Rust roest niet, het maakt juist stalen spieren
foto's: Midjourney

Rust roest niet, het maakt juist stalen spieren

Ride Herstel is minstens zo belangrijk als de training zelf. Door de juiste hersteltechnieken te implementeren, kun je niet alleen je prestaties verbeteren, maar ook meer genieten van de vrijheid en de schoonheid van het wielrennen. In de wintereditie van RIDE Magazine leggen we uit hoe rust jou een betere wielrenner maakt.

Bij veel sporten wordt de winnaar bepaalt door de snelste tijd. Deze snelste tijd wordt maar zelden neergezet door degene die het hardst kan rijden, maar veel vaker door degene die het best kan herstellen. In het wielrennen zijn tijdritten natuurlijk de eerste koersen waar je aan denkt als het gaat over de snelste tijd. Maar ook in een normale koers is de winnaar altijd degene met de snelste tijd. Iedereen vertrekt immers op hetzelfde moment.

Het gaat er dus niet om wie het hardst La Redoute of de Oude Kwaremont op rijdt, maar wie er nog het meeste over heeft na 260 kilometer en een lading van die klimmetjes. Idem in een etappekoers. De renner die na meer dan 3.000 afgelegde kilometers in de derde week nog steeds de energie heeft om bergop te demarreren, maakt de meeste kans op de overwinning. Ik zeg dan ook altijd dat training niet het belangrijkste is. Het is de rust ná je training die je beter maakt. 

Wielrennen is een prachtige sport die fysieke kracht, uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen vereist. Als wielrenner ben je voortdurend bezig met het verbeteren van je prestaties en het behalen van je doelen. Een belangrijk aspect van succes in deze sport is het vermogen om goed te herstellen na elke training of wedstrijd. Herstel is van vitaal belang om blessures te voorkomen, spiergroei te bevorderen en je lichaam klaar te stomen voor de volgende uitdaging. 

Tijdens de training put je je lijf uit. Hoe diep het gat is dat je tijdens de training voor jezelf graaft, hangt af van hoe zwaar de training is. Aan het einde van de training zit je lijf vol met ontstekingen, afvalstoffen en stresshormonen. Nu begint het herstel. Daar doet het lijf iets slims mee. In plaats van het lijf terug te brengen naar de conditie van voor de training, maakt het aanpassingen die de conditie beter maken, zodat het eenzelfde inspanning de volgende keer beter aan kan. Het lijf compenseert dus niet alleen, het doet er nog een schepje bovenop: overcompensatie of supercompensatie noemen we dat. Afhankelijk van hoe diep het gat is, duurt je herstel ongeveer 6 tot 48 uur.


In de reportage in de nieuwe RIDE Magazine wordt uitgebreid uitgelegd waarom herstel voor iedere wielrenner belangrijk is en hoe je jouw herstel na een training kan optimaliseren. Kortom, de Wintergids van RIDE mag je niet missen. Bestel nu jouw exemplaar en verzeker jezelf van uren leesplezier.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.