Twee jaar was het een stille bedoening langs de route van de Ronde van Vlaanderen. Maar voor de editie van dit jaar kunnen de fans gelukkig weer van heinde en verre aanzetten. Naast een akelig lastige helling wordt de Paterberg ook weer een muur van geluid. Reden te meer om er een extra mooie koersdag van te maken. Bij de vrouwen gaan we op zoek naar de opvolgster van Annemiek van Vleuten. Wie o wie? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Vlaanderen. Waar men, als we Raymond van ’t Groenewoud mogen geloven, een peer nog kan stoven. Het beloofde wielerland. Vlaanderen houdt van de koers en de koers houdt minstens zo veel van Vlaanderen. En op geen enkele andere dag is dat zo geweldig mooi zichtbaar als op de dag van de Ronde van Vlaanderen.

We draven door. Sorry. Maar daar heeft Vlaanderens Mooiste het ook wel een beetje zelf naar gemaakt. Had de Ronde maar niet zo’n adembenemende wedstrijd moeten zijn waarin zo ontzettend veel heldenepossen zijn geschreven. Hadden de hartstochtelijke fans maar niet jaar na jaar in groten getale uit moeten lopen voor het jaarlijkse wielerfeest der wielerfeesten.

Twee woorden associëren wielerliefhebbers met de 25ste mei van het jaar 1913. De woorden waarmee ene Carolus Ludovicius Steyaert de allereerste Ronde van Vlaanderen op gang brengt. “Heeren, vertrekt”, klinkt het op de vroege zondagmorgen voor de deuren van Café Au Repos des Cyclistes op de Rooigemweg in Gent. Toch in ieder geval volgens de legende, want men betwijfelt ernstig of die woorden ook daadwerkelijk toen zijn uitgesproken.

Zulfia Zabirova – foto: Cor Vos

Karel Van Wijnendaele, zoals we hem beter kennen, kan het helaas niet meer bevestigen. Hij zou ook niet meer meemaken dat er nog eens een vrouwenversie van zijn wedstrijd zou worden gelanceerd. In 2004 was het zover. Zulfia Zabirova greep deze kans met beide handen aan. In een race over nog geen honderd kilometer reed ze op de Muur van Geraardsbergen iedereen uit het wiel, waarna ze haar hardrijderscapaciteiten kon aanspreken om aan de meet Trixi Worrack (tweede) en Leontien van Moorsel (derde) vier seconden voor te blijven.

Voor Zabirova is het haar grootste overwinningen in haar loopbaan. Ze werd zowel meervoudig Russisch als Kazachs wegkampioene en ze behaalde vooral gouden tijdritmedailles op de Olympische Spelen (1996) en het wereldkampioenschap (2002). Met de Ronde, twee keer Primavera Rosa en de Tour de Berne staan er in totaal vier wereldbekerwedstrijden op haar goedgevulde palmares. Om maar te zeggen: ja, met Zabirova kreeg de Ronde gelijk een grote naam als winnares. Het veelgeprezen praatprogramma Vive le Vélo zocht haar dit jaar op voor een gesprek.

In 2005 konden we de eerste Nederlandse zege noteren. Na 112 kilometer en twaalf hellingen kwam Mirjam Melchers-Van Poppel als eerste aan in Meerbeke nadat ze in de finale had afgerekend met ploeggenote Susanne Ljungskog. De Nederlands-Zweedse combine was zich niet bewust van de schertsvertoning die zich achter hen afspeelde. De groep die om plaats drie streed, reed in de laatste kilometers verkeerd en ze kwamen in tegenovergestelde richting over de meet. Een jaar later eiste Melchers-Van Poppel wel alle aandacht voor zich op door voor de tweede keer te winnen.

Grace Verbeke, nog altijd de enige Belgische Rondewinnares – foto: Cor Vos

De Halsesteenweg fungeert in 2011 voor het laatst als finishstraat. Annemiek van Vleuten heeft dan al enkele leuke overwinningen geboekt, maar op die licht hellende aankomststrook breekt ze door bij het grote publiek. Als lid van het bijzonder succesvolle collectief van Nederland Bloeit (schitterende ploegnaam) rekent ze na 130 kilometer koelbloedig af met Tatiana Antoshina. Tien jaar later zou ze ‘m nog eens winnen, maar dan op het nieuwe parcours, met start en finish in Oudenaarde.

Van Vleuten is niet de enige die dit kunststukje al eens klaarspeelde. Judith Arndt presteerde dit namelijk ook. Zowel in 2008 als in 2012 verwijst de sterke Duitse Kristin Armstrong naar plaats twee. Samen met Van Vleuten en Melchers-Van Poppel mag zij zich recordhoudster noemen. In de jaren die nog niet zijn besproken, blijven de grote namen de erelijst glans geven. Logisch natuurlijk, de Ronde wordt nu eenmaal niet gewonnen door koekenbakkers. Dat zal dit jaar niet anders zijn.

Een wielerleven geleden wint Annemiek van Vleuten haar eerste Ronde van Vlaanderen – foto: Cor Vos

Laatste tien winnaressen Ronde van Vlaanderen
2021: Annemiek van Vleuten
2020:  Chantal van den Broek-Blaak
2019:  Marta Bastianelli
2018:  Anna van der Breggen
2017: Coryn Labecki
2016:  Lizzie Deignan
2015:  Elisa Longo Borghini
2014:  Ellen van Dijk
2013:  Marianne Vos
2012: Judith Arndt

Vorig jaar

Annemiek van Vleuten wist dat ze de koers hard moest maken. En dat deed ze dan ook. Op de venijnige Kanarieberg gooide ze de knuppel in het hoenderhok, waardoor een elitegroep overbleef. Uit die groep ontsnapte Audrey Cordon-Ragot solo. Hoewel ze een voorsprong van 45 seconden vergaarde, was er nog geen reden voor paniek.

Een tegenstoot van Soraya Paladin haalde niets uit. Zij werd nog voor de kasseien van de Oude Kwaremont gegrepen. Ook de sympathieke Française Cordon-Ragot zou het niet lang uithouden, net als de fiets van Lotte Kopecky. Zij moest verder op de fiets van Paladin, maar dat zou haar niet meer naar de kop van de koers helpen. Anna van der Breggen trok namelijk royaal door op de Kwaremont, waarmee ze onder meer Marianne Vos de genadeklap gaf.

Zeven andere rensters konden wel volgen: Annemiek van Vleuten, Elisa Longo Borghini, Grace Brown, Lisa Brennaur, Cecilie Uttrup Ludwig, Demi Vollering en Marta Cavalli. Een mooie groep, maar nog niet mooi genoeg wat Van Vleuten betreft. Zij greep de Paterberg, op 13 kilometer van de meet, aan voor een ultieme versnelling. Ze trok er alle registers open en mede dankzij een sjort aan een dranghek kwam ze met voorsprong als eerste boven.

Het verschil tussen Van Vleuten en de jagende groep daarachter werd nooit gigantisch groot. Haar zweetdruppels konden ze bij wijze van spreken van de straat oprapen, maar de Movistar-kopvrouw achterhalen bleek een kansloze missie voor de groep met achtervolgsters.

foto: Cor Vos

Uitslag Ronde van Vlaanderen 2021
1. Annemiek van Vleuten (Movistar) in 4u1m11s
2. Lisa Brennauer (Ceratizit-WNT) op 26s
3. Grace Brown (BikeExchange) z.t.
4. Elisa Longo Borghini (Trek-Segafredo) z.t.
5. Demi Vollering (SD Worx) z.t.

Parcours

Het recept van de Hoogmis is al een goede tien jaar zowat hetzelfde. Toch zijn er enkele interessante wijzigingen doorgevoerd, die het waard zijn om te bespreken. Sowieso is het parcours van de Ronde altijd de moeite van het bestuderen waard. Vanuit Oudenaarde wordt traditioneel begonnen met een lus naar Zottegem, met de kasseien van de Lippenhovestraat en de Paddestraat als eerste obstakels. Je kunt hier de Ronde volgens het cliché nog niet winnen, maar wel verliezen.

De eerste van twee heuvelzones begint als de meute voor de tweede maal over de Markt in Oudenaarde zijn gedenderd. De Wolvenberg is de eerste echte helling van de dag, waarna nog een reeks bekende hellingen en stroken volgen: Kerkgate, Jagerij, Molenberg, Marlboroughstraat, Berendries en de Valkenberg. Als er weer wordt afgedaald richting Oudenaarde zullen enkele rensters al wel voelen hoe de benen zijn.

En mocht dat nog niet het geval zijn, dan gebeurt dat vrij snel. Na 114 kilometer doemt namelijk de Koppenberg op, en da’s voor het eerst in de vrouwenwedstrijd. En met de gevreesde bult van Melden kunnen we zeggen dat de finale is begonnen. We zijn benieuwd wat de introductie van de helling zal betekenen voor de wedstrijd. Vindt hier de eerste serieuze schifting plaats? Rensters zullen ‘m in ieder geval met rood hebben omcirkeld en positionering zal van groot belang zijn.

Wie daar nog niet wakker is, wordt dat wel op het helse trio Mariaborrestraat-Steenbeekdries-Stationsberg. Daar worden rennerslijven flink door elkaar geschud, waarna vrijwel direct de Taaienberg opdoemt. Vervolgens is het befaamde duo Kruisberg-Hotond, waar al diverse malen de beslissing is gevallen, aan de beurt. Wie daar nog poeier in de benen heeft, kan daar zeker het verschil proberen te maken, zoals Ellen van Dijk in 2014 en Anna van der Breggen in 2018 dat deden.

Mocht die aanval niet succesvol blijken te zijn, dan kan er ook nog altijd een schifting worden gemaakt op de Oude Kwaremont en de Paterberg, twee hellingen met kasseien. De top van deze laatste klim ligt op circa dertien kilometer van de streep, alweer voor de tiende keer getrokken op de Minderbroedersstraat te Oudenaarde. Op weg naar de lange finishstraat kan er door achtervolgsters zeker nog een en ander worden rechtgezet.

Zoals altijd in Vlaamse voorjaarskoersen zijn niet alleen de genoemde hellingen en de kasseienstroken van belang. Het gevaar kan ook schuilen in de soms zeer smalle wegen, de vele verkeersremmers, bloembakken, de soms slechte weersomstandigheden en de befaamde betonbaantjes die van bitumineuze voegvullingsmassa aan elkaar hangen. Een ongeluk en/of een achterstand zit in Vlaanderen soms in de kleinste hoekjes.

Zondag 3 april 2022: Oudenaarde – Oudenaarde (158,6 km)
Start: 13.25 uur
Finish: 17.32-17.58 uur

Favorieten

Elisa Balsamo is de vrouw van het moment. Logisch ook, met winst in de Trofeo Alfredo Binda, De Panne en Gent-Wevelgem, haar droomkoers. Rest nu de vraag: wat kan ze in de Ronde? Laten we wel wezen: De Panne laat zich moeilijk vergelijken met Vlaanderens Mooiste en ook het parcours van Gent-Wevelgem is nog wel wat anders. We zien haar dan ook niet meteen als topfavoriet.

Desondanks houden we rekening met scenario’s waarin Balsamo het laken naar zich toe weet te trekken. Het zal voor haar een zaak worden van zuinig rijden en aan staan op de juiste momenten. Een moeilijke combinatie, maar zeker een mogelijkheid. Trek-Segafredo heeft met de wereldkampioene een geweldige troefkaart in handen, en als ze die in de finale uit kunnen spelen, zal het voor de andere teams lastig worden om Balsamo van een historische reeks te houden.

Wordt Balsamo de eerste renster die in hetzelfde jaar Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen wint? – foto: Cor Vos

Maar de kans dat bijvoorbeeld een Ellen van Dijk wint, is ook aanwezig. Ze was in Gent-Wevelgem zoals zo vaak de ideale ploeggenote. Als het moet zal ze dit ook tijdens de Ronde doen, maar in Vlaanderen liggen voor haar ook gewoon serieuze kansen. Daarvoor moet ze het liefst wel alleen wegrijden, maar dat kan ze natuurlijk als geen ander. Als die allesversmachtende turbodijen de koffiemolen aanzwengelen, berg je dan maar. En als Van Dijk eenmaal weg is, moet je van zeer goeden huize komen om haar nog terug te pakken.

En wat te denken van de rest van het team. Weinig mis mee, als je het ons vraagt. Elisa Longo Borghini – ook al oud-winnares – moet je altijd opschrijven voor dit soort wedstrijden. Lucinda Brand is altijd van waarde, net als Audrey Cordon-Ragot. Het is een ploeg waarmee je relatief fris in de finale kan komen, en dat is in een koers als deze altijd prettig.

Het tot nog toe beste collectief van het jaar zal wel moeten afrekenen met Annemiek van Vleuten. Ze trok zich na een sterke seizoensopening, met een veelbesproken overwinning in de Omloop Het Nieuwsblad, terug op de flanken van de Teide om zich voor te bereiden op de komende voorjaarskoersen. In Dwars door Vlaanderen liet ze zich alvast regelmatig van voren opmerken, wat in ieder geval wil zeggen dat haar vorm niet heel slecht is.

Van Vleuten won met de Omloop al haar eerste Vlaamse voorjaarskoers van het jaar – foto: Cor Vos

In de veel zwaardere Ronde van Vlaanderen zal ze ongetwijfeld worden geschaduwd. De vraag is natuurlijk: als ze op een van de hellingen in de finale op de pedalen gaat staan en één van haar kenmerkende aanvallen plaatst, is er iemand die haar kan volgen? Bij een tammere koers zou Movistar ook eventueel de kaart van de rappe Emma Norsgaard kunnen trekken, maar Van Vleuten is in deze koers een grotere kans op succes voor de Spaanse armada.

Het wordt hoog tijd voor een tweede Belgische winnares. Dat zullen niet alleen de Belgische fans vinden, ook Lotte Kopecky zelf zal die mening zijn toegedaan. Ze is al diverse keren in de buurt gekomen, met een derde plaats in 2020 als voorlopig beste resultaat. Voorlopig, want Kopecky heeft in vergelijking met toen echt nog stappen gezet en dus ligt de Ronde steeds meer binnen haar mogelijkheden.

Dat bewees ze in Strade Bianche, waar ze op fraaie wijze Annemiek van Vleuten klop gaf. Lukt dat in de Ronde opnieuw? Ze zal wederom een superdag nodig hebben om het klaar te spelen, maar het zit er zonder meer in. Daarbij helpt het zeker dat ze bij het angstaanjagend sterke blok van SD Worx zit, met onder anderen een oud-winnares als ploeggenote (en laten we Chantal van den Broek-Blaak ook zeker opschrijven!) en nog eentje in de ploegleiderswagen.

Kopecky hoopt dat de vreugde net zo groot gaat zijn als in Strade Bianche – foto: Cor Vos

Met Marlen Reusser (ook niet geheel ongevaarlijk), Elena Cecchini, Christine Majerus aan haar zijde dichten we Demi Vollering eveneens kansen toe. Ook zij bracht de afgelopen weken op hoogte door, maar in Dwars door Vlaanderen kwam ze niet in actie. Daarom is het een beetje gissen hoe het met de Zuid-Hollandse is, maar we onthouden Omloop Het Nieuwsblad, waarin ze knap Annemiek van Vleuten wist te volgen op de Bosberg.

Met haar late aanval in Gent-Wevelgem zal Grace Brown veel rensters nerveus hebben gemaakt. Want als de Australische hardrijdster demarreert, gaan alle alarmbellen af. Ze zal tijdens de Ronde worden ondersteund door Brodie Chapman (de grote animator van Dwars door Vlaanderen), Cecilie Uttrup Ludwig (altijd opschrijven) en Marta Cavalli (idem). FDJ-Nouvelle Aquitaine-Futuroscope staat er met andere woorden prima voor.

Bij Jumbo-Visma zien we liefst twee oud-winnaressen van de Ronde aan het vertrek. Coryn Labecki won ‘m in 2017 en Marianne Vos (het meest logische speerpunt) mocht in 2013 juichen. Het geeft de Nederlandse formatie best wat mogelijkheden in koers, zeker als we bedenken dat de supersterke Anna Henderson ook aan de start zal verschijnen. Met name voor deze Britse zien we een mooi rol weggelegd in dienst van de beste wielrenster aller tijden.

Grace Brown, altijd opschrijven voor een koers als Vlaanderen – foto: Cor Vos

Marta Bastianelli rijdt als het goed is haar laatste Ronde van Vlaanderen. Ze vulde de afgelopen weken diverse podia en hoewel het niet zal meevallen om haar overwinning van 2019 te herhalen, kansloos is ze allerminst. In een sprint is ze zeer gevaarlijk en daarnaast is ze een slimme renster die weet hoe ze dit soort koersen moet aanpakken.

Liane Lippert is in goeden doen en dat is goed nieuws voor Team DSM. Ze liet zich de voorbije wedstrijden regelmatig van voren zien en in de meest heuvelachtige Vlaamse race zien we haar diep in de finale zeker meedoen. De Duitse is niet de enige kanshebster binnen de ploeg: we schrijven Floortje Mackaij (al het hele voorjaar prima in orde) ook op voor een mooie uitslag.

Als we rensters als Van den Broeck-Blaak, Mackaij en Uttrup Ludwig al buiten de favorietenlijst hebben moeten laten, weet u dat het lastig kiezen was. Een paar extra lagen met sterren waren best van pas gekomen, want er zijn nog een heel aantal rensters ongenoemd gebleven.

Wat bijvoorbeeld te denken van Lisa Brennauer (Ceratizit-WNT), Katarzyna Niewiadoma, Elise Chabbey (beiden Canyon-SRAM), Alison Jackson (Liv Racing Xstra), Silvia Persico (Valcar-Travel & Service), Amanda Spratt (BikeExchange-Jayco) en Yara Kastelijn (Plantur-Pura)? We zien enkele van deze namen zonder twijfel terug in de finale. Als dat geen fijne Hoogmis wordt, weten wij het ook niet…

Deze favorietenlijst is gebaseerd op de voorlopige startlijst. Er zullen ongetwijfeld nog enkele veranderingen worden aangebracht.

Marta Bastianelli – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Annemiek van Vleuten
*** Lotte Kopecky, Marianne Vos
** Grace Brown, Ellen van Dijk, Demi Vollering
* Elisa Longo Borghini, Marta Bastianelli, Liane Lippert, Elisa Balsamo

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

Na het droge, aangename voorjaarsweer van de voorbije weken is het zondag wat koeler. Het wordt maximaal tien graden. Bovendien zouden er in de omgeving van Oudenaarde enkele buien kunnen vallen. Met windkracht twee á drie waait het volgens de voorspellingen niet extreem hard.

Vanaf 15.00 uur zijn wedstrijdbeelden al op diverse streamingservices te zien. Bij de NOS zal rond 16.45 uur, na de finish van de mannen, worden overgeschakeld. De VRT pakt het helemaal mooi aan, met beelden van de mannenwedstrijd op Eén en de vrouwenkoers die al vanaf 15.00 uur via Canvas wordt vertoond.