Niels Bastiaens

• donderdag 26 mei 2022 om 14:00

Volgers van de Exterioo Cycling Cup kennen momenteel een extreem drukke week, want na Veenendaal-Veenendaal en de Antwerp Port Epic is het nu donderdag de beurt aan het Circuit de Wallonie. En dan moet de GP Marcel Kint dit weekend nog komen. In Wallonië liggen kansen voor snelle mannen die een heuveltje over kunnen, zoals Christophe Laporte vorig jaar deed. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Wanfercée-Baulet, een dorpje diep in de Waalse provincie Henegouwen, kon wel wat extra publiciteit naar de buitenwereld toe gebruiken. Dat vond de Waalse zakenman Gogneaux in de jaren ‘20. Gogneaux was een groot wielerliefhebber en richtte de plaatselijke wielerclub CCB (Club de Wanfercée-Baulet) op, dat met Vueltawinnaar Ferdinand Bracke, Luik-Bastenaken-Luik-laureaat Carmine Preciozi en Willy Monty enkele sterke renners afleverde aan de profploegen.

Vanaf 1966 kreeg Gogneaux het idee om met zijn club, die inmiddels door het leven ging onder de nieuwe naam Courrier Sport Baulet, ook een eigen wielerwedstrijd in het leven te roepen. Dat gebeurde onder de naam ‘Circuit de Hainaut’. Belgisch amateurkampioen Roger Rosiers toonde zich de beste in de allereerste editie, die vooral een Belgisch onderonsje bleef. Rogiers zou later ook nog Parijs-Roubaix winnen en was een mooie eerste naam op de erelijst.

Later zouden onder andere Ferdi Van den Haute, René Martens, Etienne De Wilde, Rik Verbrugghe en Johan Vansummeren hem vergezellen. Het record wat het aantal overwinningen betreft wordt gedeeld door twee landgenoten: Joseph Soeters was in 1967 en 1968 twee jaar na elkaar de beste, en in 1984 en 1985 won Stefan Van Leeuwe.

Rik Verbrugghe was hier in zijn jonge jaren nog winnaar – foto: Cor Vos

De start en aankomst zouden nog jarenlang in Wanfercée-Baulet blijven liggen, maar sinds de eeuwwisseling schuwt de organisatie de veranderingen niet. Zo is sinds 2003 de naam gewijzigd in ‘Circuit de Wallonie’ en ging sinds de aansluiting bij de Europe Tour als UCI 1.2-koers de start- en aankomstplaats in Wanfercée-Baulet op de schop. Eerst week men uit naar Lambusart, om vanaf 2016 Mont-en-Marchienne, een buitenwijk van luchthavenstad Charleroi, als nieuwe thuishaven te kiezen.

In 2019 ging de wedstrijd voor het eerst als een UCI 1.1-koers door het leven, toen weliswaar nog zonder WorldTour-ploegen. Een jaar later stond er door de coronacrisis geen Circuit de Wallonie op de kalender.

Laatste tien winnaars Circuit de Wallonie
2021: Christophe Laporte
2020: Niet verreden vanwege de coronacrisis
2019: Thomas Boudat
2018: Mikkel Frølich Honoré
2017: Maarten van Trijp
2016: Kévin Lalouette
2015: Stef Van Zummeren
2014: Maurits Lammertink
2013: Sébastien Delfosse
2012: Reinardt Janse van Rensburg

Vorige editie

Het Circuit de Wallonie kende vorig jaar een enerverende openingsfase. Het duurde meer dan twee uur voordat vijf renners erin slaagden om even vooruit te blijven. Een kopgroep met Yves Coolen (BEAT Cycling), Theo Delacroix (Intermarché – Wanty), Maxime De Poorter (Tarteletto – Isorex), Lorenzo Germani (Equipe continentale Groupama-FDJ) en Lionel Taminiaux (Alpecin-Fenix) was echter geen lang leven beschoren.

Met nog ongeveer zestig kilometer te gaan ontstond er een elite-kopgroep van veertien renners met onder meer Oliver Naesen, Tim Wellens, Jelle Wallays, Floris De Tier en Henri Vandenabeele. Het peloton hield de leiders echter kort, waarna er al snel een hergroepering volgde.

Vervolgens trok een groepje van drie renners ten aanval. Een gretige Vandenabeele was opnieuw van de partij. Ditmaal had de DSM-renner gezelschap van landgenoot Sylvain Moniquet (Lotto Soudal) en de Fransman Hugo Page (Equipe continentale Groupama-FDJ).

Een gretige Vandenabeele kleurde de koers – foto: Cor Vos

In de finale kregen de renners drie lokale ronden van 10,8 kilometer voorgeschoteld. Vandenabeele kreeg problemen met zijn versnellingsapparaat, maar kon desondanks de aansluiting behouden. Moniquet moest op de voorlaatste klim afhaken en werd ingelopen door het peloton. Op zo’n 11 kilometer van de finish was het ook voor Vandenabeele en Page einde verhaal. Na afloop werd Vandenabeele voor zijn inspanningen gehuldigd als ‘Hero of the Day’.

In de slotfase probeerden renners van onder meer SEG en de opleidingsploeg van Groupama-FDJ weg te geraken, maar het door Lotto Soudal aangevoerde peloton hield het tempo zeer hoog. De beslissing zou vallen in de sprint. Daarin leverde AG2R Citroën zijn kopman Sarreau in een zetel af aan de finish. Toen er om de overwinning werd gestreden, stond er echter geen maat op Laporte. De Cofidis-renner won met overmacht.

Uitslag Circuit de Wallonie 2021
1. Christophe Laporte (Cofidis)
2. Marc Sarreu (AG2R Citroën) allen z.t.
3. Laurence Pithie (Groupama-FDJ U23)
4. Stanislaw Aniolkowski (Bingoal Pauwels Sauces WB)
5. Søren Wærenskjold (Uno-X)

Parcours

Het centrum van deze wedstrijd bevindt zich nog steeds in Mont-sur-Marchienne, een plaatsje in de buitenwijken van Charleroi. Hemelsbreed is dat een goede twintig kilometer verwijderd van Wanfercée-Baulet, waar de roots van deze wedstrijd liggen. De totale afstand bedraagt 192 kilometer. De enige wijziging ten opzichte van vorig jaar is de startlocatie, die nu ter hoogte van de Place Verte in Charleroi te vinden is. De aankomst ligt nog steeds in Mont-sur-Marchienne.

De eerste zestig kilometer van de wedstrijd zijn niet al te lastig. De renners passeren bekende Waalse koersdorpen zoals Thuin (bekend van het muurtje dat in de Tour de Wallonie steevast wordt aangedaan), Binche (de thuishaven van Intermarché-Wanty-Gobert) en Les Lacs de l’Eau d’Heure. Daar was de Baloise Belgium Tour al dikwijls te gast en geregeld slaan ook enkele Belgische kampioenschappen daar hun tenten op.

Het is ook vanaf Les Lacs de l’Eau d’Heure dat het terrein iets grilliger wordt, al zijn de wegen in Wallonië natuurlijk altijd een beetje ‘Spaans vlak’ met voortdurend stroken vals plat bergop. Op 77 kilometer van het einde treffen de renners in Walcourt de Côte du Pumont, met stroken tot 20%, en vijf kilometer later de Rue Toffette, dat oploopt tot 14%. Het drieluik van steile puisten wordt afgesloten met de Rue de Fraire met maximale percentages tot 8%.

Even later, op 53 kilometer van de streep, wacht nog een lastig tweeluik. De Rue des Maronniers is zelfs met kasseien betegeld en de op Rue des Versailles moeten de renners percentages tot 14% verteren. Daarna gaat het razendsnel richting het lokale circuit rondom Charleroi.

Op 32 kilometer van de aankomst passeren de renners voor het eerst de aankomstlijn in Mont-sur-Marchienne, waarna er nog drie ronden van 10,8 kilometer volgen. Die zijn identiek aan de editie van vorig jaar en bevatten een lastige helling van 600 meter aan 6,4% aan het begin van elke ronde. Ook de voorlaatste kilometer richting aankomst op de Chaussée de Thuin loopt telkens stevig op.

Donderdag 26 mei 2022: Charleroi – Mont-sur-Marchienne (192 km)
Start: 13.10 uur
Finish: tussen 17.35 en 18.49 uur

Favorieten

Organisator Franco La Paglia heeft voor deze editie van het Circuit de Wallonie toch vier WorldTeams kunnen overtuigen om naar Charleroi af te zakken. Oorspronkelijk zouden alleen Cofidis, Lotto Soudal en Intermarché-Wanty-Gobert zorgen voor de inbreng van het hoogste niveau, maar in laatste instantie start ook Israel-Premier Tech.

Alpecin-Fenix, B&B Hotels-KTM, Arkéa-Samsic en Bingoal Pauwels Sauces WB zijn de ProTeams van dienst. Verder zijn er dertien continentale formaties van de partij.

Het Circuit de Wallonie biedt een lastig Ardennenparcours, maar toch zijn de verschillen hier telkens heel klein en weten de snelle mannen vaak tot aan het einde te overleven. In 2017 won Maarten van Trijp bijvoorbeeld een sprint van een zeventigtal renners op een blauwdruk van dit parcours. Het jaar nadien finishten er zelfs negentig renners binnen de minuut, vorig jaar waren dat er tachtig. Een sprint met een ruime groep sterke jongens lijkt dus het meest waarschijnlijke scenario.

De Lie is specialist in het winnen van 1.1-koersen – foto: Cor Vos

Sprinten na een lastige wedstrijd? Dan komen we al snel bij Arnaud De Lie terecht. Het goudhaantje van Lotto Soudal moet de Belgische formatie deze maand de nodige UCI-punten bezorgen, en daarbij zouden de 125 punten goed van pas komen. Met de sfeer zit het binnen het Lotto Soudal-kamp alleszins goed, zo verzekerde Antwerp Port Epic-winnaar Florian Vermeersch ons zondag. En na diens overwinning zijn ze bij de manschappen van John Lelangue nu écht vertrokken in hun strijd om ook de komende drie jaar een WorldTour-licentie te bemachtigen.

De Lie is de meest kansrijke sprinter van dienst bij Lotto Soudal, die ook goed een heuveltje over kan en misschien wel het best rendeert na een harde koers. Om de koers hard te maken, rekent de ploeg op Tim Wellens en Philippe Gilbert. Die laatste rijdt een van zijn laatste wedstrijden ooit in zijn eigen landsdeel, en toonde vorige week in Duinkerke nog dat hij zelfs op zijn 39e nog niet is uitgeteld. En Gilbert is bovendien vorige week getrouwd. Liefde geeft vleugels…

Dat andere Belgische WorldTeam, Intermarché-Wanty-Gobert, moet daar niet voor onderdoen. Gerben Thijssen klopte De Lie zelfs nog in een sprint voor de achtste plaats in de Port Epic, maar het is vooral zijn eerste profzege in de Vierdaagse van Duinkerke die de 23-jarige Limburger vleugels zal geven. “Eerst moet ik nog meer van die kleine koersen kunnen winnen, om later een stap hogerop te kunnen zetten”, vertelde Thijssen ons toen. Wel, dit Circuit de Wallonie lijkt goed in dat rijtje te passen.

Gerben Thijssen is supersterk aan het sprinten – foto: Cor Vos

Andrea Pasqualon rijdt vermoedelijk iets beter bergop dan Thijssen en kan in de bres springen, mocht de Limburger de schifting niet overleven. Ook Baptiste Planckaert (ooit nog tweede in het Circuit de Wallonie na Thomas Boudet) is altijd goed in wedstrijden van de Exterioo Cycling Cup en dus mag ook van hem iets verwacht worden. Ofwel in dienst van Thijssen, ofwel voor zichzelf.

Het derde WorldTeam, Cofidis, won vorig jaar nog met Christophe Laporte. Dat nummertje overdoen, wordt niet simpel, want het heeft niet meer zo’n grote kanonnen als Laporte in huis. De 23-jarige Axel Zingle is wel aan een geweldig seizoen bezig, wat hem zelfs al de zege opleverde in de Route Adélie de Vitré (1.1). Zingle is een puncher, maar heeft ook een stevig sprintje in huis. Al is West-Vlaming Piet Allegaert op pure snelheid misschien net wat sterker.

En dan is er nog Israel-Premier Tech. De jongens van Eric Van Lancker zijn pas in allerlaatste instantie aan de deelnemerslijst toegevoegd. En dat is broodnodig, want ook zij zitten zwaar in de gevarenzone wat degradatie uit de WorldTour betreft. Om de kloof met Lotto Soudal niet te groot te laten worden, kunnen ze hier snelle man Rudy Barbier en rasaanvaller Sep Vanmarcke uitspelen. Hopelijk blijft die laatste eens van pech gespaard.

Ook Lionel Taminiaux is sterk op dreef – foto: Cor Vos

Lionel Taminiaux fungeert doorgaans als lead out, maar stak ook hij in de Vierdaagse van Duinkerke (jawel, zoals zo veel jonge Belgen) zijn licht op als afwerker. De 26-jarige Taminiaux reed er een paar sterke sprints en hield zelfs Thijssen af. Het is nu aan Taminiaux om zich bij Alpecin-Fenix als afwerker te ontwikkelen. Met Jakub Mareczko staat er nog een tweede snelle man bij de ploeg van de broers Roodhooft op de startlijst, maar voor hem is dit terrein te zwaar.

Voor Milan Menten (25) biedt het Circuit de Wallonie allicht een ideaal parcours. Lekker lastig, maar toch ook een sprint bergop aan het einde. Beter dan dat wordt het niet voor de Bilzenaar van Bingoal Pauwels Sauces WB. Ook met zijn vorm zit het intussen wel goed. Menten kwam als negende over de streep in de Antwerp Port Epic, nadat hij er eerder in de Tour of Hellas ook een paar keer dichtbij was.

Hebben we nog niet vermeld: Daniel McLay. Zo’n typische sprinter die de ene koers top is, maar een dag later geen platte prijs meer rijdt. Het is moeilijk om de rappe Brit in te schatten, maar op een goede dag kan hij zomaar winnaar zijn in Charleroi. Normaal zou de Franse sprintbom Nacer Bouhanni namens Arkéa-Samsic hier ook rijden, maar hij brak een nekwervel tijdens een botsing met een toeschouwer in de Ronde van Turkije.

Dries Van Gestel won dit voorjaar de Ronde van Drenthe – foto: Cor Vos

Verder kijken we uit naar Dries Van Gestel, de hardrijder van TotalEnergies die de finale wel eens vroeger zou durven openen. Hetzelfde geldt voor Eliot Lietaer (B&B Hotels-KTM), Gianni Marchand en Lennert Teugels (Tarteletto-Isorex) en man in vorm Thimo Willems (Minerva Cycling).

Favorieten volgens WielerFlits
**** Arnaud De Lie
*** Gerben Thijssen, Lionel Taminiaux
** Philippe Gilbert, Milan Menten, Axel Zingle
* Daniel McLay, Piet Allegaert, Dries Van Gestel, Rudy Barbier

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

Regen moeten de renners donderdag niet vrezen in het altijd grauwe Charleroi. Volgens Meteovista worden er temperaturen tot 20 graden Celsius verwacht, maar blijft het wel bewolkt. De wind waait aan drie Beaufort en komt uit het westen.

Het Circuit de Wallonie zal bij Sporza en de Eurosport Player te zien zijn. Vanaf 15.35 uur begint de live-uitzending op Eén.