Nico Dick

• woensdag 7 april 2021 om 13:19

Interview Julien Vermote (31) is onderdak. Met dank aan broer Alphonse, die optrad als manager, en de broers Roodhooft van Alpecin-Fenix, die hem een kans geven. “Ik kom hier sterker uit”, vertelt de West-Vlaming in een interview aan WielerFlits. “Ik was ook helemaal nog niet klaar met het fietsen.”

Sinds 1 januari was Vermote officieel werkloos, na een profcarrière van exact tien jaar. Na zeven jaar Quick-Step verhuisde de West-Vlaming naar Team Dimension Data, vorig jaar reed hij in dienst van Cofidis. Maar eind vorig jaar werd hij een van de voornaamste ‘wieler-slachtoffers’ van het corona-virus.

Zijn broer Alphonse, één jaar jonger en ook oud-renner, verzette hemel en aarde om de belangen van Julien te verdedigen, maar stuitte overal op een njet. “Ik voelde wel overal respect”, zegt Vermote. “Een aantal teammanagers wilde ook nog wat afwachten. Maar Covid-19 is er nog steeds, wedstrijden worden afgelast en veel teams hebben zelfs moeite om hun eigen renners een volwaardig programma te laten rijden. Dat maakte het er niet gemakkelijker op.”

Velen in jouw plaats zouden al zijn afgehaakt. Zeker met een diploma accountancy in handen…
“Een aantal collega-renners heeft me letterlijk hetzelfde verteld. Maar ik ben nog niet klaar met het fietsen. Ik heb er zelfs nog niet aan gedacht om de switch te maken. Ik ben me blijven verzorgen, ik ben blijven trainen, ik ben stages blijven inlassen. Het is ieders eigen keuze hoe met zo’n situatie om te gaan, maar ik ben er altijd in blijven geloven.”

Hoe lang had je dat nog kunnen volhouden?  
“Ik had er geen termijn opgeplakt. Stel dat je een datum in gedachten hebt en je overschrijdt die, dan sta je daar. Maar het is ook niet zo dat ik gewoon renner wilde blijven om renner te blijven, hé. Ik wist dat ik nog in een team van betekenis kon zijn. Al hoopte ik stiekem wel het seizoen vroeger te kunnen aanvatten. Dat wel.”

De rekeningen moeten intussen wel betaald worden…
“Ik had gelukkig wel een financiële buffer opgebouwd, maar het mag natuurlijk niet blijven duren. Ach, uiteindelijk is het belangrijkste dat ik opnieuw een ploeg heb. Opluchting overheerst nu. Want het is toch een lange periode van onzekerheid geweest.”

Julien in Vermote in 2018 – foto: Cor Vos

Heb je uit die periode iets geleerd?
“Je leert veel. Vooral dat ik graag met mijn job bezig ben, anders blijf je geen vijf maanden trainen zonder concreet doel voor ogen. Zoiets maakt een renner normaal niet mee in zijn carrière. Het was buiten mijn comfortzone. Er heel ver van weg zelfs. Ik kan het ook wel plaatsen. Koers is relatief, ook dat heb ik geleerd.”

Een paar maanden geleden was er al contact met Alpecin-Fenix. Waarom is het toen niet doorgegaan?
“Geen idee. Ik heb dat ook niet gevraagd. Ik ben gewoon super content dat ik nu wel een kans krijg. Philip Roodhooft en mijn broer Alphonse zijn wel contact blijven houden. Daar moet ik hen allebei voor bedanken. Bij Alpecin-Fenix kom ik trouwens in een topploeg terecht. Het is een mooi team om mijn carrière opnieuw op de rails te zetten.”

Je bent indertijd bij Quick-Step vertrokken om meer voor eigen rekening te rijden. Leerde je daar ook uit?
“Dat is best een behoorlijke misvatting. Ik wilde naar een team waarin ik niet meer vanaf kilometer nul op kop moest rijden. Ik ben altijd een ploegspeler gebleven, ik was nog steeds bereid kopmannen af te zetten. Maar ik was 27 en wilde nog groeien. Van dag in dag uit op kop te rijden, word je monotoon.”

Vermote, vorig jaar nog bij Cofidis – foto: Cor Vos

Wat wordt jouw rol binnen Alpecin-Fenix?
“We hebben het er over gehad. Ik heb ervaring in grote rondes, ik kan van nut zijn in het aantrekken van een sprint, ik kan mee rondrijden in het peloton, ik kan meegaan in ontsnappingen, een renner afzetten,… De komende maanden zullen dat wel uitwijzen. Alpecin-Fenix lijkt me een team dat ook naar de renners in vorm kijkt.”

Wanneer rijd je jouw eerste koers?
“Ik heb nog geen zicht op mijn programma. Voor de Ronde van Turkije was het te kort dag. Tussen Turkije en de Ronde van Italië zijn er niet meer zoveel wedstrijden, dus komt de Giro misschien ook te vroeg.  Mijn basis is sowieso heel goed, maar ik mis uiteraard wat koersritme. We gaan dat binnenkort bespreken. Misschien is het interessant nog een stage in te lassen. Ik kan nu naar iets toewerken. Dat voelt goed.”

Je tekende voor een jaar met optie op een tweede. Je hebt met andere woorden opnieuw geen zekerheid voor 2022
“Dat is ook iets wat ik geleerd heb: maak je niet te veel zorgen over de toekomst. Ik heb maanden van dag tot dag geleefd…  Maar uiteraard hoop ik dit geen tweede keer te moeten meemaken. Ik ben wel een taaie, maar het moet ook niet té zijn. Laat me eerst maar een paar maanden koersen. De honger is immens!”

In Dubai met ploegmaat en vriend Mark Cavendish – foto: Cor Vos