Interview Vanavond wordt dag vijf van de Rotterdamse Wooning Zesdaagse afgewerkt. Stijn Steels en Jan-Willem van Schip hebben zichzelf in drie dagen tijd gepromoveerd van outsiders tot podiumkandidaten. “En toch moét er niets”, vertelt Steels. “Wij zijn zelf ook verrast dat het zo goed gaat.”

Zondagnamiddag rond de klok van 14 uur. Jan-Willem van Schip en Stijn Steels hebben net de koppelkoers gewonnen en blijven verder oprukken in het klassement. Na een korte opfrisbeurt maken ze zich alweer op voor het volgende nummer, de Derny Cup. Het gaat hard in de Ahoy. “Een interview? Kom maar naar het rennersdorp na de derny-wedstrijd”, stelt Steels voor. “Maar niet té lang, want straks moeten we alweer de baan op.”

Stijn Steels was als jongere best veel actief op de baan. Tot hij op achttienjarige leeftijd de keuze maakte om vol voor een wegcarrière te kiezen. Het leverde de neef van Tom Steels geen windeieren op. Via korte passages bij de continentale teams Qin Cycling en Jong Vlaanderen-Bauknecht kwam hij bij het ProContinentale Crelan-Euphony terecht. Nog een jaar later (2014) stroomde hij door naar Sport Vlaanderen-Baloise. Vorig jaar verkaste hij naar Veranda’s Willems-Crelan. Ondertussen heeft hij mee de overstap naar Roompot-Charles gemaakt. In de Wooning Zesdaagse debuteert hij in zijn gloednieuwe oranje shirt aan de zijde van Jan-Willem van Schip.

“Dit is pas de derde zesdaagse uit mijn carrière”, vertelt Steels. “Drie jaar geleden belde Patrick Sercu (mede-organisator van de Zesdaagse van Gent) me op of ik geen zin had om nog eens terug te keren naar het baanwielrennen. Een uitnodiging waar ik graag op in ging.” Steels werd gekoppeld aan de Oostenrijker Andreas Müller en eindigde als negende. “Sindsdien heb ik niet echt meer aan een zesdaagse gedacht. Tot eind vorig seizoen bekend werd dat Veranda’s Willems en Team Roompot zouden fuseren en dat de nieuwe ploeg aan het publiek zou voorgesteld worden tijdens de Zesdaagse van Rotterdam. Misschien het moment om nog eens deel te nemen, opperde ik tegen Nick Nuyens. Hij vond het een prima idee. Even later geraakte ik ook opnieuw in contact met de Zesdaagse van Gent. Zo staan er deze winter plots twee zesdaagses op het programma. Leuk als tussendoortje. In Gent aan de zijde van Jonas Rickaert, een goede vriend van mij. En hier word ik – verrassend genoeg – aan Jan-Willem van Schip gekoppeld.

Verrassend? Het lijkt ons logisch, jullie zijn ploegmaats.

“Klopt. Maar Jan-Willem is wel wereldtop op de baan, hé. Terwijl ik de laatste tien jaar af en toe wel wat trainde op de piste, maar amper in competitie ben uitgekomen. Ik had verwacht dat de organisatie mij aan een veel minder sterke renner zou koppelen. Ik schrok toen ik hoorde duo te mogen vormen met Van Schip. En het maakte zowaar behoorlijk nerveus. Maar het valt allemaal best mee.”

Na vier dagen staan jullie zowaar op een tweede plaats, met amper een rondje achterstand op de leiders (Lasse Norman Hansen en Marc Hester). Wat zit er nog meer in?

“Ah, dit is al een grote verrassing. Jan-Willem legde me geen druk op. Ook hij toonde eigenlijk niet té veel ambitie. Laten we ons gewoon maar amuseren, vertelde hij vooraf. We zien wel waar we uitkomen. Als we maar niet als laatste eindigen, redeneerde ik. Na de eerste avond totaliseerden we een twintigtal punten. Maar op dag twee en dag drie pakten we telkens meer dan zeventig punten en schoven op in de ranking. Ondertussen staan we tweede. Maar we blijven realistisch op een plaats bij de beste vijf mikken. Puur conditioneel zijn we dan misschien wel podiumwaardig… En Jan-Willem heeft inderdaad pakken ervaring, maar ik heb die niet. En we zijn en blijven wegrenners. Dit is een tussendoortje, terwijl hier heel wat jongens rondfietsen voor wie dit een stuk belangrijker is.”

Welk koppel wordt dinsdagavond als winnaar uitgeroepen?

“Ik zie een vijftal duo’s die aan elkaar gewaagd zijn. Als die echte pistiers in actie schieten, verwacht ik nog wijzigingen aan de top van de ranking. Als ik één duo moet noemen, dan hou ik het toch op de Spanjaarden. Albert Torres en Sebastian Mora wonnen hier al in 2016. Ik schuif ze ook nu naar voor als de topfavorieten. Dat zijn twee beren die niet stilvallen.”

Hoe specifiek heb jij je hier nu op voorbereid?

“Zodra ik wist dat ik aan Jan-Willem zou gekoppeld worden, heb ik toch een extra inspanning gedaan. Na de Zesdaagse van Gent nam ik een weekje rust, daarna heb ik – in functie van het wegseizoen – vooral duurtrainingen afgewerkt. Vervolgens nam ik deel aan het BK baanwielrennen, waarin ik zonder veel specifieke voorbereiding heel diep ben gegaan, om dan de laatste week voor de Wooning Zesdaagse toch te focussen op het intervalwerk. Dat lijkt gelukkig zijn vruchten af te werpen. Dit is trouwens echt plezant. Nu ik zie dat we goed meedraaien, overweeg ik toch om in de toekomst opnieuw wat meer zesdaagses te rijden. Geen vijf per winter, maar twee of drie moet haalbaar zijn.”

Schiet je wat op met jouw nieuwe ploegmaat?

“We amuseren ons. En wat meer is, we zitten op veel vlakken op dezelfde golflengte. Jan-Willem komt wat over als een losbol, maar hij weet verdomd goed waar hij mee bezig is. En ik deel zijn visie op de koers: nooit zomaar aan een wedstrijd meedoen om mee te doen. Dat zie je ook deze week. Ook al zijn we van start gegaan met beperkte ambities, we koersen toch vol om er iets van te maken.”

Wordt deze winterbedrijvigheid geen nadeel in de voorbereiding op het nieuwe wegseizoen?

“Door die twee zesdaagses is het wel een drukke periode geweest. Maar ik heb toch af en toe de tijd genomen om wat rust in te bouwen. En de intensiteit die je hier hebt tijdens de wedstrijden, die simuleer je niet op training. Maar je hebt ze wel nodig. Het is alleen kwestie van het verstandig aan te pakken. Concreet: hierna opnieuw een week rustig aan om vervolgens op de ploegstage de draad weer op te pakken en zo door te werken naar het wegseizoen.”

Hoe ziet jouw programma er de eerste maanden uit?

“Ik begin in de Tour of Oman. Wat daarna komt, staat nog niet vast. Maar wat mij betreft is het alvast de bedoeling om het klassieke voorjaar te rijden. Daar zal op stage wel duidelijkheid over komen.”