foto: Dion Kerckhoffs (archief)

Tom Dumoulin was vandaag de smaakmaker in de loodzware etappe in Tirreno-Adriatico. De renner van Argos-Shimano reed lange tijd in de aanval. “Een sprankje hoop op de ritzege” stuwde hem voorwaarts, zei hij tegen WielerFlits.

Meezitten in de ontsnapping van een grote groep was zijn missie vandaag. Het werd een kopgroep van zestien renners. Het steile klimwerk schiftte het aantal koplopers. Bij de beklimming van de extreem steile Sant’Elpidio (uitschieters tegen de 30%) klom Dumoulin in gezelschap van Damiano Cunego weg van de andere metgezellen. “Met draaien en keren en op en af-etappes is het makkelijker handhaven in een kopgroep dan friemelen in het peloton.”

Met een lonkende etappezege aan de horizon gaf Dumoulin het volle pond. “Dit was natuurlijk een grote kans. Ik voelde me heel sterk. Een sprankje hoop op ritwinst had ik wel.” Bij de tweede passage aan de finishlijn vervloog die hoop op een zege. “Met nog dertig kilometer te gaan wist ik dat het heel lastig ging worden. De Cannondaleploeg reed vol gas in de achtervolging. Ik heb nog een wanhoopspoging ondernomen, maar dat liep op niets uit.”

Tirreno-Adriatico wordt morgen afgesloten met een 9,2 kilometer lange tijdrit in San Benedetto del Tronto. Een afstand en discipline waar Dumoulin zijn kwaliteiten kan botvieren. “Hoe goed ik zal herstellen is de grote vraag. Vandaag heb ik echt afgezien. Maar niet alleen ik. Iedereen! Deze Tirreno ben ik iedere dag beter geworden, ben heel benieuwd hoe goed ik morgen zal zijn. Ik ga alles geven.”

Zwaar parcours
“Iedereen zei dat het een zware rit zou worden. In het rondeboek kon je dat ook zien, maar dat het zó lastig zou zijn, had ik niet gedacht. Zeker aan het einde van een etappekoers is dit te zwaar. Je kunt wel zo’n rit wel doen, maar maak wat korter. Dit was bijna zes uur, met al die heuveltjes en in de regen!”