Materiaalzone John Degenkolb kleurde geruime tijd de koers in Parijs-Roubaix, maar een lekke band aan het einde van het Bos van Wallers gooide roet in het eten. In het Velodroom van Roubaix rolde hij uiteindelijk als elfde over de finish, opvallend genoeg met een onderdeel minder op zijn fiets.

Dat de Hel van het Noorden veel van mens en materiaal vraagt, is niks nieuws onder de zon, maar Degenkolb bewees dat dit jaar nog maar eens. Op één van de kasseienstroken verloor hij namelijk het afdekkapje van de bevestiging van zijn cockpit. Geen essentieel onderdeel, maar het onderstreept nog maar eens de zwaarte van Parijs-Roubaix.

Het missende kapje was niet het enige opvallende aan Degenkolb’s fiets, want een sticker die hij op de bovenbuis van zijn fiets had geplakt trok minstens evenveel onze aandacht. Daar was namelijk een foto te zien van hem met zijn vrouw en hun twee kinderen, vermoedelijk voor wat extra motivatie gedurende de wedstrijd.

Ook had Degenkolb enkele aanpassingen aan zijn frame gedaan voor de Helleklassieker. Zo maakte hij gebruik van de Elite Cirio Gel; ‘ouderwetse’ aluminium bidonhouders, om te zorgen dat de bidons op de kasseien niet uit de houders stuiteren. Aan de binnenkant van zijn stuur zaten extra schakelknoppen, terwijl er ook een dubbel stuurlint gemonteerd was.

Daarnaast reed hij de koers voor wat extra comfort met de Syncros Duncan SL Aero CFT zadelpen. Dat is een zadelpen die uit twee delen bestaat, waardoor de pen wat meer kan bewegen en dus ook wat meer schokdemping levert. Normaliter rijden de coureurs van dsm firmenich-PostNL hun wedstrijden met een stijvere zadelpen.