De Ronde van Vlaanderen is dit seizoen een belangrijke afspraak voor Belgisch kampioen Preben Van Hecke (33). De wegkapitein van Topsport Vlaanderen-Baloise is vastberaden zijn tricolore trui aan het publiek te tonen met een offensieve tactiek. “Winnen wordt moeilijk voor onze ploeg. Ik vergelijk onze situatie graag met het voetbal. Als eender welke Belgische ploeg tegen FC Barcelona speelt, verwacht iedereen ook dat Barcelona met de overwinning aan de haal gaat, maar je weet nooit wat er uit de bus valt. Daar hopen wij zondag op”, verklaart Van Hecke in het Weekendinterview.

Bijna tien maanden mag Van Hecke al koersen en trainen met de Belgische driekleur om zijn schouders. Sinds 28 juni, om precies te zijn: de dag waarop hij na ruim 250 kilometer in de aanval Jürgen Roelandts naar plek twee verwees in een spannende sprint. Ook trainingsmaat Greg Van Avermaet flankeerde hem op het podium in Tervuren. “Er gaat nu veel veranderen in mijn leven”, zei Van Hecke kort na de aankomst. Wat houden die veranderingen concreet in? “Dat ik nu altijd in de driekleur mag rondrijden”, lacht Van Hecke. “Om eerlijk te zijn vallen die veranderingen nog wel mee. De koersen blijven gewoon hetzelfde voor mij. Het is niet omdat ik nu Belgisch kampioen ben, dat ik opeens twee of drie klassiekers per jaar kan winnen. Ik ben nog altijd dezelfde coureur en mens.”

Ik had geen zin om nog zes maanden als de Belgisch kampioen in een buitenlandse ploeg te zitten en daarna anderhalf jaar voor spek en bonen te rijden en weg te kwijnen.

Toch is er ook een keerzijde aan de medaille, merkte de rasaanvaller uit Berlare de afgelopen maanden op. “Als ikzelf mee probeer te gaan in een of andere ontsnapping hebben ze die trui natuurlijk meteen gezien. Datzelfde geldt voor een vroege vlucht. Je krijgt geen grote vrijgeleide meer van het peloton en er komt makkelijker een tegenreactie op gang. Maar het ‘probleem’ is niet van dien aard dat ik er al zeges door mislopen heb. Ik wil het dan ook geen echt nadeel of een vloek noemen. Ik zie het eerder als een grote eer om de trui te mogen dragen, en het feit dat ik minder ruimte krijg neem ik er met plezier bij. Wat me wel is meegevallen, is dat de andere renners nog altijd even graag met mij willen meerijden als we samen in een vlucht zitten.”

Trouw aan de ploeg
Van Heckes overwinning op het BK wekte de nodige interesse van andere ploegen. Enkele grote ploegen, zo bleek, want onder andere Trek-Segafredo werd genoemd. Van Hecke ging wijselijk niet in op het voorstel van de Amerikanen en besloot bij het vertrouwde Topsport Vlaanderen-Baloise te blijven. “Ik heb die keuze in de eerste plaats gemaakt omdat dit een Belgische ploeg is; een ploeg waar ik graag ben en die mij al bijna tien jaar het nodige vertrouwen geeft. Ik had ook geen zin om nog zes maanden als de Belgisch kampioen in een Franse ploeg te zitten en daarna anderhalf jaar voor spek en bonen te rijden en weg te kwijnen. Het was dus in de eerste plaats een beslissing voor mijn eigen bestwil, maar ik gunde de ploeg het jaartje in de driekleur ook wel.”

Met zijn leeftijd van 33 jaar geldt de Oost-Vlaming wel als het buitenbeentje in de opleidingsploeg die Topsport Vlaanderen-Baloise is. Wat maakt dat hij überhaupt mag blijven van Walter Planckaert? “Hij ziet in mij de ideale wegkapitein, al van voor het behalen van mijn Belgische titel. Ik heb, onder andere in de WorldTour bij Lotto, de nodige ervaring opgedaan. Die kan ik nu doorgeven aan de jonge garde. Het is mijn taak om tijdens de koers de lijnen uit te zetten en de jonge gasten ook mee op sleeptouw te nemen. Het is vooral een kwestie van positionering in het peloton, de goede momenten om aan te zetten, etc. Dat kan ik hen bijbrengen. Maar dat ik voornamelijk hen help, wil niet zeggen dat ik zelf niet op prestaties gericht mag zijn. Als ik in een vlucht zit, mag ik vol mijn kans gaan.”

Als eender welke Belgische ploeg tegen FC Barcelona speelt, verwacht iedereen ook dat Barcelona wint, maar je weet nooit wat er uit de bus valt. Daar hopen wij zondag op.

Van Hecke kwam op die manier in de loop der jaren met veel jong, Belgisch talent in contact. Serge Pauwels, Jan Bakelants, Sep Vanmarcke, Thomas De Gendt, Kris Boeckmans, Jelle Wallays en Edward Theuns: allemaal passeerden ze de revue bij Topsport Vlaanderen onder de hoede van Van Hecke. Ook in de huidige selectie van de ploeg vinden we de nodige talenten terug, als we de Oost-Vlaming mogen geloven. “Bert Van Lerberghe en Amaury Capiot zijn de renners die ik het hoogst inschat. Zowel op het klassieke gebied als in de sprints denk ik dat ze zelfs dit seizoen niet veel moeten onderdoen voor het niveau van Edward Theuns en Jelle Wallays. Als we kijken naar de lastige koersen en de cols, denk ik aan Floris De Tier en Eliot Lietaer. Ze hebben zeker nog niet alles laten zien.”

Ronde van Vlaanderen
De Belgisch kampioen is deze week met zijn gedachten vooral bij Vlaanderens Mooiste. Daar moet alles voor wijken, zo blijkt. Van Hecke paste afgelopen winter bewust voor een tal van evenementen om in deze periode van het jaar voldoende fris te zijn. “Het klopt dat ik na de Tour wel redelijk wat criteriums heb gereden, maar ik denk dat het normaal is dat je dat doet als Belgisch kampioen. Je wilt gewoon je trui laten zien aan de mensen. Afgelopen winter heb ik mij met opzet niet tot die drukte laten verleiden. Ik heb één prijsuitreiking gedaan, ben ook naar het gala van de Flandrien en nog een ander evenement geweest. Ik heb me voor de rest bewust op de achtergrond gehouden, omdat ik niet op al die aandacht zat te wachten en de drukte geen impact op mijn vormpeil wou laten hebben.”

Van Hecke koestert dan ook de nodige ambities voor zowel hemzelf als zijn ploeg, al wil hij daar geen resultaat op plakken. “Ik moet het hebben van een vroege vlucht. Op die manier hoop ik heel lang mee te kunnen gaan in de finale. Pas als ik tweemaal de Oude Kwaremont kan overleven, zal ik tevreden zijn. Lukt die vroege vlucht niet, dan probeer ik zo lang mogelijk aan te klampen en op tachtig kilometer van de finish te anticiperen. Al is de kans groot dat ik in het eerste uur al te veel energie verbruikt heb. Winnen wordt moeilijk voor de ploeg. Ik vergelijk onze situatie graag met het voetbal. Als eender welke Belgische ploeg tegen FC Barcelona speelt, verwacht iedereen ook dat Barcelona met de overwinning aan de haal gaat, maar je weet nooit wat er uit de bus valt. Daar hopen wij op.”

Ik heb eigenlijk heimwee naar het oude parcours van de Ronde. Ik vond dat veel mooier en moeilijker, niet per se qua lastigheid, maar gewoon omdat dat het overal kon gebeuren.

Aanvallen deed Van Hecke ook in de Ronde van Vlaanderen van 2009, toen op het oude parcours. Daar trok hij samen met onder andere Stijn Devolder, de latere winnaar, naar de Muur van Geraardsbergen, maar kon hij niet aanpikken. Van Hecke kwam uiteindelijk als 25e over de streep, in dezelfde tijd als de tweede, en was daarmee een van de revelaties van die Ronde. “Dat is een van de redenen waarom ik eigenlijk wel heimwee heb naar het oude parcours. Ik vond dat veel mooier en moeilijker, niet per se qua lastigheid, maar omdat dat het overal kon gebeuren. Nu weet iedereen dat er twee cruciale punten zijn: de twee passages over de Oude Kwaremont. In die zin bood de oude Ronde meer kansen voor aanvallers zoals ik. Zonde dat de Muur er niet meer inzit, maar het zij zo.”