Michael Valgren zet uitroepteken achter WK-vorm met zege in Giro della Toscana
Michael Valgren heeft de Giro della Toscana-Memorial Alfredi Martini 2021 op zijn naam geschreven. De 29-jarige Deen van EF Education-Nippo was in Pontedera de sterkste van een elitegroep, waaruit hij in de laatste tien kilometer wegreed. Achter hem reden Alessandro De Marchi en Diego Ulissi naar de plekken twee en drie. Vorig jaar ging de zege nog naar Fernando Gaviria.
De Toscaanse provincie Pisa is deze week het decor voor een tweeluik koersen, dat eigenlijk een hele reeks Italiaanse najaarsklassiekers inluidt. Vandaag stond in en rond Pontedera eerst de Giro della Toscana op de agenda, donderdag volgt in het vijftien kilometer zuidoostelijker gelegen Peccioli de Coppa Sabatini. De Giro della Toscana ging over gedeeltelijk dezelfde wegen, met de dubbele passage van de klim van Lajatico. In de finale moest tweemaal de beklimming van de Monte Serra worden bedwongen: deze berg keerde na een jaar afwezigheid terug in het parcours.
Vroege vlucht krijgt ruimte
Na een attractieve openingsfase, slaagden zes renners er na zo’n vijftien kilometer in om de gelukswensen van het peloton te ontvangen. Davide Bais (EOLO-Kometa), Valentin Ferron (TotalEnergies), Marco Frapporti (Vini Zabù), Angel Madrazo (Burgos-BH), Edoardo Martinelli (Mg.k Vis VPM) en Nicolas Nesi (D’Amico-UM Tools) sloegen de handen ineen. Tien minuten later had het zestal al een voorsprong van ruim vier minuten te pakken. De eerste klim naar Latajico doemde toen op en in het peloton nam EF Education-Nippo het heft in handen.
Ook Bahrain Victorious deed in de achtervolging een duit in het zakje; zij stonden hier onder andere met kersvers Europees kampioen Sonny Colbrelli aan de start. Na ruim tachtig kilometer werd de finishlijn voor een eerste keer gepasseerd en kon het peloton zich dus opmaken voor de Monte Serra. Deze klim was 8,3 kilometer lang aan 7,2% gemiddelde stijging. De kopgroep begon aan de eerste van twee keer Monte Serra met een voorgift van twee minuten. De een na de andere vluchter moest vervolgens vooraan passen; alleen Bais en Ferron bleven over.
UAE Emirates en EF Education-Nippo maken de koers
In tussen had UAE Emirates het heft in handen genomen in het peloton en stond de achterdeur van het peloton wagenwijd open. Een van de voornaamste slachtoffers was Colbrelli, die er al vroeg af moest. Op tachtig kilometer van de streep slokte de voorwacht van het peloton – of wat daar nog van over was – alle vroege vluchters op. Valgren kwam vervolgens als eerste boven op de top, waarmee hij een aanval van zijn ploeggenoten inluidde. Rigoberto Urán en Sergio Higuita sprongen samen met Lorenzo Rota van Intermarché-Wanty Gobert weg in de afdaling.
Met het ingaan van de laatste ronde op ruim 55 kilometer voor het einde, had het leidende trio een dikke minuut voorsprong. In het peloton was het vervolgens INEOS Grenadiers dat het tempo bepaalde, in de persoon van niemand minder dan Geraint Thomas. Op 38 kilometer voor het einde werden de drie koplopers vervolgens teruggepakt. Marco Frigo (normaal van SEG Racing Academy) sprong aan de voet van de tweede en laatste keer Monte Serra weg. De jongeling werd vervolgens overvleugeld door Davide Villela (Movistar), Neilson Powless (EF) en Rafał Majka (UAE).
Sterk nummer Valgren
Kort daarna sloten ook Ecuadoraans kampioen Alexander Cepeda (Androni Giocattoli-Sidermec) en Luca Wackermann (EOLO-Kometa) aan. Gianni Moscon bepaalde daarachter het tempo in een groep die rap uitdunde. De vijf werden teruggepakt, waarna Daniel Muñoz (Androni) het probeerde met andermaal Powless. Het was uiteindelijk Majka die hen overvleugelde en als eerste bovenkwam, maar de verschillen waren klein. De Amerikaan reed vervolgens het gat dicht en ging alleen verder, maar hij werd kort daarna teruggehaald door Tao Geoghegan Hart van INEOS Grenadiers.
EF Education-Nippo stuurde daarna Higuita naar voren, met Stephen Williams (Bahrain Victorious) in zijn wiel. Door de aanwezigheid van de jonge Britse pechvogel, viel het weer stil. Plots kwam Valgren als een duveltje uit een doosje en daarna keek de elitegroep naar elkaar. Met nog twaalf kilometer te gaan pakte hij meteen een mooi gaatje, dat hij alsmaar verder uitdiepte. Achter hem kwam de samenwerking maar moeilijk op gang en zorgden Powless en Higuita voor uitstekend afstopwerk. Zodoende kon een sterke Valgren steeds verder uitlopen en zegevieren.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.