Interview Human Powered Health houdt aan het einde van het seizoen op te bestaan, maar Sasha Weemaes lijkt zich weinig zorgen te moeten maken over zijn toekomst. Zeker omdat hij afgelopen week in de Maleisische Ronde van Langkawi uitpakte met een knappe ritzege. “Voor mij mocht het seizoen gerust nog wat langer duren met deze vorm”, lacht de 25-jarige Weemaes bij WielerFlits.

Het verhaal van de West-Vlaming is inmiddels bekend. Zijn sprintkansen tot dusver in 2023 konden we op één hand tellen. Een bacteriële infectie en virus eisten al vanaf het begin van het jaar een grote tol van zijn lichaam, vertelde hij ons eerder. Maar sinds de Ronde van Polen is Weemaes aan de beterhand.

In de Tour de Langkawi lagen zeven sprintkansen te wachten in acht ritten. Ideaal om het goede sprintgevoel terug te vinden. “In de eerste sprint was ik er direct dichtbij. Die Rus (Gleb Syritsa, red.) hield zijn lijn niet, waardoor ik de sprint verloor met een half wiel. Maar dat ik de zevende etappe kon winnen, doet alle miserie en tegenslagen in één keer vergeten. Eindelijk een koers winnen, daar keek ik al lang naar uit. Deze doet extra veel deugd.”

Dubbel gevoel
Toch was het niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Intussen is geweten dat zijn Amerikaanse werkgever aan het einde van het seizoen de stekker uit het ProTeam trekt. Had Weemaes deze zege nodig om zichzelf weer in de kijker te plaatsen? “Er waren wel al ploegen geïnteresseerd, maar nu hoop ik dat er nog meer interesse komt. Het allerbelangrijkste voor mij is dat ik in een ploeg kom met een mooi programma. Mijn manager is daar nog volop mee bezig, maar met een zege op zak ben je sowieso in het voordeel.”

Foto: Cor Vos

Het maakte de Maleisische week voor veel ploegmaats extra beladen. Achteraf deelde zijn Britse ploegmakker Paul Double een foto die aantoonde hoe goed de groep aan elkaar hing. “Iedereen voelt zich wat down natuurlijk. Logisch ook, want de helft van de ploeg staat volgend jaar op straat. Maar iedereen heeft zich ten volle gegeven. Door mijn tweede plaats in de openingsrit, kreeg iedereen veel goesting en vertrouwen om zich nog een laatste keer te geven en er volop van te genieten met onze groep.”

“Al deze jongens bij elkaar, zijn ook echt vrienden. Achteraf heb ik afscheid moeten nemen van jongens die ik misschien niet meer terug ga zien, omdat ze moeten stoppen met koersen. Dat zorgde toch voor een dubbel gevoel. Echt jammer, ik hoop toch dat de meesten nog in het wielermilieu kunnen blijven”, vindt Weemaes.

Veel sprintkansen
Waar hij terecht zal komen, weet Weemaes nog niet. Maar hij weet wel goed wat hij wil. “Een WorldTeam is geen must. Ik wil liever een programma rijden op het tweede niveau, met veel kansen voor de rappe mannen. Ik merkte deze week weer dat je door meer te sprinten, veel bijleert en elke dag een betere spurter wordt. In een programma met meer sprintkansen, denk ik nog stappen te kunnen zetten. Ook al ligt zelfs in de .1-koersen het niveau heel hoog tegenwoordig.”