Niki Terpstra: “Van 80 koersdagen per jaar naar helemaal niks vond ik een te grote stap”
Ride Parijs-Tours was vorig jaar de laatste wegwedstrijd van Niki Terpstra. Na zijn vreselijke val op een dijk haalde de Noord-Hollander nooit meer het niveau waarmee hij de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix won. Maar met fietsen is hij nog lang niet klaar. In het gravelcircuit was hij begin augustus meteen succesvol.
De Rue Saint-Roche eindigt aan het begin van een lang bospad. Waar de meeste renners hun camper zo’n zeshonderd meter hogerop bij de voetbalvereniging R. Ent. Houffalize hebben geparkeerd, staat de ‘Speed on Wheels’ camper van Niki Terpstra moederziel alleen.
In alle rust, maar ook enkele honderden meters lager op de klim van de Côte Saint-Roche. “Hoef ik net iets minder te klimmen als ik terugkom van de training en na de wedstrijd”, legt de Noord-Hollander zijn keuze uit. Eigengereid zoals altijd.
Een week na zijn glansrijke debuut met een imponerende zege in de UCI Gravel World Series in het Zweedse Halmstad valt het resultaat in de Houffa Gravel tegen. Terpstra doet niet voor de prijzen mee. Een lekke band op een cruciaal moment helpt niet, maar het parcours ligt hem evenmin; een typisch off-road parcours in de Ardennen, met smalle paadjes en geultjes waardoor het meer van een mountainbikewedstrijd weg heeft.
Een 57ste plek op ruim een half uur van winnaar Wout van Aert levert hem als beloning een jutten zakje met een flesje blond bier, Sultana-biscuits en een poetsdoek op. Net zoals iedere andere deelnemer dat krijgt.
De fietsliefhebber in Terpstra is niet verdwenen. Gedurende zijn loopbaan als profwielrenner viel het al op dat hoe bijzonder graag hij fietste. Nu hij een klein jaar is gestopt, leeft de liefde voor het fietsen in hem voort. “Ja, koersen is een geweldige sport. Zo mooi. Het fietsen überhaupt. Ik had nooit moeite met trainen, nog steeds niet.”
“Fietsen vind ik mooi. Al vond ik vroeger de wedstrijden honderd keer mooier dan het trainen. De laatste jaren merkte ik dat ik niet meer zo veel zin meer had in de koers, maar bleef ik de liefde voor het trainen koesteren. Toen dat besef tot mij doordrong, heb ik vrij snel de beslissing genomen om ermee te kappen.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.