Kerckhoffs Raymond

• zondag 4 december 2022 om 08:05

Interview Vandaag hervat Wout van Aert de competitie in de Wereldbeker-veldrit in Antwerpen. Na het WK op de weg in Wollongong is de Belgische kopman van Jumbo-Visma op vakantie geweest in Australië en Dubai, waarna hij in België weer de trainingen richting het cross-seizoen oppakte. WielerFlits sprak hem in de aanloop naar zijn sportieve rentree, blikte met hem terug op zijn sterke seizoen 2022 en keek vooral vooruit naar het komende wegseizoen.

Wat was je belangrijkste les in 2022?
“Dat het maken van keuzes werkte. Ik heb in 2022 duidelijk weer een stap gezet. Een van de redenen waarom ik die progressie kon boeken, is omdat we bepaalde belangrijke wedstrijden uit mijn programma hebben geschrapt. Dat is zeker een les richting de toekomst. Ik vond verder afgelopen seizoen een goede manier om mijn vorm op peil te houden in een langere periode van wedstrijden. Voorheen was ik altijd goed na een trainingskamp, maar had ik moeite om die vorm een langere tijd aan te houden. Daar hebben we nu een betere balans in gevonden.”

Ondanks de coronabesmetting vlak voor de Ronde van Vlaanderen, kunnen we inderdaad concluderen dat je plan richting het voorjaar werkte.
“Dat denk ik zelf ook. Voor mijn gevoel heb ik in de week voor de Ronde van Vlaanderen mijn beste vorm ooit in de voorjaarsklassiekers gehaald. Behalve die coronabesmetting was mijn voorbereiding perfect. Zelfs na de coronabesmetting, waardoor ik de fiets een week niet heb aangeraakt, had ik nog een uitstekende vorm voor Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik.”

Wout Van Aert op het podium in Luik-Bastenaken-Luik – foto: Cor Vos

“Daar kun je uit concluderen dat de basis vanuit de winter heel goed was. Ik kon eindelijk ook het verschil maken in het laatste uur van de belangrijkste klassiekers. In voorgaande jaren had ik met die langere afstand boven de 250 kilometer nog een beetje moeite. Met de harde trainingen en een paar moeilijke keuzes in mijn programma ben ik zo ver gekomen. Die keuzes bleken uiteindelijk zijn waarde te hebben. Helaas zat het geluk niet helemaal aan mijn zijde.”

Met die moeilijke keuzes bedoel je dat je onder andere het WK veldrijden hebt laten schieten. Kwam dat ook omdat dit WK in Fayetteville in de Verenigde Staten was waardoor je dan een ingewikkelde en vermoeiende reis had moeten maken?
“Zoals jullie weten is het WK veldrijden deze winter in Hoogerheide wel weer een belangrijk doel voor mij. Was het komende WK-veldrijden opnieuw in de Verenigde Staten of ver weg geweest, dan had ik waarschijnlijk dezelfde keuze als in 2022 gemaakt. Dan had ik er dus opnieuw niet aan deelgenomen.”

Hoe keek je tegen die keuzes aan toen je door die coronabesmetting de Ronde van Vlaanderen moest missen?
“Dan vraag je je inderdaad af waarom heb ik het WK veldrijden overgeslagen en waarom ben ik niet van start gegaan in de Strade Bianche. Dan had ik misschien al mooie resultaten op zak gehad. Anderzijds: wanneer ik een van mijn grote doelen voor dat voorjaar had gewonnen, dan had ik me duidelijk gerealiseerd dat de sleutel tot dat succes wellicht in het maken van deze keuzes had gelegen.”

“Ik hou ervan om te werken met een goed gestructureerd plan. Ik denk dat 2022 heeft bewezen dat ik niet alles kan plannen, maar dat ik met een goede planning wel dicht in de buurt kom om de topconditie op de juiste momenten te hebben. In het voorjaar haalde ik mijn beste niveau van de afgelopen voorjaren, terwijl ik in de Tour de France mijn allerbeste niveau ooit wist te bereiken.”

Heb je de Strade Bianche in het afgelopen voorjaar gemist? 
“Ja, die klassieker heb ik zeker gemist. Net zoals de Tirreno-Adriatico. Ik hou van de Tirreno. Al geldt dat ook voor Parijs-Nice. Doordat ik me nu eind januari op het WK veldrijden richt, zal mijn voorbereiding richting het voorjaar anders zijn dan afgelopen seizoen. Dat betekent dat we wat zaken anders aanpakken. Een terugkeer naar de Italiaanse wedstrijden zie ik zeker zitten. Het drieluik Strade Bianche, Tirreno-Adriatico en Milaan-San Remo speelt zeker al door mijn hoofd.”

Opmerkelijk is dat jij meteen na een trainingskamp cq. hoogtestage op een uitzonderlijk hoog niveau presteert. Je wint direct de Omloop Het Nieuwsblad, bent meteen succesvol in de Dauphiné en richting het najaar trap je af met een tweede plek in Hamburg en de zege in Plouay.
“Dat klopt. Ik denk dat ik heel toegewijd mijn trainingen kan afwerken en mezelf op bepaalde trainingsdagen echt pijn kan doen. Op deze manier kan ik waarschijnlijk mijn vorm nog beter finetunen dan in wedstrijden. Soms kom je uit bepaalde koersen net iets te vermoeid en soms is een wedstrijd niet zwaar genoeg. Ik denk bijvoorbeeld dat ik mijn conditie richting het voorjaar beter op peil kan brengen met een goede trainingsweek dan wanneer ik in die periode de UAE Tour zou rijden.”

Wout Van Aert in topvorm in Harelbeke, een week voor de Ronde van Vlaanderen – foto: Cor Vos

“Ik hou ervan om controle over mijn planning en training te hebben. Ik heb nu diverse keren bewezen dat ik heel sterk uit een trainingsperiode kom. Zoals eerder gezegd, vind ik het zelf ook belangrijk dat ik in het voorjaar een modus heb gevonden om mijn goede vorm lang vol te houden.”

“Ik won eind februari Omloop Het Nieuwsblad, maar was een maand later nog beter in de E3 Saxo Bank Classic. En weer een maand later stond ik op het podium in Luik-Bastenaken-Luik. Het is voor mij een proces van enkele jaren geweest om te ontdekken hoe ik mijn topvorm in het voorjaar zolang kan vasthouden. Op dat gebied heb ik zeker een stap gezet.”

Naast Tadej Pogacar ben jij momenteel een van de weinigen die zowel in het Vlaamse werk als in de heuvelklassiekers zijn visitekaartje heeft afgegeven. Wat dat betreft moet de derde plek in Luik-Bastenaken-Luik ook jouw ogen hebben geopend.
“Met die ogen wil ik ook naar mijn toekomst kijken. Niets is onmogelijk. Dat is ook de instelling waarmee ik nu deze positie in het peloton inneem. Als ik die mindset niet had gekend, dan was ik nu waarschijnlijk nog veldrijder. Het motiveert me zelfs om het onmogelijke te presteren. Zeker wanneer iedereen zegt dat ik iets niet zou kunnen. Zeker, ik geloof dat ik klassiekers op deze twee terreinen kan winnen.”

“Maar om nu te zeggen dat dit een doel gaat worden, dat is iets anders. Afgelopen jaar had ik misschien de kans om de Ronde van Vlaanderen te winnen. Maar het is niet gebeurd. Er is een groot verschil tussen in staat zijn om een wedstrijd te winnen en daadwerkelijk die klassieker te winnen. Maar inderdaad, doordat ik de Ronde van Vlaanderen door corona niet kon rijden, kwam ik er wel achter dat Luik-Bastenaken-Luik ook binnen mijn bereik ligt.”

Eddy Merckx, Rik van Looy en Roger de Vlaeminck zijn de enige drie renners die alle vijf de Monumenten op hun naam hebben geschreven. Jij bent een van de weinige renners die alle vijf de Monumenten kan winnen.
“Van die vijf Monumenten heb ik tot dusver alleen Milaan-San Remo gewonnen. Als je realistisch nadenkt, dan zou het dom zijn om met slechts één zege op zak al te dromen van het winnen van alle vijf de Monumenten. Laat staan er een doel van te maken.”

“Ik heb de Ronde van Lombardije zelfs nog nooit gereden. Al is dit ook een klassieker waarvan ik geloof dat ik hem ooit aankan. Anderzijds is het niet eenvoudig om alle vijf de Monumenten in een jaar te rijden. Ik focus me nu slechts op een paar van die klassiekers. Mijn vizier is voorlopig op de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix gericht.”

Is het Vlaamse klassieke blok in één voorjaar te combineren met Luik-Bastenaken-Luik?
“Ja, maar dan moet je wedstrijden als E3 en Gent-Wevelgem overslaan. Ik ben echter van mening dat wanneer je de Ronde van Vlaanderen wilt winnen het van grote waarde is om in de aanloop de andere kasseienklassiekers te rijden.”