Interview Daan Soete hoopt de komende maanden weer een vaste waarde te worden in de voorste regionen van de cross. En daarom nam de 28-jarige kopman van Deschacht-Hens-Maes de afgelopen zomer een belangrijke beslissing. Zijn olympische mountainbike-droom gaf hij op, om weer te excelleren in het veldrijden. Dat vertelt Soete aan WielerFlits.

Het crossseizoen begon voor Soete niet zoals gehoopt. Na de Amerikaanse Wereldbekermanche in Waterloo (dertiende) werd de Kempenaar, net als vele andere crossers, ziek. Een coronabesmetting bleek het verdict. In samenspraak met de ploeg kreeg Soete alle tijd om uit te zieken. Via een stage in Spanje lapte hij zich op, om komend weekend in Niel zijn wederoptreden te maken.

• 

  6 okt

  Lees ook Deschacht-Hens-Maes, de familieploeg in de cross: “We willen groeien, maar ook authentiek blijven”

  6 okt

Mountainbike
Soete pakte zijn voorbereiding op het crossen volledig anders aan dan de jaren voordien. Toen koesterde hij nog ambities op de mountainbike. De Olympische Spelen van Parijs halen was zijn grote droom, maar de combinatie met het crossen bleek vrijwel onmogelijk. “Als je écht wil meedoen voor de olympische tickets, dan moet je op de mountainbike een heel hoog niveau halen. Om dat te bereiken, zou je eigenlijk meteen na het crossseizoen alweer moeten opbouwen richting de Wereldbekers MTB. Maar door dat te doen, ging ik te rap in een hoge versnelling.”

“Ik pakte te weinig rust en kon zo te weinig basisconditie opbouwen, met het veldrijden in het achterhoofd. Dat bleek de vorige crosswinters een probleem. Deze zomer heb ik het helemaal anders aangepakt. Op de mountainbike heb ik alleen het BK gereden, en voor de rest gekozen voor weg- en gravelwedstrijden. Zo kom ik nu frisser aan de start van het crossseizoen. Ik moest mezelf ook niet heel de zomer lang druk opleggen. Dat maakte het veel haalbaarder.”

Daan Soete had een lastig jaar – foto: Cor Vos

Lastige winter
Het vorige crossseizoen dwong Soete tot een drastische verandering. Want toen ging het naar eigen zeggen echt niet goed. “Mijn resultaat was in Amerika nog wel goed (zesde en zevende in de manches van de Wereldbeker, red.), maar ik kon me alleen maar beperken tot volgen, terwijl ik normaal graag mee de koers maak. Toen voelde ik al dat er iets niet klopte. Eenmaal terug in België heb ik een krak gekregen en dat ben ik de hele winter niet meer te boven gekomen. Mijn basisconditie en overslag waren gewoon te laag.”

“Zoiets kan je ook niet gemakkelijk meer herstellen tijdens het seizoen. Dat is bijna onmogelijk”, vindt Soete. “In het weekend rijd je wedstrijden, maandag ga je losfietsen, dinsdag tot en met donderdag is de mogelijkheid om wat bij te trainen er wel, maar vanaf vrijdag ga je weer in rustmodus omdat de crossen er weer aankomen. Je zou eigenlijk al moeten zeggen: ik ga er een hele maand tussenuit, maar vaak duurt het te lang voor je die beslissing neemt. Daarom heb ik er dit seizoen alles aan gedaan om met een brede basis en een dosis frisheid te beginnen, en dat lang te rekken.”

Lokeren-scenario
Het doel van Soete is dan ook duidelijk. “Een vaste waarde worden in de top 10, met op goede dagen een uitschieter in de top 5. Ik droom er ook altijd van om nog eens een cross in eigen land te winnen”, blikt Soete terug op zijn zege in Lokeren in 2018. “Ik ben een van de enige renners die een cross won met zowel Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tom Pidcock aan de start (lacht). Nu zou het al een mooi doel zijn om de toppers onder de pure crossers eens te vloeren. Dat is al lastig genoeg, maar ik geloof dat het binnen mijn mogelijkheden past.”