Interview Een top 10-klassering in de Ronde van Turkije heeft het seizoen van Xandro Meurisse (uiteraard) niet gered, maar zijn sterke slotmaand van het seizoen deed de renner van Alpecin-Deceuninck wel deugd. Rugproblemen en ziekte hielden hem bijna het hele jaar van zijn beste niveau weg, legt hij uit aan WielerFlits.

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

We kennen Meurisse intussen al een aantal jaar als een voorbeeldige knecht, maar de Kortrijkzaan is ook een coureur die zelf een mooie uitslag kan rijden in een lastige koers, getuige zijn overwinningen in de Vuelta a Murcia, Giro del Veneto en de Druivenkoers. Zo’n uitschieter zat er afgelopen seizoen helaas niet in.

“Het was zeker niet mijn beste seizoen. Eentje met ups en downs, maar de slechte momenten namen toch de bovenhand. Ik zie dat zelf in en dat heb ik bij de ploegleiding ook zo aangegeven. Ik ben ervan overtuigd dat ik nog veel meer in mijn mars heb dan er dit jaar is uitgekomen, en in 2024 wil ik die woorden graag kracht bijzetten.”

Verzachtende omstandigheden
De West-Vlaming kan echter een hele rist verzachtende omstandigheden inroepen. “Ik was redelijk goed aan het jaar begonnen, tot ik mijn pols brak tijdens de Amstel Gold Race. Dan weet je dat je een tijdje out bent. Toch heb ik meteen de knop omgedraaid en via een hoogtestage alles op de Tour gezet, maar helaas misliep ik de selectie. Het najaar wordt mijn periode, dacht ik dan. Maar in de periode van de Druivenkoers kreeg ik covid, waardoor ik wéér opnieuw moest beginnen. Voor de zoveelste keer.”

Zien we volgend jaar het beeld van de winnende Meurisse terug? – foto: Cor Vos

Tot overmaat van ramp speelde ook de rug vaak op. “Daar heb ik al sinds de Canadese koersen last van, en het straalt wat uit naar mijn linkerbeen. Uit de MRI-scan leerden we dat ik een hernia had. Op zich niet supererg, maar als je het niet weet en niet laat behandelen, wordt dat steeds lastiger. Nu zijn we gelukkig de juiste diagnose op het spoor gekomen, waardoor ik weet hoe ik het probleem kan oplossen. Ik zal deze winter extra hard moeten werken aan mijn rugspieren, om alles weer onder controle te krijgen. Dan wordt het weer perfect mogelijk om op mijn beste niveau te presteren.”

Toch nog goed gevoel
Eigenlijk deed Meurisse dat afgelopen week al in de Presidental Tour of Türkye, waar hij dankzij een negende plaats op de gevreesde Babadag-klim, ook een mooie eindklassering wist te versieren. “Ik had er zelf op gehamerd dat ik het seizoen zo lang mogelijk wilde rekken, om met een goed gevoel de winter in te gaan. Dankzij Piemonte, waar ik zonder de val in de laatste bocht ook top 10 rijd, en Turkije is met dat toch gelukt. Ik heb de conditie nog één keer in de hoogte kunnen krijgen.”

“Al was dat niet evident. In het moderne wielrennen zijn er geen uitloopkoersen meer. Zelfs in een rondje als dat van Turkije kan je op 80 procent geen mooie uitslag meer rijden. Ook al zat dit seizoen alles wat kon tegenzitten, voor mij ook tegen, toch kan ik me hier aan optrekken. En aan de resultaten van de ploeg. Mijn ploegmaats hebben een fantastisch jaar gehad, wat me alleen maar meer motiveert om daar mijn steentje aan te kunnen bijdragen.”