Tadej Pogačar mag zich eindwinnaar noemen van de 103e editie van de Ronde van Catalonië. De Sloveen kwam in de slotetappe naar Barcelona niet meer in de problemen. Sterker: hij wist zijn eindzege nog wat extra in de verf te zetten door – in een sprint – de slotrit te winnen.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Barcelona en de berg Montjuïc vormden ook dit jaar weer het decor voor de slotetappe van de Ronde van Catalonië. Het peloton maakte eerst een heuvelachtige lus rond de Catalaanse hoofdstad, voor ze in het stadscentrum terugkeerden en zes keer de Montjuïc (2,5 km aan 4,6%) omhoog reden. De passage van deze heuvel kenmerkt zich vooral door een korte strook van maar liefst 19% vlak voor de ‘eerste’ top. Vorig jaar kregen we in Barcelona nog een geweldige strijd te zien tussen winnaar Primoz Roglic en nummer twee Remco Evenepoel.

Kopgroep van vijf, met Jimmy Janssens
Dit jaar was er van een dergelijke tweestrijd – en bijbehorende spanning – geen sprake. Tadej Pogacar begon namelijk met een straatlengte voorsprong aan de slotrit en zou zonder ongelukken de eindzege binnenhalen. Er stond echter nog wel een laatste, prestigieuze ritzege op het spel. Dit inspireerde vijf renners om in de aanval te gaan: Jimmy Janssens (Alpecin-Deceuninck), Georg Steinhauser (EF Education-EasyPost), Harrison Wood (Cofidis), Idar Andersen (Uno-X Mobility) en Ander Okamika (Burgos-BH).

Deze vijf avonturiers kregen de zegen van het peloton, maar UAE Emirates (de ploeg van leider Pogacar) en Israel-Premier Tech wisten de voorsprong wel binnen de perken te houden. Het verschil werd nooit groter dan twee minuten en dus was het wachten op een hergroepering. Vlak voor de eerste passage over de Montjuïc werd het peloton opgeschrikt door een valpartij van Frank van den Broek en Nairo Quintana. De Nederlander en Colombiaan besloten daarop uit de wedstrijd te stappen.

De mannen van BORA-hansgrohe houden kopman Vlasov uit de problemen – foto: Cor Vos

Koers op de Montjuïc
Eenmaal op de lokale omloop in Barcelona brak de koers volledig open. Verschillende renners probeerden hun duivels te ontbinden en weg te rijden uit het peloton. Ook in de kopgroep werd het kaf van het koren gescheiden. De sterke Steinhauser – voor de derde dag op rij in de aanval – trok door op de steilere flanken van de Montjuïc en alleen Andersen bleek in staat om zijn wagonnetje aan te haken. In de achtergrond besloten Marc Soler en Valentin Paret-Peintre inmiddels een tegenaanval op poten te zetten.

De Spanjaard en Fransman bleken zeer goede bondgenoten en leken zo naar de twee overgebleven koplopers, Andersen en Steinhauser, te rijden. In het peloton was het vooral een kwestie van hollen en stilstaan, ook al omdat UAE Emirates probeerde af te stoppen in dienst van Soler. Het bleek voor de twee tegenaanvallers echter nog niet zo evident om naar de koplopers te vlammen. Andersen en met name Steinhauser maakten erg veel indruk, en hielden verbazingwekkend goed stand.

Sterke Steinhauser wordt toch ingerekend
Sterker, Steinhauser kon in de laatste 25 kilometer nog tappen uit een ander energievaatje en ging alleen verder. Andersen bleek niet meer bij machte om de sterke Duitser bij te benen en viel terug tot bij Soler en Paret-Peintre, die op hun beurt bleven hangen en zelfs weer werden ingerekend door het peloton. Steinhauser leek intussen bezig aan zijn laatste stuiptrekkingen in de spits van de koers: bij het ingaan van de laatste twintig kilometer was zijn voorsprong al geslonken tot een vijftiental seconden.

Op vijftien kilometer van de streep kwam er een einde aan de dappere aanvalspoging van Steinhauser en zo konden we ons opmaken voor een krachtsexplosie op de Montjuïc. Niemand minder dan Pogacar besloot de boel uiteen te ranselen op de steilste stroken, maar raakte niet weg. In de fase die daarop volgde probeerden meerdere renners hun geluk te beproeven, maar het bleek bijzonder moeilijk om ook een significante bres te slaan. En zo kwam het toch aan op de laatste passage van de Montjuïc.

‘Mister Catalunya’ Thomas De Gendt trekt door
En op de laatste klim van de dag zagen we een aanval van… Thomas De Gendt. De Belgische rasaanvaller van Lotto Dstny – al een vijfvoudig ritwinnaar in de Ronde van Catalonië en in het verleden al eens succesvol in de slotrit in Barcelona – ging op de pedalen staan. De kloof leek even de moeite waard, maar bleek toch niet groot genoeg om uit de greep te blijven van de betere puncheurs. De Gendt werd nog voor de steilste stroken van de Montjüic bij de lurven gegrepen, en dit bleek het sein voor Stephen Williams om te demarreren.

De explosieve Brit vertrok aan raketsnelheid en kwam met een kleine voorsprong als eerste boven, maar Pogacar, Egan Bernal, Lenny Martinez, Enric Mas, Mikel Landa en Guillaume Martin wisten weer aan te sluiten. In de daaropvolgende dalende kilometers richting de finish nam Mas het initiatief, met in zijn wiel Joao Almeida. De twee Zuid-Europeanen begonnen zo als eerste aan de laatste klimmende strook, waar Almeida met een ultieme versnelling wat voorsprong wist te pakken.

En dat is vier! 
Almeida leek heel even op weg naar de ritzege, maar in de laatste kilometer kwam alles toch weer samen. Er werd zo door een man of twintig gesprint om de overwinning. Dorian Godon kreeg een uitstekende lead-out in de laatste honderden meters, maar de Fransman werd nog vrij eenvoudig geremonteerd door… Tadej Pogacar. De Sloveen wist met een sterke sprint zijn vierde(!) etappe te winnen en zo zijn eindzege nog wat extra glans te geven. Godon werd tweede, Martin derde.

Pogacar werd op het eindpodium geflankeerd door Mikel Landa (2e) en Egan Bernal (3e). Voor die laatste is het een flinke sportieve opsteker, nadat hij eerder dit seizoen ook al naar mooie eindklasseringen reed in de Tour Colombia, O Gran Camiño en Parijs-Nice.