Niels Bastiaens

• donderdag 9 september 2021 om 08:00

Interview Toptalent Henri Vandenabeele hoopt nog iets van zijn laatste maanden bij de beloften te maken. Tot nu toe is het voor de 21-jarige West-Vlaming grotendeels een pechseizoen, en daar moet op het EK voor beloften in Trentino verandering in komen. “Hopelijk is het parcours daar lastig genoeg”, zegt Vandenabeele aan WielerFlits.

De Tour de l’Avenir betekende voor de Dentergemnaar van de opleidingsploeg van DSM het grootste doel van het najaar. Maar juist daar liep het in de derde etappe volledig mis. Twee valpartijen en een lekke band op het slechtst mogelijke moment maakten een vroegtijdig einde aan zijn Toekomstronde. Op dat moment stond hij nog in polepositie voor een podiumplaats…

Henri, we zijn intussen een tweetal weken verder. Hoe gaat het met jou?
“Intussen voel ik me weer goed. Die val zelf was niet eens zo erg, het had gewoon nog weinig nut om door te rijden. Zelfs voor een etappewinst ging het nog moeilijk geweest zijn. Dan is het beter om de ronde te verlaten en jezelf niet op te branden. Ambetanter was het feit dat ik drie dagen erna ziek ben geworden. Dat heeft me nog een tweetal dagen van de fiets gehouden, maar fysiek ben ik gelukkig terug oké. Ik heb vorige week in Nederland gekoerst en voelde me daar al goed.”

Was het een grote teleurstelling? Na de Tour de l’Ain was het al je tweede grote najaarsdoel dat de mist in ging…
“Eigenlijk al mijn derde, want ook in de Giro della Valle d’Aosta ging ik tegen de grond, met een opgave als gevolg. Daardoor was ik in de Tour de l’Ain nog niet top. Wat l’Avenir betreft, is er wel teleurstelling, want ik voelde me tijdens de eerste dagen echt goed. Ik had de indruk dat ik dichtbij een dagoverwinning had kunnen komen, maar dan moet je wel eerst die vlakke etappes overleven. Het was enorm nerveus. Er zijn er op die manier veel uitgevallen in de eerste week.”

foto: Cor Vos

Hebben we de beste Henri Vandenabeele dit jaar al gezien dan? In de beloften-Giro, waar je derde werd, misschien?
“Ik denk niet dat ik in de Giro op mijn allerbest was. Ik was zeker goed, maar in l’Avenir was ik naar mijn gevoel beter. Ik kan dat niet met zekerheid zeggen, want we hadden nog niet bergop gereden. Maar het zou niet de eerste keer zijn dat ik er pas in de zomer helemaal doorkom. Ik denk dat mijn hooikoorts in de lente er iets mee te maken heeft dat ik dan altijd iets minder ben dan nu. Maar goed, in mijn beste periode ken ik veel pech en daar heb je als renner nu eenmaal weinig vat op.”

Het jammere is dat het hooggebergte voor dit jaar grotendeels achter ons ligt…
“Op dat vlak heb ik het niet getroffen, want dat hooggebergte zie ik als mijn beste punt. Mijn belofteperiode zit er aan het einde van het jaar op en bij de profs zal het volgend jaar zeker een pak moeilijker zijn om voor resultaten mee te doen. Ik had heel graag nog eens een koers gewonnen op mijn terrein om de belofteperiode goed af te sluiten, maar er is niets aan te doen. Misschien dat ik aan het einde van het seizoen in Sicilië nog een lastige helling tref.”

Ligt er op het Europees kampioenschap geen enkele kans?
“Ik weet het niet goed. Ik denk dat het meer tactisch zal zijn en zie het zelf niet als superzwaar. Maar mijn ploegmaat Gianmarco Garofoli heeft me verzekerd dat het toch lastig zou zijn. De belangrijkste helling is een loper, op een grote baan. Dat wordt niet gemakkelijk om grote verschillen uit te bouwen. Maar ik hoop toch voor het hoogst mogelijke te gaan.”

Wat ligt er verder nog op jou te wachten dit najaar?
“Na het EK volgt de Grote Prijs van Wallonië met de profs. En daarna is Luik-Bastenaken-Luik bij de beloften nog een groot doel. Ik had aan de ene kant ook nog een WK-selectie verwacht, maar ik was nooit honderd procent zeker. Het was ook niet volledig mijn parcours, dus daar had ik vooral in dienst moeten rijden. Aan het einde van het jaar wil ik graag nog iets tonen in de Ronde van Sicilië en Binche-Chimay-Binche. En dan kijk ik uit naar mijn eerste volledige profjaar in 2022.”