Matteo Trentin heeft Le Samyn op zijn naam geschreven. In finishplaats Dour was de Italiaan van UAE Emirates de sterkste renner van een kopgroep met acht man. De Fransman Hugo Hofstetter kwam als tweede over de streep, de Belg Dries De Bondt werd derde.

Nadat het voorbije weekend al het Vlaamse wegseizoen werd geopend, begon vandaag met Le Samyn ook het Waalse wielerjaar. De eendagskoers van Quaregnon naar Dour over kasseien en enkele venijnige beklimmingen was de eerste ronde van de Exterioo Cycling Cup, de vernieuwde competitie die tot voor kort als de Bingoal Cycling Cup bekendstond. De organisatie had een sterk deelnemersveld aan het vertrek met elf WorldTeams en acht ProTeams, waaronder Alpecin-Fenix dat met Tim Merlier de titelverdediger aan de start had.

Zes vluchters rijden weg
Even voor half een werd het startsein gegeven. Vroeg in de wedstrijd kwam een kopgroep met zes man tot stand. Sam Welsford (DSM), Nickolas Zukowsky (Human Powered Health), Jente Boons (BEAT Cycling), Kasper Saver (Minerva), Sander Lemmens (Tarteletto-Isorex) en huidig Europees en Frans kampioen strandracen Samuel Leroux (Go Sport-Roubaix Lille Métropole) sloegen de handen ineen en reden in het eerste uur meer dan vier minuten weg bij het peloton, waar Quick-Step Alpha Vinyl en Uno-X aanvankelijk controleerden.

Tegen het einde van de eerste helft ging het peloton versnellen en begon de voorsprong van de zes vluchters langzaam maar zeker terug te lopen. Op 93 kilometer van de streep, net nadat de grote groep de eerste kasseien achter de rug had, deed een massale valpartij zich voor, waarbij Florian Vermeersch een van de slachtoffers was. De tweede van Parijs-Roubaix kon echter zijn weg vervolgen. De kopgroep reed op dat moment nog maar twee minuten vooruit en met nog 81 kilometer te gaan gingen Rune Herregodts en Stijn Daemen in de tegenaanval.

foto: Cor Vos

Bij de eerste passage van de finish had de kopgroep nog een minuut voorsprong op Herregodts en Daemen, het peloton volgde ruim een halve minuut later. De inspanningen gingen doorwegen bij de vluchters en Lemmens en Boons kwamen al even in de problemen. Halverwege de eerste lokale ronde kwam Lotto Soudal naar voren en ook de andere ploegen brachten hun mannen in stelling voor het geval de koers zou beginnen ontploffen. Op de Côte des Nonettes werd de grote groep op een lang lint getrokken, waardoor de nervositeit verder toenam.

Koers schuift in elkaar
Op 58 kilometer van de aankomst was het op bij Lemmens en Boons en waren de vluchters nog maar met zijn vieren. De koers schoof steeds verder in elkaar en de achtervolgers Herregodts en Daemen werden weer ingerekend – zonder dat zij ooit wisten aan te sluiten bij de vlucht van de dag. Bij het ingaan van de voorlaatste ronde was de voorsprong van de vier aanvallers nog slechts driekwart minuut. Diverse ploegen deelden speldenprikken uit, maar het was wachten op de eerste echte aanval.

Nadat Lemmens en Boons er al eerder af moesten, loste Saver op 46 kilometer van de streep ook uit de vlucht. Welsford, Zukowsky en Leroux hadden echter ook nog maar een handvol seconden voorsprong en met nog 44 kilometer te rijden was alles weer samen. Stan Dewulf probeerde dan een nieuwe aanval op te zetten, maar in aanloop naar de Côte de la Roquette viel het weer stil. In de klim leidde Oliver Naesen het peloton en eenmaal boven nam Matteo Trentin over: de messen werden geslepen. Ook Victor Campenaerts maakte indruk.

foto: Cor Vos

Het zorgde ervoor dat het peloton brak en een sterke groep met ongeveer twintig man wegreed, met daarbij favorieten als Merlier, Dewulf, Campenaerts en Trentin. Aanvankelijk was ook Naesen mee, maar de klassiekerspecialist van AG2R Citroën moest afrekenen met pech. Op 32 kilometer van de finish namen Dewulf en Laurence Pithie, uit de opleidingsploeg van Groupama-FDJ, een kleine voorsprong. Josef Černý, Loïc Vliegen en Campenaerts sprongen naar de twee koplopers toe, maar aan het begin van de slotronde vloeide de grote kopgroep weer samen.

Kopgroep valt uit elkaar
Op 22 kilometer van de finish viel de kopgroep opnieuw uit elkaar: Dries De Bondt, Dewulf, Černý, Bert Van Lerberghe, Vliegen, Campenaerts, Trentin, Hugo Hofstetter en Dries Van Gestel reden weg. De overige aanvallers werden ingerekend door het peloton, dat al dicht was genaderd. Op de kasseien van de Roquette trok Trentin stevig door en de Italiaan bleef ook op de Chemin de Wihéries gas geven. De aanvallers wilden hun huid duidelijk duur verkopen, terwijl Černý zich liet terugzakken om op kop van het peloton te rijden.

Bij het ingaan van de laatste tien kilometer werd het peloton opgeschrikt door een val, waarbij Szymon Sajnok en August Jensen tegen de grond gingen. Tim Merlier kwam daarbij in de berm terecht en kon ternauwernood in een greppel overeind blijven. Door die manoeuvre moest de titelverdediger achtervolgen en daarbij kreeg hij de hulp van Edward Planckaert. De koplopers hadden op drie kilometer van de finish nog altijd een halve minuut voorsprong, dus leek het erop dat de winnaar van voren moest worden gezocht.

foto: Cor Vos

Op twee kilometer van de streep probeerde Dewulf weg te rijden, maar de rest was bij de les. In de laatste kilometer versnelde Campenaerts, maar het was hollen en stilstaan. Dewulf probeerde het vervolgens nog eens, maar Campenaerts sprong op het wiel. Uiteindelijk moest een sprint de beslissing brengen en daarin beschikte Matteo Trentin over het beste eindschot. Hofstetter werd tweede, De Bondt derde. Achter de acht koplopers versloeg Rasmus Tiller Arnaud De Lie in de sprint van het peloton.