Jeen de Jong

• woensdag 15 februari 2023 om 08:00

De Vuelta a Andalucia Ruta Ciclista Del Sol – kortweg Ruta del Sol – kan rekenen op een sterk deelnemersveld. Zo staat Tadej Pogačar aan de start. De tweevoudig Tourwinnaar is uitstekend aan zijn seizoen begonnen, maar hij is niet de enige kanshebber. Op de vele punchaankomsten kunnen meer coureurs uit de voeten. Wie volgt Wout Poels op? WielerFlits blikt vooruit!

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Historie

De eerste Ruta del Sol (gewonnen door Ricardo Montero) vond plaats in 1925, maar dat betekent niet dat we al bijna toe zijn aan de honderdste editie. Het duurde namelijk tot 1955 voordat er een tweede uitgave kwam. Omdat de wedstrijd in 1978 ook nog een keer niet doorging, zal de Ruta del Sol in 2023 voor de 69ste keer verreden worden.

Kijken we naar de erelijst, dan zien we vooral veel Spaanse vlaggetjes. Kijken we naar de namen achter die Spaanse vlaggetjes, dan zien we behoorlijk vaak ‘Alejandro Valverde’. El Imbatido won de wedstrijd tussen 2012 en 2017 vijf keer. Hij is daarmee – met afstand – recordhouder. Achter hem op de erelijst staan zeven mannen met elk twee zeges. De meeste recente tweevoudige winnaar, en de enige nog actieve van de zeven, is Jakob Fuglsang. De Deen was in 2019 en 2020 de beste in de Koers van de Zon.

Valverde op weg naar zijn laatste zege in 2017 – foto: Cor Vos

In totaal wisten zeven Nederlanders de Ruta del Sol te winnen. Jan Krekels, die een jaar eerder een rit in de Ronde van Zwitserland én de Tour de France op zijn naam had geschreven, was in 1972 de eerste. De Limburger won die editie twee etappes en ging zo zijn Goudsmit-Hoff-ploeggenoot Gerard Vianen voor in het eindklassement. Gerrie Knetemann (1976), Jos Schipper (1981), Steven Rooks (1986), Erik Dekker (2001), Joost Posthuma (2009) en Wout Poels, die vorig jaar triomfeerde, zijn de andere Nederlanders met de Ruta del Sol op hun palmares.

Posthuma bleef Davide Rebellin en Xavier Tondo voor – foto: Cor Vos

België kan nog betere papieren voorleggen met negen eindzeges. Antoon Houbrechts (1968), Jean-Pierre Monseré (1971), Georges Pintens (1973), Freddy Maertens (1974 en 1975), Daniel Willems (1980), Marc Sergeant (1982), Edwig Van Hooydonck (1988) en Tim Wellens (2018) waren ieder één keer de beste in Andalucia. Voor Monseré was de Ruta del Sol overigens de laatste overwinning uit zijn carrière. Hij stond op 19 februari 1971 op het eindpodium in Malaga. Minder dan een maand later, op 15 maart 1971, klapte de 22-jarige wereldkampioen tijdens de Grote Jaarmarktprijs in Retie op een stilstaande auto. Hij overleed ter plekke.

Laatste tien winnaars Ruta del Sol
2022: Wout Poels
2021:  Miguel Ángel López
2020: Jakob Fuglsang
2019: Jakob Fuglsang
2018: Tim Wellens
2017: Alejandro Valverde
2016: Alejandro Valverde
2015: Chris Froome
2014: Alejandro Valverde
2013: Alejandro Valverde

Laatste editie

De Ruta del Sol 2022 begon met een overwinning voor Rune Herregodts. De renner van Sport Vlaanderen-Baloise, die inmiddels de stap naar Intermarché-Circus-Wanty heeft gemaakt, toonde zich op de venijnige aankomst in Iznájar de sterkste vluchter. De Belg pakte ook de eerste leiderstrui, maar verloor dat tricot op dag twee alweer. Alessandro Covi sloeg in rit twee namelijk een dubbelslag. Op een punchaankomst klopte de Italiaan Miguel Ángel López, de winnaar van de Ruta del Sol 2021.

De derde etappe kwam op naam van de piepjonge Magnus Sheffield. Het toen 19-jarige talent van INEOS Grenadiers verschalkte met een late uitval een klein pelotonnetje en boekte zo zijn eerste profzege. Covi bleef eerste staan in het algemeen klassement, maar na rit vier zou die algemene rangschikking er heel anders uitzien. De koers ontplofte die dag al vroeg. Op de eerste klim reed een grote, sterke kopgroep weg. Zónder Covi. UAE Emirates deed er alles aan om het gat nog te dichten, maar de vluchters waren definitief gevlogen.

Sheffield verschalkt de tegenstand op dag drie – foto: Cor Vos

Wout Poels zat wel mee. Meer nog, de Nederlander reed op vijftien kilometer van de streep weg uit de kopgroep. Dat deed hij samen met Alexey Lutsenko, die in het klassement al wat verder stond. De Kazach van Astana Qazaqstan toonde zich echter een ideale vluchtmakker. Ondanks dat hij López (tweede in het klassement) achter zich had, deed Lutsenko meer dan zijn portie van het werk. Poels maakte hier dankbaar gebruik van en klopte zijn metgezel in de sprint.

Door zijn zege werd Poels ook de nieuwe leider. Op de laatste, lastige dag verzekerde de klimmer van Bahrain Victorious zich met een overtuigend optreden van de eindwinst. Lennard Kämna won vanuit de vlucht – hoe kan het ook anders – de slotrit. Cristián Rodríguez ging dankzij bonificatieseconden López nog voorbij in de algemene rangschikking en werd zo tweede.

Poels stond op het hoogste schavotje – foto: Cor Vos

Eindklassement Ruta del Sol 2022
1. Wout Poels (Bahrain Victorious) in 20u51m27s
2. Cristián Rodríguez (TotalEnergies) op 14s
3. Miguel Ángel López (Astana Qazaqstan) op 15s
4. Carlos Rodríguez (INEOS Grenadiers) op 19s
5. Simon Yates (BikeExchange-Jayco) op 20s

Parcours

De puncheurs zullen zich in de handen wrijven bij het bestuderen van het parcours van de Ruta del Sol. Zij krijgen genoeg kansen in de Ronde van de Zon: drie van de vijf etappes finishen heuvelop. De pure klimmers moet hun slag slaan op dag één, als er langere inspanningen geëist worden. De dagen erna zijn de explosieve types in het voordeel. Pas op de slotdag komen de (heel sterke) sprinters mogelijk aan hun trekken.

afbeelding: ProCyclingStats

Vuelta a Andalucia Ruta Ciclista Del Sol (15-02 t/m 19-02)

Woensdag 15 februari, Etappe 1: Puente de Génave – Santiago de la Espada (179 km)

De openingsrit van de Ruta de Sol bevat vijf gecategoriseerde hellingen. De renners beginnen met de Collado de los Yesos (4,7 km aan 5,8%) en Alto de Onsares (4,7 km 5,4%), beklimmingen van de derde categorie. Opwarmertjes. De klimmen die nog volgen, zijn namelijk allemaal van de eerste categorie. Te beginnen met de Puerto de Navalperal (8,1 km aan 6,9%).

Maar de finale begint pas echt met de Garganta de Hornos. Dat betekent 16,5 kilometer klimmen aan 4,5%. Vervolgens wacht de Alto de Despiernacaballos (10,5 km aan 5,8%), het laatste obstakel van de dag. Eenmaal boven op deze 1580 meter hoge berg, is het nog zeven kilometer naar de streep. De eerste zes daarvan zijn in dalende lijn, de laatste loopt weer lichtjes omhoog. Het stijgt hier aan drie, vier procent.

Start: 10.50 uur
Finish: tussen 15.20 en 15.50 uur

Donderdag 16 februari, Etappe 2: Diezma – Alcalá la Real (156,1 km)

In de tweede etappe hoeven de renners een stuk minder hoogtemeters te overwinnen dan op dag één. De eerste veertig kilometer vanuit startplaats Diezma gaan zelfs lichtjes bergaf. De Puerto del Zegri (4,5 km aan 4,5%) is daarna de eerste klim van de dag. Vervolgens gaat het via een ongecategoriseerde helling (3,4 km aan 6,7%) naar Los Rosales (4,4 km aan 5,3%). Bovenop zijn 91 van de 156,1 kilometer afgelegd.

De moeilijkste hindernis van de rit moet dan nog komen: de Puerto de la Hoya de Charilla. Vooral het eerste deel van deze trapjesklim zal erin hakken. Het loopt hier namelijk 2,1 kilometer aan 13,1% (!) omhoog. Na een korte afdaling volgen nog 2,7 kilometer aan 6,8%, een nog kortere afdaling en een laatste hupje. De steile pentes van de Puerto de la Hoya de Charilla – waarvan de uiteindelijke top op ongeveer dertig kilometer van de finish ligt – zijn een voorbode voor de diepe finale van de rit.

De slotkilometer in Alcalá la Real loopt namelijk aan 11,5% omhoog. Alessandro Covi zal deze aankomst nog kennen, want hij won er vorig jaar in de Ruta del Sol. Ditmaal is de aanloop wel anders dan in 2022. Toen liep het al langer lastig omhoog, nu komt het echt op de laatste kilometer aan. De keitjes in de laatste honderden meters voegen overigens nog een extra moeilijkheidsfactor toe.

Start: 11.35 uur
Finish: tussen 15.15 en 15.40 uur

Vrijdag 17 februari, Etappe 3: Alcala de Guadaira – Alcalá de los Gazules (161 km)

Een nieuwe dag, een nieuwe kans voor de puncheurs. Dit keer is het eerste deel van de rit zo goed als (Spaans) vlak. De eerste en gelijk ook laatste gecategoriseerde klim van de dag doemt op na goed 125 van de 161 kilometer. De Alto de Mediana Sidonia is 3,1 kilometer lang aan 5,9%. Daarna gaat het over glooiende wegen naar finishplaats Alcalá de los Gazules.

Daar wacht, met nog zes kilometer te gaan, eerst een klimmetje van drie kilometer aan een kleine vier procent. Na een snelle afdaling komen de coureurs dan bij de slothelling. Een kilometer lang stijgt de weg met gemiddeld elf procent. Spektakel gegarandeerd!

Start: 11.05 uur
Finish: tussen 14.50 en 15.15 uur

Zaterdag 18 februari, Etappe 4: Overa – Iznájar (164,8 km)

De vierde etappe begint pittig, met vanuit het vertrek meteen de Puerto de Algámitas (5,8 km aan 3,1%), maar daarna volgt een lange fase zonder gecategoriseerde hellingen. In het tweede deel van de rit wordt dit gebrek volledig gecompenseerd. Zestig kilometer voor het einde begint het serieuze klimwerk opnieuw met de Cerro de San Cristobal (2,8 km aan 6,6%).

Na twee naamloze puisten volgen nog de Alto de El Jaramillo (4,8 km aan 7,3%), de klim naar El Higuerai (2,6 km aan 6,6%) en Fuentes de Cesna (4,3 km aan 4,7%). Als dat allemaal achter de rug is, hebben de renners nog tien kilometer voor de boeg. Tot een kleine drie kilometer voor het einde gaat het naar beneden, maar dan wacht nog een gemene slotfase. Negenhonderd meter aan 5,8% omhoog, een korte afdaling en nog eens zevenhonderd meter klimmen. Gemiddelde stijgingspercentage op deze helling naar de streep? Twaalf procent.

Start: 11.05 uur
Finish: tussen 15.00 en 15.25 uur

Zondag 19 februari, Etappe 5: Otura – Alhaurín de la Torre (184,3 km)

De Ruta de Sol eindigt met een 184,3 kilometer lange rit van Otura naar Alhaurín de la Torre. De eerste plaats ligt op 766 meter hoogte, de laatste op 83 meter. Dat betekent overigens niet dat we de hele dag geleidelijk dalen. In het eerste deel van de rit worden zelfs nog grotere hoogten opgezocht, met vooral de Alto El Cerrajon (7,9 km aan 3,4%) en de Alto del Navazo (6,3 km aan 4,1%). Vervolgens is er weliswaar een duik naar beneden, maar daarna wacht de Puerto del Sol (17,3 km aan 4,9%).

Bovenop die berg is het nog ruim tachtig kilometer naar de streep. Nu is het wel voornamelijk naar beneden. De Alto de Los Nunez (4,5 km aan 5,8%), die begint met een stuk van tweeënhalve kilometer aan meer dan negen procent, doorbreekt de afzink even op dertig kilometer van het einde. Maar daarna hoeft niet meer echt geklommen te worden. Al loopt het in de slotfase wel weer voorzichtig omhoog. De laatste kilometer heeft een gemiddeld stijgingspercentage van vier procent.

Start: 10.40 uur
Finish: tussen 15.00 en 15.30 uur

Favorieten

Tadej Pogačar begon zijn seizoen in zowel 2021 als 2022 met eindwinst in de UAE Tour, maar dit jaar laat hij de meerdaagse in het Midden-Oosten aan zich voorbijgaan. In plaats daarvan trapt hij af met enkele koersen in Spanje. Maandag 13 februari is hij te zien in de Jaén Paraiso Interior en twee dagen later begint hij aan de Ruta del Sol.

In de Ruta del Sol mogen we Pogačar meteen vooraan verwachten, ondanks een buikgriepje in januari. De punchaankomsten zijn spek naar zijn bek. Bovendien staat de Sloveen er altijd in het vroege voorjaar. De afgelopen twee seizoenen begon hij, zoals gezegd, met zeges in de UAE Tour en ook in 2020 won hij met de Ronde van Valencia meteen zijn eerste rittenkoers. Alleen in 2019, bij zijn debuut als prof, was het niet direct raak. Hij zegevierde toen wel in de Volta ao Algarve, de tweede wedstrijd van zijn seizoen.

Begint Pogacar zijn seizoen weer met een eindoverwinning? – foto: Cor Vos

UAE Emirates stuurt een sterke ploeg met Pogačar mee: Tim Wellens, Sjoerd Bax, Domen Novak, Marc Hirschi, Rafal Majka, George Bennett en Alessandro Covi. Toch is er een team dat daar op papier misschien nog wel boven staat: INEOS Grenadiers. Het is bij de Britse formatie vooral letten op Egan Bernal en Tao Geoghegan Hart.

Bernal reed zijn eerste koers van het seizoen niet uit vanwege knieklachten. Maar wat hij eerder in Vuelta a San Juan had laten zien, was veelbelovend na al het malheur van 2022. In de koninginnenrit toonde de Colombiaan een vleugje van zijn oude klasse. Hij eindigde als vierde op de Alto Colorado. Als zijn knieproblemen (waardoor hij ook het nationaal kampioenschap miste) inderdaad niet zorgwekkend zijn, zoals zijn ploegleider Xabier Zandio beweerde, kan Bernal wellicht weer wedijveren met Pogacar. Het is trouwens voor het eerst sinds Tirreno-Adriatico 2021 dat de twee elkaar in koersverband tegenkomen. Pogacar won destijds de Koers van de Twee Zeeën, Bernal werd vierde.

Update: INEOS Grenadiers heeft inmiddels laten weten dat Egan Bernal niet aan de start zal verschijnen van de Ruta del Sol. Pavel Sivakov is zijn vervanger.

Maar INEOS Grenadiers heeft dus ook Tao Geoghegan Hart, die net als Bernal weer op lijkt te krabbelen. De Brit was in de Ronde van Valencia meer dan in orde. Hij boekte ritwinst op de Alto de la Cueva Santa en sloot de vijfdaagse als derde af. Ook in de top-tien van het eindklassement in Valencia: Carlos Rodríguez. Met de Spaans kampioen heeft INEOS Grenadiers nog een kandidaat-winnaar voor de Ruta del Sol.

Enric Mas begint in de Ruta del Sol aan zijn seizoen – foto: Cor Vos

Movistar stuurt eveneens een sterke selectie naar Andalusië. Of nou ja, een sterk tweetal: Enric Mas en Ruben Guerreiro. Mas maakt in de Ruta del Sol zijn seizoensdebuut en is in dat opzicht een vraagteken. Maar als het klopt dat je zo goed bent als je laatste koers, zoals een aloude wielerwaarheid luidt, moeten we de Spanjaard nauwlettend in de gaten houden. Mas sloot het wielerjaar 2022 namelijk af met een tweede plaats in de Ronde van Lombardije. Kort daarvoor had hij Pogacar klein gekregen in de Giro dell’Emilia. Kan hij zijn exploten uit de Italiaanse najaarsklassiekers herhalen in deze Spaanse voorbereidingskoers?

Over Guerreiro bestaat geen twijfel: hij steekt in de juiste vorm. Dat liet hij zien in de Saudi Tour, waar hij de koninginnenrit op zijn naam schreef. Dankzij die zege werd hij bovendien de nieuwe leider in het klassement en die toppositie gaf hij in de slotetappe niet meer af. Hij schreef de Saudische rittenkoers op zijn naam. Een lekkere binnenkomer bij Movistar voor de Portugees!

Guerreiro schoot al raak in de Saudi Tour – foto: Cor Vos

De winnaar van de Ruta del Sol 2022, Wout Poels, zal zijn titel niet komen verdedigen. Bahrain Victorious is er wel weer bij. Mikel Landa, onlangs zevende in de Ronde van Valencia, zal met Santiago Buitrago de troepen aanvoeren. Ook Jack Haig staat aan de start, maar het is afwachten hoe het met zijn conditie is. Hij rijdt pas zijn eerste wedstrijd sinds de Tour de France. De Australiër moest daar opgeven na een harde val en kwam de rest van het seizoen niet meer in actie.

Michael Woods kende ook een moeizaam najaar van 2022. De Canadees viel vroeg in de Vuelta, in de rit van en naar Breda, en liep daarbij een hersenschudding op. Hij heeft echter een winter lang kunnen herstellen en vindt in Andalusië een parcours op zijn maat. De meesterklauteraar kan zijn punchhart ophalen op de vele venijnige slothellingen. Dat geldt ook voor Dylan Teuns, die er alleen voor moet zorgen dat hij de eerste rit overleeft. Op een goede dag kan de Belg gelukkig een aardig houtje klimmen.

Landa voert Bahrain Victorious aan – foto: Cor Vos

Lorenzo Rota kan dat ook, getuige zijn eindoverwinning in de Ronde van Tsjechië van vorig jaar. Met het kortere werk heeft hij eveneens geen moeite. Intermarché-Circus-Wanty is als ploeg bovendien uitstekend op dreef met al zes zeges in het nog prille seizoen. Voegt Rota daar een zevende aan toe?

Andere renners om komende week in de gaten te houden, zijn: Matej Mohorič (Bahrain Victorious), Lorenzo Fortunato (EOLO-Kometa), Andreas Kron (Lotto Dstny), Samuele Battistella (Astana Qazaqstan), Filippo Zana en Kevin Colleoni (Jayco AlUla).

Het complete deelnemersveld voor de Ronde van Valencia is nog niet bekend. Daarom is het favorietendeel nog niet volledig ingevuld. Wij zullen op een later moment dit deel van de voorbeschouwing aanvullen.

Sprinters

Kijken we naar het parcours, dan komen de snelle mannen er bekaaid van af. De Ruta del Sol 2023 is zoals gezegd vooral een puncheursfestijn. Alleen op de slotdag zien we mogelijk een pure massasprint, mits een matte koers. Laten we de kanshebbers in zo’n scenario voor de volledigheid toch maar even opsommen.

Bij Israel-Premier Tech hebben we bijvoorbeeld Corbin Strong, die ook op de lastigere aankomsten mee kan bikkelen. Zijn ploeggenoot Simon Clarke zal zich op die dagen ongetwijfeld ook mengen. Intermarché-Circus-Wanty heeft met Dion Smith en Niccolò Bonifazio ook twee snelle mannen. Lionel Taminiaux kan Alpecin-Deceuninck, dat zonder klassementsman van start gaat, eventueel succes bezorgen.

Iván García, dit jaar derde in de openingsrit van de Ronde van Valencia, is dan weer de rappe man bij Movistar. Verder staan ook Juan José Lobato (Euskaltel-Euskadi), Andrea Pasqualon (Bahrain Victorious), Milan Menten (Lotto Dstny), Edvald Boasson Hagen (TotalEnergies), Tomáš Bárta en Venezolaans kampioen Orluis Aular (beiden Caja Rural-Seguros RGA) aan het vertrek.

De snelle Corbin Strong – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Tadej Pogacar
*** Ruben Guerreiro, Tao Geoghegan Hart
** Enric Mas, Mikel Landa, Carlos Rodríguez
* Dylan Teuns, Michael Woods, Lorenzo Rota, Santiago Buitrago

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

De renners krijgen prima koersweer tijdens de Ruta del Sol. Het wordt de meeste dagen zo’n achttien, negentien graden en de zon schijnt geregeld. En hoewel er soms wel wat bewolking zal zijn, is de kans op neerslag klein. Alleen op woensdag kan er mogelijk een klein buitje vallen. Op die openingsdag is het ook wat frisser.

De Ruta del Sol is dagelijks vanaf 14.00 uur te zien op Eurosport 1. Je kunt ook terecht op de online kanalen van Eurosport, Discovery+ en GCN+. Houd de WielerFlits TV-Gids in de gaten voor de exacte uitzendtijden.