In de lastige bergetappe van gisteren tijdens de Ronde van Italië liet Bauke Mollema weer zien een uitstekende klimmer te zijn. Nadat de Groninger even een paar mindere dagen had gekend, waren gisteren, op ondermeer de beruchte Gavia, de goede benen weer terug. Mollema kon zelf achteraf ook niks anders concluderen dat het erg goed gaat in zijn eerste grote ronde. Onderweg had de ranke klimmer nog even hoop op een top tien klassering in het algemeen klassement, maar dat zat er toch niet in.

Na de etappe van zondag was Mollema ziek geworden en dit speelde hem ook nog parten in de etappes van de afgelopen dagen, maar gisteren was de Groninger weer helemaal terug en reed met de beste klimmers mee omhoog. “Op zich ben ik daar zelf wel verbaasd over. Ineens had ik weer het goede gevoel van de eerste twee weken. Het was stukken beter dan de afgelopen dagen. Misschien dat de naweeën van zondag toch langer hebben doorgewerkt, maar nu ging het in elk geval weer heel soepel. Voor de start zat het niet lekker, maar vanaf de allereerste klim had ik weer het goede gevoel terug.” Zo weet RaboSport bij Mollema op te tekenen.

Even mocht Mollema dromen van een top 10 klasseringen in het algemeen klassement. “Toen ik zag hoe snel Cunego vooraan wegviel en met de lengte van de etappe nog voor de boeg had ik even het gevoel van ‘het kan nog’. Maar dat was eigenlijk niet reëel, want dan zouden er nog twee door moeten zakken en dat gebeurde pas veel te laat en voor een te klein deel. Mar het was goed zo. Het neemt mijn goede gevoel over deze ronde niet weg. Dat is vandaag zelfs nog een beetje verbeterd. Ja, omdat ik het goede ritme weer had. Ik ben dus niet verslechterd in drie hele zware weken.”

Ondanks dat de Raborenner zijn klimmersbenen weer terug heeft, snakt hij wel naar het einde van zijn eerste grote ronde. “Het ging vandaag wel beter, maar de vermoeidheid is er echt wel. Bij ons allemaal. We zullen straks echt tijd nodig hebben om bij te tanken. Maar het verbaasde mij zelf wel. Er werd de hele dag in een stevig tempo gereden, want ze wilden Sastre en Vino niet te ver weg laten rijden. Toch ging het op de slotklim nog steeds goed. Ik zat in een goed groepje. Evans ging weg en ik kon net niet aanhaken. Maar ik vond snel mijn goede ritme. Zo werd het een mooie afsluiter.”

Mollema fietst in verhouding met vele andere renners nog niet heel lang, de Groninger heeft daarom nog meer te leren dan menig ander coureur, zoals ook het afdalen. De afdaling van de Gavia is er een die berucht is, maar ook hier ging Mollema prima naar beneden en heeft deze Giro zijn afdalingen sterk kunnen verbeteren. “De Gavia was in het routeboek beschreven als een gevaarlijke afdaling en dat was misschien ook wel zo, maar het ging me heel goed af. Ik zat redelijk vooraan, maar heb nooit een probleem gehad. Nog een punt van gegroeid vertrouwen. Afdalen was nou niet bepaald mijn beste onderdeel. In deze Giro is dat met sprongen vooruit gegaan. Het is deze drie weken een in meerdere opzichten zeer geslaagde ontdekkingstocht geweest.”