Eindejaarslijstjes: De mooiste zege van Wout van Aert van 2021
foto: Cor Vos
dinsdag 21 december 2021 om 17:20

Eindejaarslijstjes: De mooiste zege van Wout van Aert van 2021

Eindejaarslijstjes In de maand december blikt WielerFlits traditioneel terug op het afgelopen wielerseizoen met de reeks Eindejaarslijstjes. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar en welke renners verdienen nog een eervolle vermelding voor 2021? Iedere werkdag is er een nieuwe lijst met bijbehorende poll. Vandaag staat centraal: de mooiste zege van Wout van Aert van 2021.

Wil je de tussenstand of uitslag van de Eindejaarslijstjes-poll bekijken? Check dan elke dag de Instagram Stories van @WielerFlits!


flag-be Gent-Wevelgem

foto: Cor Vos

Samen winnen. Dat is het motto dat Jumbo-Visma al enkele jaren uitdraagt. De overwinning van Wout van Aert in Gent-Wevelgem was een schoolvoorbeeld daarvan. Waaiers braken de koers al vroeg open en legden Deceuninck-Quick-Step lam. Wie wel mee waren? Wout van Aert en zijn helper Nathan Van Hooydonck.

Na de tweede beklimming van de Kemmelberg werd de voorste waaier uitgedund tot een groep van negen, met het tweetal van Jumbo-Visma en ook Matteo Trentin, Sonny Colbrelli, Stefan Küng, Michael Matthews, Sam Bennett, Danny van Poppel en Giacomo Nizzolo. Op de laatste keer Kemmel koos Van Aert ervoor om niet vol gas te gaan, om zo in de laatste 35 kilometer Van Hooydonck nog aan zijn zijde te hebben. Het bleek een meesterzet.

Nadat Bennett en Van Poppel in een open stuk uit het wiel waren gereden, wist Van Hooydonck in de finale richting Wevelgem alles bij elkaar te houden. Het draaide uit op een sprint, waarin Küng alles-of-niets speelde. Het was echter de ideale lead-out voor Van Aert, die met overtuiging een lange sprint afrondde en zo erkende sprinters als Nizzolo, Trentin, Colbrelli en Matthews versloeg.

Lees hier het wedstrijdverslag terug


flag-nl Amstel Gold Race

foto: Cor Vos

fo·to·fi·nish (dem) – finish waarbij de volgorde van aankomst van de deelnemers slechts door middel van foto’s is vast te stellen

De Amstel Gold Race kon dit voorjaar met de nodige maatregelen toch gereden worden. Het werd een WK-achtige koers, want alleen op een volledig afgezet parcours (met elke ronde de Geulhemmerberg, de Bemelerberg en de Cauberg, behalve in de slotronde) rondom Valkenburg mocht de Nederlandse WorldTour-klassieker doorgaan. Het draaide uit op een herhaling van het duel tussen Wout van Aert en Tom Pidcock in de Brabantse Pijl.

Een groep met Dylan van Baarle en Sonny Colbrelli opende op 40 kilometer van de finish de finale, maar door een flits van Primož Roglič op de voorlaatste Cauberg volgde een hergroepering. Een ronde later was het Wout van Aert die de debatten opende bij de favorieten. Alleen Maximilian Schachmann, Tom Pidcock, Michal Kwiatkowski, Richard Carapaz, Alejandro Valverde, Julian Alaphilippe, Jakob Fuglsang, Michael Matthews en Guillaume Martin konden hem volgen.

INEOS Grenadiers koerste aanvallend en dat resulteerde in een ontsnapping van Pidcock, Van Aert en Schachmann. Zij reden met zijn drieën weg en hielden een twintigtal seconden voorsprong vast. Schachmann probeerde zijn rappe medevluchters tevergeefs te verrassen, waarna het uitdraaide op een razendspannende sprint. De fotofinish, die extreem lang op zich liet wachten, gaf uiteindelijk Van Aert het voordeel. Vier duizendsten van een seconde was het verschil, volgens de apparatuur.

Achteraf was er nog veel discussie over de werking en de positie van de camera die de fotofinish had genomen. Stond die wel op de juiste plek? Desondanks mag deze zege van Van Aert geschaard worden onder zijn mooiste overwinningen van 2021.

Lees hier het wedstrijdverslag terug


flag-fr Tour de France – Etappe 11

foto: Cor Vos

Door een blindedarmoperatie begon Wout van Aert met wat twijfels aan de Tour de France, maar dat hij vlak voor de drieweekse ronde het BK wist te winnen gaf al aan dat hij richting een topvorm aan het groeien was. Dat Primož Roglič vroeg uitviel in Frankrijk, gaf Van Aert ook wat vrijheid om voor de aanval te kiezen, en op woensdag 7 juli kwam dat tot wasdom in de etappe naar Malaucène. De etappe met twee(!) beklimmingen van de Mont Ventoux.

Een vroege vlucht met onder meer Julian Alaphilippe en Bauke Mollema kreeg bijval van een groep met Wout van Aert en Greg Van Avermaet. Het waren vervolgens de wereldkampioen en de Belgisch kampioen die op de eerste keer Mont Ventoux de kopgroep uitdunden. Aan de voet van de tweede keer Ventoux probeerde Kenny Elissonde een schifting door te voeren. Alleen Van Aert, Mollema en Alaphilippe konden die versnelling volgen.

De Jumbo-Visma-kopman voelde zich echter beresterk en liet de rest achter. Op de Mont Ventoux. Een dag nadat Van Aert tweede was geworden in een massasprint, soleerde hij richting de ritwinst in de Ventoux-rit. De laatste elf kilometer van de Reus van de Provence beklom hij in zijn eentje. Met een minuut voorsprong op Elissonde en Mollema dook WVA de afzink in richting Malaucène, waar Van Aert zijn eerste ritzege behaalde van deze Tour.

Lees hier het wedstrijdverslag terug


flag-fr Tour de France – Etappe 20

foto: Cor Vos

De tweede ritoverwinning van Wout van Aert volgde op de voorlaatste dag. Door zijn trainingsachterstand was het tijdritkanon in de eerste chrono van de Tour de France nog niet op topniveau en toen moest hij genoegen nemen met een vierde plaats. Maar door zijn vormcurve – als een van de weinige renners werd Van Aert zichtbaar beter tijdens de drieweekse ronde – lukte het in de tweede tijdrit wel.

De 30,8 kilometer tussen Libourne en Saint-Émilion waren op het lijf geschreven van Van Aert. Omdat de strijd om het algemeen klassement al gespeeld was, met Tadej Pogačar die zes minuten voorsprong had op zijn eerste achtervolger, was het duel om de ritzege mogelijk nog interessanter. Kasper Asgreen en Stefan Küng zetten de eerste richttijden neer, maar Van Aert dook daar al meteen onder. Als een van de weinigen kon hij die lijn volhouden; 21 seconden sneller dan Asgreen kwam de Jumbo-Visma-kopman over finish.

Van de toppers in het algemeen klassement kwam ploeggenoot Jonas Vingegaard nog het dichtst in de buurt van Van Aert. De Deense revelatie gaf 32 seconden toe. Gele trui Pogačar verloor 57 seconden op de Van Aert, die met twee etappezeges op zak naar de slotrit in Parijs vertrok…

Lees hier het wedstrijdverslag terug


flag-fr Tour de France – Etappe 21

foto: Cor Vos

Een bergetappe winnen, een tijdrit winnen en een sprintetappe winnen in een en dezelfde grote ronde? Alleen Eddy Merckx (1974) en Bernard Hinault (1979) deden dat in de geschiedenis van de Tour de France. In 2021 kregen zij gezelschap van een andere alleskunner, namelijk Wout van Aert.

Daags na zijn overwinning in de individuele beproeving van Libourne naar Saint-Émilion was het plan van Jumbo-Visma om zich met Wout van Aert in de massasprint op de Champs-Élysées te smijten. Dat de Belgische kampioen massasprints kon winnen, wisten we al, maar tijdens de Ronde van Frankrijk werd besloten om niet altijd het risico te nemen in de spurts. Maar een kans op de bekende boulevard in hartje Parijs, daar stonden ploeg en kopman wel voor open.

Met alleen Mike Teunissen als helper werd Van Aert door de finale op de Champs-Élysées geloodst. En naast helper was Teunissen, al jarenlang de laatste man in de lead-out van Dylan Groenewegen, ook de one man lead out voor Van Aert. Op de veranderde aankomst (de streep lag iets verder dan de afgelopen jaren) wist Teunissen een uitstekende sprint uit zijn benen te persen. Van Aert hoefde het alleen nog maar af te maken, en hield zo Jasper Philipsen en Mark Cavendish achter zich.

Een hard gelag voor groenetruiwinnaar Cavendish, die daardoor blijft steken op de 34 ritoverwinningen in de Tour de France. Hard gelach was er bij Jumbo-Visma en Wout van Aert, die met drie etappezeges zijn Tour de France afsloot.

Lees hier het wedstrijdverslag terug


flag-gb Tour of Britain – Etappe 4

foto: Cor Vos

Na de Tour de France behaalde Wout van Aert nog vijf overwinningen: vier ritzeges en de eindoverwinning in de Tour of Britain. De meest opvallende winst daarvan behaalde hij in de koninginnenrit naar de Great Orme in Llandudno. Het werd een uiterst beklijvend duel met wereldkampioen Julian Alaphilippe.

De slotklim, die gerust een muur genoemd mag worden, was 1,9 kilometer lang aan gemiddeld 9,4%. George Bennett trok hier de favorietengroep uit elkaar in dienst van Van Aert, die wel stevige concurrentie had. Mikkel Honoré, Julian Alaphilippe en Michael Woods boden nog weerstand, terwijl klassementsleider Ethan Hayter aan het elastiek hing. Na een inspanning van Honoré draaide het uit op een sprint-à-deux tussen de twee tenoren.

Schouder aan schouder, elleboog aan elleboog gingen Van Aert en Alaphilippe op de streep af. Met een ultieme jump toonde de Jumbo-Visma-kopman zich de beste. Kort na de streep stortten beide mannen ter aarde. “Ik ben volledig over de limiet gegaan”, pufte Van Aert na afloop. “Het was steil, waarschijnlijk een beetje te steil voor een renner als ik. Als ik kon aanklampen had ik een kans, maar het was over de limiet.”

Lees hier het wedstrijdverslag terug


Stem hier op jouw favoriet!

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.