nederlandse bondscoach Gerben de Knegt. “In Flamanville waren afgelopen weekend vooral veel vrouwelijke toprensters niet aanwezig. Richting het WK begrijp ik goed dat zij een trainingskamp verkozen boven de Wereldbeker in Frankrijk. Maar Annemarie Worst heeft voor Hoogerheide bijvoorbeeld ook al afgezegd”, stipt hij aan.

“Zij heeft niets meer om voor te rijden en zet vol in op het WK”, gaat De Knegt verder. “Je ziet nu wel dat de laatste wedstrijd minder belangrijk is. Voorheen stond in Hoogerheide vaak de eindwinst in de Wereldbeker op het spel, maar dat is nu in geen enkele categorie meer het geval. Daardoor heeft het wel een beetje aan prestige ingeboet. Ik sprak de UCI-dame in Flamanville. Ze was een beetje teleurgesteld dat er weinig deelnemers waren. Ik heb haar gezegd dat de UCI het daar een klein beetje zelf naar gemaakt heeft, door zo veel wedstrijden erin op te nemen. En dan zegt iedereen er iets van, maar de UCI luistert niet.”

Toch kijkt hij uit naar de laatste Wereldbeker van het jaar. “Iedereen wil graag met een goed gevoel in Hoogerheide afsluiten. Dat gevoel is belangrijk voor het WK een week later.”

Bondscoach Gerben de Knegt – foto: Cor Vos


Favorieten

Zoals Gerben de Knegt hierboven dus stelt, is de Wereldbeker-finale in Hoogerheide verworven tot een ererondje voor eindwinnaars Eli Iserbyt, Mees Hendrikx en Lucinda Brand. Omdat er door de coronaregels in Nederland geen jeugdwedstrijden mogen plaatsvinden, zal er geen aparte U23-wedstrijd voor de mannen zijn. Zij rijden dus in de elitewedstrijd mee. Voor de beloften-vrouwen geldt dat al heel het seizoen. Daar is overigens als enige het klassement nog niet beslist. Puck Pieterse verdedigt een voorsprong van 32 punten op Fem van Empel. Die laatste moet dus winnen en Pieterse mag dan geen punten pakken.

Mannen
Op de spectaculaire omloop in Hoogerheide was het van 2015 tot en met 2018 vrijwel jaarlijks een tweestrijd tussen Mathieu van der Poel en Wout van Aert. Maar in de laatste twee edities niet. Toen was het Toon Aerts die de thuisrijder het meeste weerwerk bood. In beide gevallen had de nu 28-jarige Belg die prestaties ook nodig om zich te verzekeren van de eindzege in de Wereldbeker. Hoewel Aerts altijd komt bovendrijven op zware, modderige parcoursen, is hij geen veelwinnaar. Deze winter staat de teller ‘slechts’ op drie. Maar na drie bronzen WK-medailles op rij, weet hij als geen ander naar deze periode toe te leven.

Toon Aerts was al twee keer tweede; driemaal scheepsrecht? – foto: Cor Vos

De reden dat Aerts niet meer zeges op zijn erelijst zette in een seizoen waar Van der Poel en Van Aert slechts heel weinig in actie kwamen, is door de opmars van Eli Iserbyt. De 24-jarige Belg van Pauwels Sauzen-Bingoal is deze winter definitief doorgestoten naar de top. Hij won al dertien keer dit seizoen, staat bovenaan de UCI Ranking en is al zeker van de Wereldbeker. Bovendien heeft hij een reputatie hoog te houden: als junior won hij al eens in Hoogerheide en dat kunstje herhaalde hij in zijn laatste twee jaar bij de beloften opnieuw. Hij kan zondag zijn stempelkaart volmaken en zijn Wereldbeker-eindzege extra glans geven.

Maar dan moet hij wel afrekenen met zijn kwelgeest van de laatste jaren: Tom Pidcock. De twee jaar jongere Brit van INEOS Grenadiers volgt vaak – al dan niet terecht – in dezelfde zucht met Van der Poel en Van Aert. Het multitalent reed deze winter elf wedstrijden. Alleen bij zijn debuut in Boom (zevende), in Val di Sole (derde), in Dendermonde (achtste) en in Hamme (vijfde) eindigde hij buiten de eerste twee. Hij won beide eerdere Nederlandse Wereldbekers in Rucphen en Hulst door Iserbyt rechtstreeks te verslaan. Flamanville sloeg hij voorbije week over: Pidcock werkte met zijn wegploeg een trainingsstage op Mallorca af.

Hoe hij daarop reageert, is daarom nog even de vraag. Datzelfde geldt voor Lars van der Haar, die na zijn glorietocht op het NK de Wereldbeker in Normandië ook oversloeg. Hij legde de afgelopen twee weken de basis voor zijn ultieme hoofddoel deze winter: het WK. In 2017 was de Terriër uit Woudenberg overigens de laatste winnaar van deze cross die anders heet dan Mathieu van der Poel. Maar behoudens zijn tweede plek in 2013 (eerste winter als elite) eindigt Van der Haar steevast tussen plek vijf en negen in Hoogerheide. Maar gezien zijn seizoen en de vorm waar de Europees kampioen insteekt, is een podiumplaats reëel.

Van hetzelfde laken een pak voor Michael Vanthourenhout. Voor hem is het in Hoogerheide altijd hetzelfde liedje: (bijna) alles of niets. Ofwel eindigt hij bij de eerste vier, ofwel vér in de achterhoede. Gezien zijn huidige winter – de renner van Pauwel Sauzen-Bingoel eindigde in negentien van zijn 25 crossen bij de eerste vijf en nergens buiten de eerste acht – lijkt dat laatste scenario uitgesloten. Quinten Hermans doet het zelfs nog beter: in 21 van zijn 24 wedstrijden werd hij op z’n laagst vijfde. Hoewel hij als belofte in 2016 won (voor Iserbyt), is de crosser van Tormans bij de profs nooit verder geraakt dan een zevende plek in 2019.

Verder is het nog opletten voor Laurens Sweeck, die moed mag putten uit zijn tweede plek op het BK (weliswaar in het zand, zijn specialiteit), de vierde stek in Flamanville en vooral zijn overwinning in Hamme. In het verleden werd hij twee keer vierde (in 2016 en 2018) te Hoogerheide. Diezelfde plek haalde Clément Venturini ook bij zijn laatste deelname in 2017. De Franse sprinter richtte zich in de jaren daarna echter steeds meer op de weg en reed de voorbije winters in het shirt van AG2R Citroën slechts nog een handvol crossen. Van bij de beloften schuilt het grootste gevaar in Ryan Kamp, al hebben de U23-coureurs allemaal liever een zwaarder parcours.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Toon Aerts
** Tom Pidcock, Eli Iserbyt
* Lars van der Haar, Michael Vanthourenhout, Quinten Hermans


Vrouwen

Als er niemand verstoppertje speelt met het oog op het WK (wat ook niet veel zin heeft, want het technische Hoogerheide is niet te vergelijken met het snelle parcours in Fayetteville, waar op een compleet andere ondergrond een veel langere kliminspanning nodig is), krijgen we op de Brabantse Wal een prachtig affiche voorgeschoteld. Topfavoriete is Marianne Vos. De 34-jarige levende legende van Jumbo-Visma is recordhouder met vijf zeges in Hoogerheide. Ze vindt er een parcours op haar maat, net als tijdens de Wereldbeker en het NK in Rucphen. Rijdt Vos maar eens los op een omloop met weinig breekpunten.

Haar grote uitdager zal – zoals in de wedstrijden waarin zij zélf niet de favoriete is – Lucinda Brand zijn. De 32-jarige wereldkampioene uit Dordrecht werd deze winter twee keer vijfde, een keer vierde, twee keer derde en vier keer tweede. De overige zeventien wedstrijden schreef ze op haar naam. Twee van die tweede plaatsen waren overigens in Rucphen: tijdens de Wereldbeker half december en op het NK twee weken geleden, Brands laatste wedstrijd. Twee keer nam Vos daar de maat van haar. De laatste keer dat beiden in Hoogerheide tegen elkaar reden (2019), was de renster van Baloise Trek Lions echter beter. Wie is dat dit jaar?

Nog een veldrijdster die aan een zeer constant seizoen bezig is, is Denise Betsema. De 28-jarige Waddeneilandbewoonster (Texel) van Pauwels Sauzen-Bingoal heeft weliswaar niet een bijster goed trackrecord in Hoogerheide (ze werd in 2019 zevende, maar die uitslag werd omwille van haar positieve dopingtest geschrapt), maar ook zij moet op het parcours in West-Brabant goed uit de voeten kunnen. Betsema staat er namelijk om bekend heel vlakke wedstrijden te rijden. Omdat het in Hoogerheide nergens echt lastig is, is het lastig om haar kwijt te spelen. Anderzijds moet ze zelf een list verzinnen om weg te geraken.

Net omdat deze Wereldbeker sowieso al lastig te voorspellen is, er WK-belangen spelen én de top van het vrouwenveldrijden sowieso dichtbij elkaar ligt, liggen er meer kapers op de kust. Zo won Fem van Empel (Pauwels Sauzen-Bingoal) afgelopen weekend nog haar tweede Wereldbeker, dit keer in Flamanville. Daar rekende ze in een lange sprint met twee af met Puck Pieterse (Alpecin-Fenix). De 19-jarige Nederlandse dames kloppen nadrukkelijk aan de poort en kunnen in een technische cross zoals deze weerwerk bieden aan de gevestigde orde. Vooral Pieterse hikt al een tijdje tegen een grote zege aan, wellicht is het voor zondag.

Als we Van Empel en Pieterse noemen, dan volgt in een zucht ook dat andere toptalent: de 20-jarige Hongaarse Blanka Kata Vas. De veldrijdster van SD Worx won dit seizoen de Moeder aller crossen in Overijse, maar buiten een nieuwe nationale titel bleef het daar deze winter vooralsnog bij. Vas rijdt voor het eerst in Hoogerheide en moet zich er wapenen tegen een hele Nederlandse enclave. Ook Shirin van Anrooij en de steeds beter in vorm verkerende Ceylin del Carmen Alvarado – die met Hoogerheide bovendien nog een rekening heeft openstaan – zullen hun partij meeblazen.

Verder is het oppassen voor Sanne Cant – het WK komt eraan en ook haar vorm is stijgende – en in iets mindere mate Silvia Persico, Hélene Clauzel en de nog piepjonge 18-jarige Line Burquier. Zij kroonde zich onlangs als eerstejaars belofte tot Frans kampioene bij de elite. De nieuwe rijzende ster werd mondiaal tussen de elites eerder al achtste in Zonhoven, zesde in Overijse en tiende in Besançon. Voor de goede verstaander: allemaal Wereldbekers. Best knap, op die leeftijd.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Marianne Vos
** Lucinda Brand, Denise Betsema
* Fem van Empel, Puck Pieterse, Blanka Kata Vas


Weer en TV

De Wereldbeker in Hoogerheide is zondag op drie zenders live te zien. Zowel op Eurosport, de NOS en Sporza kun je rond half twee inschakelen voor de vrouwencross en net voor drie uur voor de veldrit bij de mannen. Via de Eurosport Player en NOS.nl kun je ook live via internet kijken. Bespreek het wedstrijd verloop in de Volg Hier van WielerFlits.

Volgens Meteovista.be kunnen de crossers zondag fijn weer verwachten. Ondanks dat het weercijfer slechts een vijf krijgt, blijft het wel de gehele dag droog en staat er slechts een klein briesje. ’s Middags is er bovendien af en toe ruimte voor de januarizon.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.