Mauri Vansevenant was vorig jaar misschien wel de ontdekking in de Waalse Pijl, nadat hij na een lange vlucht pas in de laatste vier kilometer werd ingelopen. Deze keer bleef hij in het peloton en probeerde hij van daaruit mede de koers te maken. Uiteindelijk kwam hij als 27e over de streep.

Vansevenant was blij voor zijn ploegmaat Julian Alaphilippe dat hij een mooie, grote overwinning kon pakken. “Verdiend, denk ik. Ik denk dat hij veruit de sterkste was vandaag. Zelf had ik een goed gevoel. Ik zat goed gepositioneerd op 300 meter van de finish, maar in de sprint moest ik me toch terug in het zadel zetten. Dan weet je dat het hier op deze muur over is.”

“Of ik iets te ver zat aan de voet? Dat denk ik wel. Ik denk dat je zeker bij de voorste tien moet zitten en ik zat net iets te ver. Het enige wat je dan kan doen is zo snel mogelijk opschuiven, maar dat zijn allemaal krachten die je verliest natuurlijk”, vertelde de 21-jarige renner van Deceuninck-Quick-Step verder.

Ideale scenario
Op de tweede beklimming van de Muur van Hoei schoof Vansevenant nog mee met de versnelling van Simon Geschke, al was die geen lang leven beschoren. “Om daar weg te rijden met die groep was voor mij misschien het ideale scenario geweest. Ik had wel het gevoel dat de andere renners niet van plan waren om door te rijden, dus toen stopt het.”

“Ik wist al wel dat de Muur van Hoei niet echt mijn ding was, omdat de klim zeer explosief is. Ik heb mijn best gedaan en dat is het voornaamste denk ik. Maar wie weet lukt het me ooit om hier naar het podium te rijden”, aldus de jonge Belg, die komende week in de Ronde van Romandië van start gaat en daarom Luik-Bastenaken-Luik normaal gesproken niet rijdt.