Vrijdag, de dertiende: Tibor Del Grosso mikt op wereldtitel bij de beloften
Interview Iedere vrijdag om 13.13 uur lees je in onze winterse rubriek ‘Vrijdag, de dertiende’ een interview met een crosser of veldrijdster die in een van de weken voordien als dertiende is geëindigd. Dat loopt uiteen van de junioren meisjes tot aan de elite mannen, van C2-cross tot WK. Wat is het verhaal? Deze week de nummer dertien van de Superprestige Boom: Tibor Del Grosso.
Het liep niet al te vlot voor Del Grosso in Boom. Dat had echter een verklaring, want de jonge Nederlander was ziek geworden na de Wereldbeker in Dublin. “Ik ben eigenlijk de hele week na Dublin wat ziek geweest, net als een aantal andere crossers. Ik heb heel lang getwijfeld om te starten, tot ik de dag voor de cross weer wat beter was. Ik heb dan toch de keuze gemaakt om te starten, maar achteraf was het dus geen goede keuze.”
“Ik had in ieder geval meer verwacht. Ik wilde het goed doen tussen de eliterenners. Ik hoopte op een uitslag zoals die van Emiel (Verstrynge, red.) bijvoorbeeld, die zevende werd in Flamanville. Maar goed, door mijn ziekte is dat nu niet gelukt. Hopelijk gaat het de volgende wedstrijden weer beter”, vertelt Del Grosso in gesprek met WielerFlits.
Beloftentop
Die verwachtingen hebben alles te maken met zijn eerste twee crossen van het seizoen. De 20-jarige renner won namelijk de eerste twee Wereldbekers voor beloften. “Vorig jaar deed ik het ook al goed bij de beloften, maar dat ik meteen twee keer zou winnen, was toch wel onverwacht. Het is fijn om zo goed aan dat klassement te beginnen. Nu hoop ik de Wereldbeker binnen te slepen aan het einde van het seizoen.”
“Daarnaast kijk ik, net zoals iedereen volgens mij, ook naar het WK. Ik denk dat het logisch is dat daar een piek ligt. Volgens mij zijn Emiel (Verstrynge, red.) en Jente (Michels, red.) mijn grootste concurrenten bij de beloften. Zij waren de afgelopen twee Wereldbekers ook heel sterk.” Verstrynge en Michels waren ook de twee renners die in Pontchâteau voor de Europese titel bij de beloften vochten. Del Grosso moest vanuit de zetel kijken hoe Michels het goud won voor Verstrynge. “Het kriebelde natuurlijk wel toen ik die jongens zag strijden voor het goud.”
Minder goed wegseizoen: “Ik heb niet gewonnen, hé”
“Maar goed, het EK kwam gewoon nog te vroeg voor mij. Het was een lastige puzzel om te leggen, mijn veldritkalender. Dat kwam vooral doordat ik nog zo laat op het seizoen het EK op de weg had gereden. Het EK in het veld leek even een optie te zijn, maar dan had ik nooit in heel goede doen aan de start kunnen staan. Dat wilde ik niet. Ik wilde een goede opbouw hebben zodat ik meteen goed kon zijn.”
Het wegseizoen verliep voor Del Grosso minder goed dan hij had gehoopt. “Ik had het vorig crossseizoen super gedaan, denk ik. Ik had een heel mooie stap gezet en dan hoopte ik die lijn door te trekken op de weg. Maar dan werd ik in februari ziek na een trainingskamp en dan heb ik heel lang gesukkeld met mijn gezondheid. Pas ergens in de zomer voelde ik me weer goed. Dan ben ik terug binnen groeien en dan ging het op het einde van het wegseizoen wel weer echt goed.”
“Ik heb het mooi kunnen afsluiten met een tweede plaats in de Flanders Tommorow Tour (een belangrijke rittenkoers voor beloften, red.) en een dertiende plaats op het EK voor beloften in eigen land. Maar ik had natuurlijk gehoopt dat dat vanaf het begin zo ging zijn. En ja, ik heb niet gewonnen hé. Dat blijft het mooiste wat er is.”
Wereldtitel door betere omkadering
Door zijn goede prestaties, in het veld en op de weg, heeft Del Grosso voor dit veldritseizoen een mooie stap gezet. Hij heeft de overstap gemaakt van Metec-Solarwatt naar Alpecin-Deceuninck. “Er waren nog een aantal andere ploegen die interesse hadden. Naar mijn gevoel had ik echt een stap nodig op vlak van crossomkadering. Vorig jaar ging het supergoed, maar ik hoop me nu weer voor die wereldtitel bij de beloften te mengen. En ik denk dat ik daarvoor wel een stap nodig had qua omkadering. Verder kan ik me hier ook goed ontwikkelen op de weg. Het is een mooie combinatie.”
Het wegseizoen is iets wat ook een eigen leven krijgt bij Del Grosso. “Anders had ik ook nooit bij een wegploeg getekend. De afgelopen twee jaar heb ik ook echt ingezet op de weg en dat zal in de toekomst niet anders zijn. Ik hoop ook op de weg prof te worden, voor mij is het net zo belangrijk als het crossen. Op het niveau van de beloften gaat het daar ook goed, maar de stap naar de eliterenners is nog groot. Daar is nog wat tijd voor nodig, maar die heb ik gelukkig nog.”
Succes dit weekend, heren en vrouwen crossers. Dat de beste moge winnen. En bedenk: dertien is niet altijd een ongeluksgetal!
Profiel Tibor Del Grosso
Naam: Tibor Del Grosso
Land: Nederland
Leeftijd: 20 jaar
Categorie: Beloften mannen
Ploeg: Alpecin-Deceuninck
Favoriete cross: Troyes en Tábor vind ik leuke crossen. Ik hou van de snelle crossen waar het technische aspect een grote rol speelt.
Als ik geen crosser was, was ik: Dat weet ik eigenlijk niet. Na mijn middelbaar heb ik niet verder gestudeerd. Ik vind het schoolsysteem ook niet super in elkaar steken, dus ik weet niet wat ik zou doen als ik niet zou fietsen. Daarom ben ik dus extra blij dat het fietsen zo goed gaat (lacht, red.).
Carrièredoel: In eerste plaats beroepsrenner worden. Daarnaast droom ik ervan om wereldkampioen te worden, op de weg of in het veld.
Bijgelovig: Nee, totaal niet. Ik heb ook geen vaste gewoontes voor het crossen. Ik laat dat een beetje los. Dat vind ik wel fijn, gewoon een beetje nonchalant.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.