Koen Bouwman (21) is dit najaar stagiair bij LottoNL-Jumbo en kijkt zijn ogen uit. Voor renners zonder contract in 2016 komt er zo tegen het einde van het wielerseizoen een spannende tijd aan. Ook voor Bouwman, die zichzelf tot aan zijn 22^ste gaf om de stap naar de profs te maken. Maar hoe werkt dat nu precies, stagiair zijn?

Bouwman omschrijft zichzelf als een nuchtere, sociale jongen die zich soms nog wel eens iets te veel wegcijfert voor anderen. Dit jaar is hem in ieder geval duidelijk geworden waar zijn specialiteit ligt als renner. “Dit seizoen is mijn gewicht eigenlijk nog lager uitgevallen dan normaal, terwijl mijn wattages alleen maar omhoog zijn gegaan. Dat geeft dus aan dat het aantal Watt per kilogram is gestegen. Ik ben daarom denk ik een renner die lange beklimmingen moet kunnen overleven. Daarnaast kan ik op zich wel aardig tijdrijden. Kort samengevat: een klimmer die een klassement kan rijden in de kleinere etappekoersen met een tijdrit erin.”

Spekenbrink brengt Bouwman onder bij SEG Racing
Maar eerst gaan we terug naar 2014, wanneer het al vrij vroeg vaststaat dat de jongeling uit Ulft de Jo Piels-ploeg gaat verlaten. “Ik zou naar het opleidingsteam van Giant-Shimano gaan. Via Iwan Spekenbrink kreeg ik op een gegeven moment echter te horen dat het niet doorging, omdat het Development Team ermee stopte. Toen hebben we een aantal afspraken gemaakt met elkaar. Iwan heeft direct gezegd dat zij een team voor mij zouden zoeken dat gelijkwaardig was aan het Giant-Shimano Development Team. Een week later zat ik bij het managementbureau SEG Cycling op het kantoor in Amsterdam. Dat voelde gelijk heel goed en ze hadden het beste met me voor. Ik heb geen moment getwijfeld en nog diezelfde dag het contract ondertekend.”

Door zijn overstap naar de fonkelnieuwe SEG Racing-ploeg, staat Bouwman (evenals alle andere renners die een contract bij die ploeg tekenen) twee jaar onder contract bij SEG Cycling. De renner komt daardoor in een hele nieuwe situatie terecht: “Als je een bestaande ploeg bent, heb je natuurlijk nog heel veel materiaal van de voorgaande jaren, bijvoorbeeld. Dat heb je met een nieuwe ploeg niet. De bedoeling was dat we onze trainingsfiets en de tijdritfiets in januari thuis zouden krijgen. Die kregen we nu bijvoorbeeld in februari. Daar moet je voor jezelf heel reëel in zijn en niet verwachten dat alles direct goed is. In de loop van het jaar was echter wel alles super goed geregeld.”

Ik zou naar Giant-Shimano Development gaan, maar dat stopte. Een week later zat ik bij SEG Cycling

Tijdens het tweede trainginskamp van SEG Racing dit voorjaar in Griekenland, weet Bouwman direct duidelijk hoe zijn jaar eruit zou gaan zien. “Daar zijn alle renners en begeleiders bij elkaar gekomen. Martijn en Eelco Berkhout zijn er toen ook een paar dagen geweest. Vanuit het management SEG Cycling hebben we toen gesprekken gehad, wat zij op de lange termijn met een renner hopen te bereiken. Daarnaast had je met de ploegleiders en de trainers van SEG Racing ook een gesprek, waarin werd besproken wat je wedstrijdprogramma ging zijn. Ik wist eigenlijk in februari al wat in hele grote lijnen mijn programma zou zijn tot het eind van het jaar. Het is heel fijn dat je weet waar je dan naartoe kunt werken. Ook weet je voor jezelf wanneer je trainingskampen tussendoor zou kunnen doen. Al dat soort zaken bespreek je met SEG Racing, terwijl je met SEG Cycling bespreekt wat voor wedstrijden heel erg belangrijk zullen zijn om een stap verder te gaan. In welke koersen je dan moet scoren en in welke periodes je goed moet zijn.”

LottoNL-Jumbo meldt zich met stagecontract
De wedstrijden waar Bouwman naar piekt zijn de Oberösterreichrundfahrt, de loodzware Giro Ciclistico della Valle d’Aosta Mont Blanc en de Tour Alsace. Achtereenvolgens eindigt de SEG Racing-renner in die wedstrijden als zevende, zeventiende en dertiende in het eindklassement. Bovendien wint hij in de Valle d’Aosta een loodzware bergetappe met finish op de Grote Sint Bernhardpass, waarmee Bouwman zich in de schijnwerpers rijdt. “Ik had zo goed als zeker een stageperiode bij een WorldTour-ploeg bemachtigd. Dat ging op het laatst toch niet door. Toen belde Martijn op de avond van de proloog in de Alsace. Hij zei: ‘Koen, we hebben een stageplaats voor je’. Toen hoorde ik dat het ging om LottoNL-Jumbo.”

Omdat het stagecontract bij de andere WorldTour-formatie op de klippen liep, had Bouwman niet meer gerekend op deze kans. “Ik had het eigenlijk al niet meer verwacht. Ik zou nog wel hele mooie wedstrijden bij SEG Racing rijden, en dus nog kansen genoeg krijgen om me te bewijzen. Maar nu ik me bij een profploeg kan laten zien, door wedstrijden voor hen te rijden, is dat natuurlijk een droom die uitkomt. Sowieso om tussen de profs te rijden. Toen ik acht jaar oud was, had je hier in het dorp (Ulft, red.) ook profkoersen. Olympia’s Tour bijvoorbeeld, de Grote Prijs Wieler Revue had je destijds nog. Toen stond ik al langs de kant te kijken. Als je dan ruim veertien jaar later zelf in het peloton zit, is dat toch wel een jongensdroom die werkelijkheid wordt. Voor mij een super gave kans om mezelf te laten zien.”

Na het afketsen van een stageplaats bij een andere WorldTour-ploeg, had ik dit niet meer verwacht

Er was voor hem meer interesse en er waren met diverse partijen oriënterende gesprekken geweest. Toch besluit Bouwman in te gaan op het aanbod van LottoNL-Jumbo. “Daarna ging alles heel snel. Ik werd gebeld door Nico Verhoeven. Met hem heb ik veel zaken besproken. Hoe dat nu precies gaat, wat dat stagelopen nu precies inhoudt en wat ze graag van mij willen zien. Stagelopen is in feite puur een kennismaking. Ze kijken bijvoorbeeld hoe je in de ploeg past. En ook buiten de renner om, wat voor soort persoon je bent. Daarna krijg je een aantal dagen door wanneer je de kleren moet passen, je fiets moet ophalen, dat soort zaken.”

Eerste kennismaking met het profpeloton in Groot-Brittannië
Bouwman maakt zijn debuut voor LottoNL-Jumbo in de Tour of Britain. “De eerste etappe was super gaaf!”, vertelt de jongeling enthousiast. “Er stond echt heel veel publiek. Normaal staan er bij onze koersen enkel een paar verloren ouders, om het zo maar te zeggen. Maar in Groot-Brittannië waren hele dorpen uitgelopen. Alle scholen die we onderweg tegenkwamen stopten met de lessen en gingen langs de kant van de weg staan te kijken. Honderden schreeuwende kinderen… Misschien is dat voor een prof die al tien jaar meegaat niet speciaal, maar voor mij zijn dat blijvende herinneringen. Super gaaf om mee te maken. De mensen komen écht naar de koers om de renners te zien. Dat zal niet direct voor mij zijn, maar ze staan er toch maar in weer en wind.”

Een tiendejaars prof vindt het vele publiek misschien niet speciaal. Maar ik vergeet het nooit!

De fijne kneepjes van het vak werden hem in Groot-Brittannië vooral bijgebracht door Bram Tankink en Steven Kruijswijk. Dat is niet zo vreemd, want door pech en valpartijen zijn dat de enige twee ploegmaats die na twee dagen over zijn. “Ik ben niet echt een renner die van het gedrang houdt. Ik rij meestal de hele dag met mijn snufferd in de wind. Ik ga altijd via de zijkanten van het peloton naar voren om bijvoorbeeld mee te springen met ontsnappingen. Daardoor rij je constant in de wind. Steven zei toen: ‘Blijf maar een paar kilometer in mijn wiel zitten.’ En hij rijdt gewoon middendoor naar voren, steeds wachtend op een gaatje. Aan het eind van het liedje rij je de hele tijd dwars door het peloton heen. Je verspilt daardoor heel weinig energie. Dat zijn van die kleine dingen. Ze kunnen ook denken: ‘Laat hem maar lekker via de zijkanten gaan, ik zit hier goed’. Ik vind het daarom wel mooi dat ze me dan toch bij zich roepen en zeggen dat ik het beter zus en zo kan doen.”

Het stagiairsleven: koersen voor twee teams

Bouwman tijdens Milaan-Turijn – Foto: Sirotti

Aangezien hij tijdens zijn stageperiode wedstrijden rijdt voor zowel LottoNL-Jumbo als voor SEG Racing, rijst de vraag hoe hij dat dan doet met trainingen. “Van LottoNL-Jumbo heb ik één fiets. Dat is mijn koers- en wegfiets. Als ik niet naar wedstrijden hoef te vliegen, dan neem ik de Bianchi gewoon mee naar huis. Dan rij ik zelf naar de volgende koers in de auto en kan ik er thuis op trainen. Is dat niet het geval, dan train ik op de Koga in mijn SEG-kleren. Zo is dat ook afgesproken: wanneer ik op de Koga train, draag ik mijn SEG-kleding. Heb ik mijn Bianchi thuis, dan ga ik in de kleuren van LottoNL-Jumbo op pad. Een foto op Twitter of wat dan ook, is snel genoeg verspreid. Als je dan met LottoNL-Jumbo-kleren op een Koga fietst… Dat kan gewoon niet. Bovendien zijn de fietsen exact hetzelfde afgesteld, waardoor je het verschil eigenlijk niet merkt.”

Het contact met de Nederlandse WorldTour-formatie is goed. Men moet echter niet denken dat Bouwman dagelijks aan de lijn hangt met een van de ploegleiders. “Ze sturen af en toe een berichtje. Vooral na wedstrijden die ik met SEG Racing rij of in augustus tijdens de Tour de l’Avenir bijvoorbeeld. Hoe het dan gegaan is. Daar willen ze graag van op de hoogte blijven. De trainer van LottoNL-Jumbo heeft ook volledig inzicht in mijn datagegevens, zowel in de trainingsfiles als in de wedstrijdfiles. Die kan op de achtergrond mee kijken naar wat ik aan het doen ben. Ook mijn trainings- en wedstrijdschema van SEG Racing staan in dat programma”, legt Bouwman uit.

Iedereen bij LottoNL-Jumbo is heel tevreden over me en mijn datafiles zien er ook goed uit

De afgelopen dagen was de jongeling namens LottoNL-Jumbo actief in Milaan-Turijn en de Giro del Piemonte. Met de Sluitingprijs Putte-Kappellen staat er nog één koers voor Bouwman in het geel-zwart op het programma. De vraag is of hij in die wedstrijden de ploegleiding van LottoNL-Jumbo overtuigd heeft.“Dat is voor mij heel lastig in te schatten. Ze zijn wel heel erg tevreden over mij. De renners waarmee ik tot nu toe gekoerst heb die vinden ook dat ik me goed heb ingezet voor het team, dat ik goed mijn best doe. De ploegleiding is tevreden en mijn datafiles zien er ook goed uit. Maar het is afwachten wat voor type renner ze nodig hebben bij LottoNL-Jumbo. Dat bepaalt mede of zij mij de kans als prof kunnen geven. Ik heb nog niets definitiefs gehoord, maar heb het in ieder geval hartstikke naar mijn zin. Ik denk ook niet dat ik heel snel zou kiezen voor een ander aanbod, als die mogelijkheid zich voordoet.”

Profbestaan of studentenleven, maar dromen over Alpe d’Huez
De realiteit is echter hard. Bouwman is – als er niets verandert – in 2016 eerstejaars elite-renner en had zichzelf tot die tijd de kans gegeven om prof te worden. “Ik heb naast het wielrennen altijd in een fietsenzaak gewerkt. Tegen mijn ouders heb ik gezegd dat ik er mee zou stoppen als ik op mijn 23^ste nog geen prof zou zijn. Ik kan komend jaar dus zomaar student zijn en op een lager niveau fietsen, of dat ik tegen mezelf zeg: ik ga nog een jaartje alles geven om de profteams te overtuigen. En misschien ben ik ook wel prof. Maar dat weet ik echt nog niet. Het is dus moeilijk te zeggen, maar ik hoop natuurlijk op dat laatste.”

Ik hoop dat ik op een dag de meesterknecht ben van iemand die een grote ronde kan winnen

Toch ambieert de ranke blonde klimmer geen kopmanschap. Hij is daar heel reëel in: “Ik hoop dat ik op een dag misschien wel een meesterknecht kan zijn van iemand die een grote ronde kan winnen. Een renner die in het hooggebergte heel lang bij een kopman kan blijven en hopelijk af en toe eens een keer de kans krijgt om voor een ritzege te gaan. Ik weet waar mijn krachten liggen, iets wat ik ook in de l’Avenir bewezen heb. Zoals bij Sam Oomen bijvoorbeeld, dat ik mezelf meerdere dagen achterelkaar helemaal kan leegrijden voor iemand die nog beter kan klimmen dan ik. Dat is misschien ook wel iets wat mij siert en wat me in de toekomst verder kan brengen.”

Een levenlang anderen aan triomfen helpen behoort dus tot de mogelijkheden, maar ook Bouwman heeft zo zijn dromen. “Het grootste in het wielrennen is voor mij de Tour de France. Ik hoop echt dat ik daar ooit een keer aan mee mag doen en dat ik dan de Champs-Elysées opdraai. Dat zou een hele grote droom zijn. Daarnaast wil ik zo lang mogelijk genieten van de wielersport en op het hoogste niveau acteren. En stel je voor dat ik ooit een koers zou mogen winnen in bijvoorbeeld de Tour… Dan zou ik wel heel erg graag op Alpe d’Huez willen winnen.”