Interview Italiaans bondscoach Fausto Scotti verraste eind oktober van vorig jaar iedereen door Eva Lechner weg te houden van het EK veldrijden in Rosmalen.  In Bogense is Lechner (33) er wel weer bij. “We zijn weer vriendjes”, kan de Italiaanse kampioene er nu om lachen.

Lechner is niet aan haar allerbeste winter bezig, maar met winst in het nationaal kampioenschap en Geraarsbergen en podiumplaatsen in onder meer Bredene, Overijse en Essen heeft de 33-jarige normaal altijd recht op een plaatsje in de Italiaanse selectie. Op Alice Maria Arzuffi na, is de concurrentie in de laars dan ook miniem.

Groot was de verbazing toen eind oktober bleek dat Lechner niet op het lijstje van bondscoach Fausto Scotti stond voor het EK in Rosmalen. “Verjonging”, vertelde Scotti toen aan WielerFlits. “Vreemd, want slechts twee van de zes plekjes zijn ingevuld”, counterde Lechner. “Sinds Luca Bramati mij coacht, moet Scotti mij niet meer.”

Selectie van twee
Scotti verzekerde ons toen wel dat hij Lechner niet had afgeschreven. “Dit staat los van het WK in Bogense”, zei hij ons toen. “De kans is reëel dat Eva er in Denemarken opnieuw bij is.” Hij heeft woord gehouden. Deze namiddag staan met Lechner en Arzuffi twee Italiaanse dames aan de start. Toch weer een kleine selectie, maar Lechner en Arzuffi zijn uiteraard de logische namen.

“We zijn weer vriendjes”, kan Lecher – die uitkomt voor Creafin-TÜV SÜD – er om lachen. “Nee, we hebben geen lang gesprek gehad. We hebben het incident gewoon achter ons gelaten. Soms is het beter van vooruit te kijken zonder te veel te discussiëren over het verleden. Dat kost alleen maar energie. Zeker als elk zijn eigen kijk op de dingen heeft”, klinkt het.

Wind wordt belangrijke factor
Lechner is trouwens net in de aanloop naar het WK aan een mindere periode bezig. Nadat ze – vanaf begin december – negen keer de top tien haalde, moest ze in Pontchâteau en Hoogerheide vrede nemen met respectievelijk een 15de en 16de plaats. “Ik moet dan ook wat opletten met té hoge verwachtingen”, aldus Lechner nog. “Maar top tien is toch het minimum. Stiekem hoop ik toch mee te doen voor een topvijfplaats, ook al had ik liever een omloop met meer hoogteverschil gehad.”

“Hoe ik dat ga aanpakken? Goed starten en zo lang mogelijk voorin proberen blijven, hé. Klinkt eenvoudig, maar is natuurlijk zo niet. Het wordt kwestie om zo weinig mogelijk foutjes te maken in de technische afdalingen en schuine kanten. Wie daar in slaagt, kan ver komen. Ander belangrijke factor is de wind. Die kan er voor zorgen dat het moeilijk wordt om kloofjes te dichten.”