foto: Blanco Pro Cycling

“Ik heb een keer mijn pols gebroken, een keer mijn heup en nu mijn sleutelbeen”, somt Marc Goos in een vlot tempo op. “Ze zeggen wel eens dat je pas een echte wielrenner bent als je je sleutelbeen hebt gebroken. Dat ben ik dus nu ook hè.” De jonge Blanco-renner is vanaf dit jaar niet alleen een ‘echte renner’, maar ook profwielrenner. Door een valpartij in zijn nieuwe woonplaats Girona (Spanje) moest de Brabander even van de fiets blijven, maar komende zondag keert Goos terug in het peloton. Hij rijdt meteen een belangrijke klassieker: Luik-Bastenaken-Luik. WielerFlits sprak met hem.

“Het profleven bevalt goed”, opent de 22-jarige ronderenner in wording. “Ik heb door mijn sleutelbeenbreuk weinig wedstrijden gereden, waardoor ik er nog niet héél veel over kan zeggen. Het gaat in principe toch om de koersen, maar er staan nu met Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Romandië twee hele mooie wedstrijden op het programma. Ik ben benieuwd. Op zich is er niet heel veel veranderd ten opzichte van vorig jaar. Het blijft fietsen en er hard voor werken. Dat was vroeger ook altijd zo. Qua begeleiding en qua ploeg is het natuurlijk allemaal net iets beter.”

Grote teleurstelling na sleutelbeenbreuk
De sleutelbeenbreuk is genoemd. De val gebeurde in een afdaling in Girona. “In een bocht die wat terugdraaide moest ik corrigeren. Er lag wat grind”, verklaart hij. “Ik verloor de grip en schoof weg. Ik viel vervolgens een beetje ongelukkig op mijn schouder. De teleurstelling is dan groot. Je bent net prof en je wil jezelf eigenlijk meteen bewijzen. Daarbij komt dat je de hele winter hebt getraind voor de wedstrijden. Daar doe je het voor. Ik zou sowieso mooie koersen rijden met de Ronde van Catalonië en de Ronde van het Baskenland. Daar keek ik enorm naar uit. Maar dan val je. Je weet dat je er dan even uit ligt. Dat is dan natuurlijk enorm balen op dat moment.”

Goos zat vervolgens niet bij de pakken neer. “Ik ben zelf altijd nuchter ingesteld. Ik kon vrij snel mijn gedachten verzetten. Je ziet natuurlijk wel wedstrijden en dan denk je: daar had ik ook wel willen rijden. Maar je weet op dat moment dat het nu eenmaal zo is. Twee jaar geleden heb ik mijn heup gebroken. Dat was nog een iets grotere blessure. Het is niet de eerste keer dat ik zoiets meemaak.” Hij werd tijdens zijn revalidatie goed geholpen door zijn ploeg. “Ik kon meteen worden geopereerd door de ploegarts. Daarna had ik regelmatig contact met ploegleiders en mijn trainer. Met allerlei mensen van de ploeg eigenlijk. Wat dat betreft is het allemaal echt goed geregeld.”

Goos was de afgelopen week aan het trainen in en rond Girona. “Toevallig was onze sprintersploeg hier op trainingskamp als voorbereiding op de Ronde van Turkije. Dan ga je natuurlijk met hen meetrainen.” De non-sprinter in het gezelschap werd geconfronteerd met een voor hem lastige competitie. “Op training hadden we bordjespurten bij ieder dorp dat we inkwamen. Bij het plaatsnaambordje lagen punten. Het was dus iedere keer sprinten geblazen. Nou, ik werd er behoorlijk af gesprint”, zegt hij lachend. “Als niet-sprinter tussen de spurtersploeg is het lastig om punten te pakken hè. Het gevolg was dat ik uiteindelijk moest trakteren, maar dat hadden die jongens wel verdiend. Het was leuk!”

‘Afwachten hoe ik ervoor sta’
Komende zondag mag de jonge Nederlander weer koersen. Luik-Bastenaken-Luik staat dan op het programma. “Het is mijn eerste wedstrijd sinds twee maanden. Het is daarnaast ook mijn eerste grote klassieker én mijn eerste WorldTour-wedstrijd. Wat dat betreft is het weer een nieuwe stap. Luik-Bastenaken-Luik is één van de, of misschien wel dé mooiste klassieker. Van jongs af aan heb ik er op TV naar gekeken.” Goos zal een dienende rol hebben in deze koers. “We hebben als ploeg een paar hele goede mannen voor deze wedstrijd. Ik probeer voor het team zo waardevol mogelijk te zijn.”

Hetzelfde geldt voor de Ronde van Romandië, waar Blanco met de Giro-kopmannen start. “Dat zal dus ook veel werken worden. Daar word je ook weer sterker van. Het is voor mij even afwachten hoe ik er voor sta. Dat is moeilijk te zeggen. Je bent twee maanden uit competitie geweest en het zijn koersen van een niveau waar ik nog nooit op heb geacteerd. Wat dat betreft ga ik de koers eigenlijk zonder verwachtingen in. En dan zie ik wel hoe het loopt.” Het is nog onduidelijk welke wedstrijden Goos hierna gaat rijden. Hij zou normaal gesproken starten in de Ronde van Californië, maar daar heeft Blanco geen uitnodiging voor gekregen.

“Ik richt me dit seizoen niet specifiek op een bepaalde wedstrijd. Ik wil beter worden van de wedstrijden en vervolgens de rest van het seizoen op een constant niveau presteren.” Het is ook nog niet bekend of hij dit jaar een grote ronde gaat rijden. Ploegmaten Kruijswijk en Slagter mochten in hun eerste jaar als prof wél gelijk starten in een drieweekse rittenkoers. “Daar is bij mij nog niet over gesproken. Persoonlijk zou ik het heel mooi vinden om de Vuelta te rijden. Dat zou écht super zijn. Daar ga ik wel voor werken. We moeten kijken hoe het seizoen gaat lopen. Het wielerjaar is nog lang.”

Prognose
Eerst moet La Doyenne nog verreden worden. Goos probeert het podium van komende zondag te voorspellen. “Maar ik weet niet of ik de goede persoon ben voor een voorspelling”, waarschuwt hij, “want afgelopen zondag hadden we met de jongens op trainingskamp een poultje voor de Amstel Gold Race en daar deed ik het niet zo best.” Toch doet de nummer zes van de beloftenversie van LBL 2011 een poging: “Het zal waarschijnlijk een hele mooie finale worden, want er zijn heel veel kanshebbers. Het is niet zo dat er één renner écht bovenuit steekt.”

“Je ziet dat bij Gilbert de vorm groeiende is, maar hij is niet zo dominant als twee jaar geleden. Het kan eigenlijk alle kanten op. Ik vind het écht moeilijk om te zeggen wie er nou één, twee en drie gaan worden. Vorig jaar was de uitslag ook onverwacht.” Als de Blanco-renner nogmaals wordt aangespoord om een voorspelling te doen, zegt hij: “Even nadenken hoor”, om vervolgens een korte pauze te nemen. “Ik denk dat Gilbert dan toch gaat winnen. Maar wie zullen we op twee en drie zetten?”, vraagt hij zich vervolgens hardop af. Enkele seconden later komt Goos met het antwoord: “Moreno op twee en Mollema op drie.”